Yavuz abi, topuzumdan firar eden saçımı okşayarak kulağımın arkasına ittirdi. Ilk defa bu kadar yakındık ve ilk defa saçlarıma dokunmuştu. Bu hareketi yutkunmamı sağladığında merhem sürmeyi bitirdiğim elini bırakıp kullandığımız eşyaları tekrar kutu...
Keyifli okumalar. Oy vermeyi ve yorum yapmayıunutmayınlütfen <3
İkiye On Kala / Al Beni Bas Yaralarına
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
34.Bölüm
"Pek kıymetli Sahra yüzünden oğlunuz ölümden döndü. Selim, Yavuz'un motorunu bozdu. Normal bir kaza mı olduğunu sandınız gerçekten? Sahra'nın yaptığı bir aptallık yüzünden Selim ve Yavuz kavga ettiler. Selim de kendince intikam aldı"
Ebru'nun sözleri, beynimde şimşeklerin çakmasına sebep oldu.
Yavuz'un ölümden döndüğü gerçeğinibirisininağzından bu kadar net bir şekildeduyduğuma mı şaşırsaydım, bunu Selim'in yaptığına mı şaşırsaydım? Yoksa bütünbunların benim yüzümden olduğunu Hatice teyzeme söylemesine mi şaşırsaydım?
Ama bir şeye şaşırmayacağım kesindi. O da benim bu kadını öldürme isteğimdi. Aynı zamanda Selim'i de. İkisini de öldürmekistiyordum.
Sinirlerim ve daha öncehiç tatmadığım duygular gitgide artarken elimde tuttuğumceketi, ne denli sıktığımın farkında bile değildim.
Öfkeden titreyen dişlerimi umursamadım bile.
Selim buna nasıl cesaret ederdi? Nasıl bunu Yavuz'a yapabilirdi?
Ebru bunu bile bile nasıl polise gitmezdi de burada benim üzerime oynamaya çabalardı?
Bu kadar mı takmıştı beni kafasına?
Ama ona istediğini vermeyecektim.
Bunu Hatice teyzeye bilerek söylemişti. Hatice teyzenin bunlar sayesinde bana kin gütmesini ve Yavuz'la arama girmesini amaçlamıştı.
Ama bilmiyordu ki ben buna izin vermezdim.
Hatice teyze bir tepki vermedi. Yani sesini duymadım. Kadın şoka girmiş olmalıydı.
Hissettiğim öfkebirgram bile eksilmemiş, hatta artmıştı. Ceket, ellerimin arasından yere düştü. Sinirden titreyen ellerimle kapıyıaçarakhızlı adımlarla mutfağa girdim ama Ebru yoktu. Hatice teyze ise yıkılmışgözüküyordu.
"Nerede o?" Diyerek Hatice teyzeye baktım. Maalesef şu an onu girdiği şoktan çıkaracak vaktim yoktu. O Ebru'ya ağzınınpayını vermezsem ölecek gibi hissediyordum çünkü.
