Yavuz abi, topuzumdan firar eden saçımı okşayarak kulağımın arkasına ittirdi. Ilk defa bu kadar yakındık ve ilk defa saçlarıma dokunmuştu. Bu hareketi yutkunmamı sağladığında merhem sürmeyi bitirdiğim elini bırakıp kullandığımız eşyaları tekrar kutu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
21.Bölüm
"Aaa ama olmaz ki!" Diyerek sessizliği ve şaşkınlığımı bıçak gibi kesen ses Serkan'a aitti. "Onun zaten sevgilisi var."
Hadi cenaze namazına!
Serkan'ın söylediğisözler, ortama büyük bir kaya gibi düşerken herkesin az önce bende toplanmayabaşlayanbakışlarının şu an tamamen bana yöneldiğini gördüm.
Şokum şaşmıştı lan!
Ne demek onun zaten sevgilisi var!?
Serkan kendisöylediğicümlelere de şaşırmışgörünüyordu. Elini şokla ağzına kapattı vegözlerini iri iri açtı. Sesli düşünmüştümanyak.Bir insan nasıl sesli düşünebilirdi ya?
Gözlerim Serkan'ın solunda oturmuş olan Yavuz'a kaydığında o da aynışekildegözlerini iri iri açmış bir bana bir de Serkan'a bakıyordu.
Bu salak bunu da abimin söyledikleri gibi yanlış anlarsa cidden işimizvardı.
"Ne!?" Diyerek az önceverdiğim tepkinin aynısını Serkan'a karşı da verdim.
"Ciddi mi lan?" Diyerek ayağakalktı abim.
Annem, "Allah'ım sesimi duyduğuniçin binlerce kez şükür sana," diyerek duaya başladığında babam, "Kızım, kocaya kaçıyorum derken ciddiydi demek. Yiğit git davetiyeleri hazırla, henüz davetiyeler içingeçdeğil. Eğeryetişmezseönceden de dediğim gibi camiden ilan verdiririz."
Yavuz'un gözleriparlamıştı.
İyi, demek ki bunu yanlışanlamamıştı. Zeki çocuk.
Hazır babaannesi de buradayken bunlar burada beni babamdan istemese iyiydi.
Allah'ım annem ve babamın beni evde tutma çabalarıgözlerimi yaşartıyordu.
