ALTINDAĞ MAHALLESİ

5.Bölüm

Seksendört / Aklımı Geri Ver

5.Bölüm

Şaşkınlıkla bir elimdeki tokaya bir de Yavuz abiye bakıyordum ama o dikiz aynasına bakarak yüzünü temizlediği için beni görmüyordu. Ya da görmemezlikten geliyordu. Yüzümdeki  şaşkınlığı yok ederek tokayı eski yerine koydum ve  torpidoyu kapattım. Yavuz abi arabayı tekrar harekete geçirdiğinde şaşkınlığımı hâlâ içimde yaşıyordum. Geçen telefonda konuşurken 'sevdiğim kadının başka bir adam için acı çektiğini görmek kolay mı sanıyorsun' demişti. Zeynep, Selim'i seviyordu ve onun için üzülüyordu. Ve şimdi bulduğum toka... Bütün oklar Zeynep'i gösteriyordu ve ben bunu biricik arkadaşıma söyleyemeyecektim. Çünkü Zeynep bu sefer daha çok üzülürdü.

Ben düşüncelere dalmışken bir elin koluma dokunmasıyla kendime geldim. "Nereye daldın? İki saatten beri sana sesleniyorum." Diyen Yavuz abiye baktım bir iki saniye. Sonra kısık bir sesle teşekkür ettim ve arabadan indim. Çantamı omzuma takarak fakülteye doğru adımladığımda son bir kez arkama baktım ve Yavuz abiyi hâlâ bıraktığım yerde gördüm.

Bu adamla benzer bir acı yaşayacağımız asla aklıma gelmezdi.

Onun bana nasıl baktığını bilmiyordum ama ben ona kesinlikle üzgün bir şekilde bakıyordum. Bir yanda can dostum, bir yanda can dostumu sevip acı çeken bir adam... Ne yapacağımı, nasıl davranacağımı bilemedim.

Ya yanlış düşünüyorsam? Diye bir düşünce geçti kafamdan ama o tokanın orada ne işi vardı o zaman? Yavuz abi basbaya aşık olmuştu işte. Yanlış anlaşılacak bir şey yoktu bunda. Her insan aşık olabilirdi. Gönül ferman dinlemezdi ki. Ama ben Yavuz abinin birini seviyor olmasına özellikle bu kişinin arkadaşım olmasına çok şaşırmıştım. Oysa şaşırmam çok saçmaydı. Her insanın bir kalbi vardı ve o kalp elbette bir gün bizim için atmayı bırakıp başka birisi için atacaktı. Ve o gün ya bizim bayramımız ya da cehennemimiz olacaktı.