Yavuz abi, topuzumdan firar eden saçımı okşayarak kulağımın arkasına ittirdi. Ilk defa bu kadar yakındık ve ilk defa saçlarıma dokunmuştu. Bu hareketi yutkunmamı sağladığında merhem sürmeyi bitirdiğim elini bırakıp kullandığımız eşyaları tekrar kutu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
23.Bölüm
Dudaklarımda alaylı bir gülümsemeoluştu, bana söyleyeceğişeykesinlikle Yavuz ile ilgiliydi.
Sen: Çekirdek kola falan da getireyim mi? Dedikodu yaparız.
05*********: Sadece kendini getir.
Sen: Ya gelmezsem?
05*********: Lütfen gelir misin Sahra?
Biraz daha mı yalvarsaydı acaba?
Sen: Aslında canım pek gelmek istemiyor ya. Benim kazancım ne olacak?
Serkan'ın ablası olduğumu bu kadar belli etmemeliydim.
Sen: Sonuçta ben bir öğrenciyim, benim zamanım altın değerinde. Altın yani... Anlatabiliyor muyum?
05*********: Çok uzatıyorsun.
Sen: Huyum kurumasın.
Yazıp gönderdim ve derin bir sohbetin içinedalmış olan abime, Feray'a ve Serkan'a iyi geceler dedikten sonra kalkıp odama çıktım. Yorulmuştum, uyusam iyi olacaktı. Yarın da bu Ebru'nun yanına gider azıcık onunla uğraşırdım. Ama önce Feray'ın avukatıylagörüşmemizgerekiyordu. Akşamyemeğinde bu meseleyi de konuşmuştuk. Yarın birlikte gidecektik. Bizi, abim götürmekistemişti ama işleri olduğuiçin götüremeyecekti. Zaten yarın önemli bir dersim yoktu, öğledensonra gidebilirdik. Ama büyük ihtimalle Yavuz'un da olması gerekiyordu. Çünkü tek şahit o ve bendim. Keşkebugün onunla konuşupdurumu ona anlatsaydım. Hastanede işiolabilirdi ona göre bir planlama yapardık.Uyumuş muydu acaba? Şimdi arasam nasılolurdu?
Düşüncelereşliğinde odama girdiğimde esneyerek ışığı açtım ve direkt saçımdaki havluyu çekipalarak sandalyenin üzerine koydum. Nemli olan saçlarımı elimle düzelttikten sonra bunun elimde bıraktığı hissi sevmedim ve elimi, saçlarımdançektim. Ciddenıslak olan saça dokunmak benim için bir işkenceydi ama kendimi engelleyemiyordum da.
