ALTINDAĞ MAHALLESİ

29. Bölüm

Lütfen yorum ve oy sayımızı arrtıralım... Onlara ihtiyacım var 💌

Eskitilmiş Yaz / Geceler Şimdi

29.Bölüm

Aylar önce...

Yiğit, Canan teyzesi ve Tuğrul'la sohbet ederken çalan telefonuyla ayaklandı ve evi gibi bildiği yerde başka bir köşeye çekildi. İşten çıkar çıkmaz buraya gelmişti çünkü Tuğrul biraz rahatsızdı ve onu ziyaret etmek istemişti.

Canından bile değerli olan kişi arıyordu. Sevil...

Yüzünde kendiliğinden bir gülümseme oluşurken neşeyle açtı telefonu. "Efendim aşkım?"

"Yiğit," dedi nazlı sevgilisi. "Bugün akşam yemeğine bize gelsene." Dedi ardından da uzatmadan.

Yiğit, duyduğu sesle iç çekerken başını salladı usulca. Nasıl hayır diyebilirdi ki?

28 yaşında adamdı ama onun da çocuk gibi olduğu zamanlar vardı.

"Gelirim güzelim," dedi. "Çok özledim zaten seni."

"Ben de çok özledim." Diyerek iç çekti Sevil. "O yüzden çağırıyorum ya yemeğe de."

Bir şeyler daha konuştuktan sonra kapattılar telefonlarını. Yiğit, yüzündeki gülümsemeyle içeriye geçecekken hemen karşısındaki kapının ardından gelen sesler sayesinde durmak zorunda kaldı.

"Abim, Sahra'yı seviyor."

Yiğit, Rümeysa'nın burada olduğundan bile haberdar değilken şimdi duyduğu cümleyle gözlerini şaşkınlıkla araladı.

Ne diyordu bu kız böyle?

Abim dediği kişi Yavuz muydu?

"Ama Sahra'nın bundan haberi yok." Diyerek rahat bir sesle konuştu Zeynep. "Ya da bilmemezlikten geliyor."

"Sahra'yı anlamak zordur." Diyerek ona katıldı Sinan. Bazı şeyler vardı.

Rümeysa, Sinan'ın söylediklerinden sonra rahatsız olurken Sinan bunu anladı ve başka bir şey söyledi. Rümeysa'nın içini rahatlatmak için konuşmuştu ama konuşmada daha iyi olabilirdi. Zira dudaklarının arasından çıkan cümle belki de en fenasıydı.