Eloping Our Chances [BL][COMPLETED]

09 ; guardian angel

L A D Y G A Y – O T E R O

Some of you may think of me as a very happy and a go-to person, well yes I am. But it's only a fragment of me. Hindi masusukat ang mundo ko. I can say that it's a facade to hide the reality. Nagtataka siguro kayo kung bakit ganito ako mag-isip, eh sa kung kausap ko naman ang ibang tao ay masayahin at halos biro lang ang nasa isipan ko. Well, you can't blame me. My life, my say; living and ruling my own.

For the past years ay marami na akong pinagdaanan. Kasama na dito ang pag-alis at pagbalik ko sa lugar na ito. An incident changed our lives at sa pagbago ng aming mga buhay ay along the way, nakahanap ako ng isang tao na finally ay nakabihag sa puso ko.

I met my husband, and my life. We got married and we have our daughters now. Masaya ako at masasabi kong naka move on na ako sa mga sakit ng kahapon.

Now things are clear to me. Ngayon alam ko na kung bakit mas pinili ni Cymon ang pag-ibig at pamilya keysa sa sarili niya. Ang minsang isang sakit na ala-ala ay tuluyan ko ng natanggap. Ang ala-alang wala na ang pinsan ko.

Shameful ay alam ko na isa ako sa nagdulot ng sakit sa puso niya. Masakit pa rin kung isipin na ang pinsan mong eighteen years kong nakasama ay namatay na hindi masasaya ang ala-ala at mga masasakit na salita ang dala-dala. And nothing was worse than the fact na kami ang nagdulot no'n.

I am ashamed, truly.

I was taken away from those harsh memories when I felt my phone vibrated beside me. Kaagad kong pinahiran ang mga luha ko na hindi ko man lang namalayan na tumutulo na pala. Humarap ako sa salamin at kaagad na ngumite sa sarili at sinagot ang tawag.

"Hello my dear friend! Gagang 'to nalimutan mo na yata ang maganda mong kaibigan. Hmp!" I feign happiness, as much as possible ay ayaw kong mahawaan ang mga nakapaligid sa akin ng mga pinagdadaraanan ko.

They had suffered a lot already at ayaw ko ng madagdagan pa iyon.

"Gaga, ang drama mo! Well, napatawag lang ako to inform you na uuwi na ako sa Pinas. The mighty Zelios suddenly decided na mas makakabuti sa amin na uuwi na muna before our wedding. Mas maganda na rin siguro ito para maka refresh."

"Refresh? Bakit? Haggard ka na ba sa trabaho? I can really relate to that kung sakali man. HAHAHA!"

"Yes! Tones of works ang humarap sa akin the moment na pinasa na ni Lolo ang lahat ng trabaho niya sa akin. Gosh, 'di kinakaya ng kepyas ko ang mga trabaho." Ang naiiyak kuno na sambit ni Shawn.

Matagal na rin ng hindi ko ito natawagan. I think a month already? Hindi ako sure since tulad niya ay busy ako with my studies in terms of politics. Idagdag mo pa ang parte na kagagaling lang namin sa agarang paglilipat ng gamit.

"Oo nga eh, nakakapagod. I'm stressed pero dapat kayanin. Heto ako ngayon and at least ay settled na ang mga gamit namin at ng sa mga bata. Kayo ba? When will be the exact date na uuwi kayo ni Zelios? Para naman at makapag-bonding ulit tayo." Ang natutuwang banggit ko sa kaniya.

The last time na nagsama-sama kami was the time na nag propose si Zelios sa kaniya. Kung lalahatin ay sobrang masaya ako para sa kanila. Gaya namin ay naapektuhan din siya ng mawala si Cymon. Luckily ay nandodoon si Zelios to comfort him.

"Not really sure with the dates, but one thing is sure ay hindi ito lalagpas sa kaarawan ng Lolo."

"Magandang balita 'yan. I'll tell Lissy and Juday soon. Medyo busy lang kasi ako sa bahay."

Napatingin ako sa pintuan ng opisina ko ng bumukas ito. There, standing was my man. He has his suit on since galing pa ito sa kompanya. He's managing one of his Hotel branches here in the Philippines.