Yavuz abi, topuzumdan firar eden saçımı okşayarak kulağımın arkasına ittirdi. Ilk defa bu kadar yakındık ve ilk defa saçlarıma dokunmuştu. Bu hareketi yutkunmamı sağladığında merhem sürmeyi bitirdiğim elini bırakıp kullandığımız eşyaları tekrar kutu...
Oy vermeyi ve yorum yapmayıunutmayınlütfen <3 Keyifli okumalar.
Fikri Karayel/ Morg
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
35.Bölüm
Birkaç adımdayanıma gelerek ciddi bir sesle "Senin bana âşık olduğunu biliyorum." dedi. İşte o an adımlarım durdu ve bakışlarım onu buldu. "Hep biliyordum."
Hep biliyordum.
Bir kez daha derinden sarsıldığımı hissettim. Ama bilmesi değilhep bilmesi daha çok sarsmıştı.
Aylar önceki Sahra kırıldı buna.
Şimdiki Sahra da kırıldı.
Beni enayi yerine koymuştu.
Tamam, aşıkolmadığımı sonradan anlamış olabilirdim ama o zamanlar ona aşıkolduğumudüşünüyor ve bunun içinacıçekiyordum.
Ben bir zamanlar Sinan için kendimi harap etmiştim.
O ise şimdigelmiş bunu hep bildiğinisöylüyordu.
Kendimi tutamayarak gözlerimi kapattım ve duyduklarımı hazmetmeye çalıştım. Ne tepki vereceğimi bile bilmiyordum.
Unuttum dediğimbütün günler zihnimde yerini belli etti.
Sinan'a aşıkolduğunuzanneden Sahra'nın anıları, beynimi ele geçirdi.
Ben onu sıradan bir insan olarak görüyordum. Ta ki o günekadar. On sekiz yaşındaydım. Fakülteden çıktığımda hemen yanımagelmişti. Beni beklediğinisöylemişti. Kahve içmeyi teklif ettiğinde de geri çevirmemiştim. Zamanımvardı ve Sinan'la aynı mahallede büyümüştük. Yani onunla kahve içmemin ya da onun bana kahve içmeyi teklif etmesinin hiçbir sakıncası yoktu.
