Yavuz abi, topuzumdan firar eden saçımı okşayarak kulağımın arkasına ittirdi. Ilk defa bu kadar yakındık ve ilk defa saçlarıma dokunmuştu. Bu hareketi yutkunmamı sağladığında merhem sürmeyi bitirdiğim elini bırakıp kullandığımız eşyaları tekrar kutu...
Diğer bölümde beni kırmayıp yorum yapanlara çok teşekkür ederim. Bugün de aynısını yapıp yorumlarınızı benimle paylaşın lütfen ❣
Mavi Gri / Çok Özledim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
30.Bölüm
Bazen her şey göz açıpkapayıncaya kadar olabilir, tek bir an bütünhayatını hiçe çevirebilir, aklını kaybetmene ama kalbini daha çok hissetmene neden olabilirdi.
Hiç düşünmediğin şeyler sadece tek bir anda gerçekleşirken senin yapabildiğin tek şey öylece sonu beklemek olurdu.
En ufak bir şeyde bile birçok insanın aklına en kötüsü gelirdi. Pozitif olmak sadece bir hayaldi. İnsan başına gelen, insan en sevdiğinin başına gelen, olaylarda asla pozitif kalamazdı.
Aklmıkaybetmiştim. Kalbimi daha çok hissetmiştim. Mantığım devre dışı kalırken kalbimdeki korku kendisinu öyle bir belli etmişti ki ben bundan bile korkmuştum.
Hastane koridorundaki koltuklardan birisinde öylece otururken gözümden akan yaşlara asla engel olamıyordum.
Yavuz, nasıl kaza yapardı?
Nasılolduğundan haberim bile yoktu. Kimse bir şey söylemiyordu. Yarım saatten beri bildiğim tek şey ameliyathanede olduğuydu. Ameliyata almışlardı ve ne giren vardı ne de çıkan. Durumunu bilmiyordum bile.
Açıkçasıöğrenmeye de korkuyordum.
Bir tarafımöğrenmek isterken diğertarafım öğreneceklerimin kötü şeyler de olabileceği ihtimalini kulağıma fısıldıyordu.
Ona bir şey olursa ben ne yapardım? Ben onsuz yapamazdım bu saatten sonra.
Daha bu sabah beraberdik. Hiçbir şeyi yoktu. Daha bu sabah gözlerimeaşkla bakmıştı. Daha bu sabah yanağımı öpmüştü.
Ama şimdi... Belki de canıyla savaşıyordu.
Ağzımdan çıkacak olan hıçkırığı bastırmakiçindudağımı acıyla ısırdım. Dirseklerimi, dizlerime yaslayarak başımı eğdim ve ellerimi saçlarımagötürdüm. Tırnaklarım saçlarımın derisini acıtırken deminden beri tuttuğum hıçkırığım dudaklarımınarasındançıktı.
