ALTINDAĞ MAHALLESİ

9.Bölüm

Birileri / Halledebilirdik

9.Bölüm

Beynim allak bullak olurken önce söylediklerini idrak etmeye çalıştım. Hayır, hayır. Korktuğum şey başıma gelmiş olamazdı değil mi? Kahretsin! Zihnimin en derinlerine sakladığım düşünce gün yüzüne çıkarak bana gerçekliğini gösteriyordu sanki.

Yavuz abi arabadan inerek yanıma gelmeye başladığında birkaç adım geriledim. Gözlerime diktiği gözlerinden kaçırdım gözlerimi. "Ben konuşmak istemiyorum."

"Neden?" Diye sorduğunda bakışlarımı bakışlarına değdirdim. O bakışları görmek istemiyordum. Altında binbir gerçeklik yatan bakışlarını, bana karşı hiç olmadığı kadar şeffaf olan bakışlarını görmek istemiyordum. "Sana bugün bilmek istediğin her şeyi anlatacağım." dediğinde bana doğru bir adım attı. "Hadi Sahra."

"Hayır. İstemiyorum Yavuz abi." Dedim sonraki abi kelimesine baskı yaparak.

Gözlerindeki kırılmaya ve omuzlarının düşüşüne şahit oldum an be an. Ama hayır, geri adım atmayacaktım. O da çabuk toparlamıştı zaten kendini. Hemen omuzlarını dikleştirmiş ve gözlerine yine o sarsılmaz ifadesini yerleştirmişti.

Bu sefer bana açıkça göstermişti kırgınlığını. Önceden hep içinden mi yaşıyordu?

"Yapma Sahra! Yapma! Yeter artık!"

Beklemediğim bir anda bağırdığında korkuyla geri çekildim. Tanıdık bir yüz görmek istiyordum. Birisinin gelip beni bu durumdan kurtarmasını istiyordum. Ama bu imkansız gibiydi çünkü yağmur yağmaya başlamıştı ve etraftaki insanlar aceleyle sokaklardan çekilmeye başlamışlardı. Etrafta doğru düzgün bir insan göremiyordum -ki görsem bile hiçbirinin şu an bizi umursadığını düşünmüyordum.