NAMİKAGE | SasuNaru

0.2

"Tüm yükü tek başına kaldırman gerekmiyor. Birazını gönder, bu kadarına gerek yok."

Sasuke'nin söylediği şeylerle Naruto'nun delici bakışları ona döndü. Taht odasında dakikalardır sessizce oturuyorlardı. Sasuke sessizliği bozmak istediyse de yanlış konuyu açmıştı. Yine de ona aldırmadan devam etti.

"Bu kadar Kage Bushin sana zarar veriyor. En azından sarayda çalışanları azalt ve onun yerine dış güvenliği güçlendir. Ben zaten sana yardım ediyorum ve diğer işlerle de ilgileniyorum, onlara gerek yok. Bu yüzden-"

Naruto sertçe sözünü kesti, "bir daha bu konuyu açmayacaktın?"

Sasuke gözlerini kaçırmadan ona baktı. Naruto'yu anlayabiliyordu ama onu düşündüğü için bu konuyu açıp duruyordu.

Naruto ile yönettiği ülke binlerce Kage Bushin'den oluşuyordu. Yıllar önce bir ülke kurmaya karar verdiklerinde tek eksik içinde yaşayacak insanlardı. Naruto Kage Bushin'den bir halk yarattığında bu sorun da çözülmüştü. Ama kendi halinde binlerce Kage Bushin için devasa bir çhakraya sahip olmanız gerekiyordu. Naruto tam bir Çhakra deposu olduğu için bu da problem değildi.

Asıl problem yedi yirmi dört sürekli bilinç halinde olan Kage Bushin'lerin Naruto'yu yavaşça tüketmesiydi. Onu hasta ediyordu, yiyip bitiriyordu, saatlerce uyumasına, bazen hiç yemek yememesine sebep oluyordu. Ancak Naruto tüm bunlara kördü. Sasuke her konuyu açtığında inatçılık ediyordu.

Sasuke eskiden Naruto'ya "senden başka birini görmek bile istemiyorum," dediğinde bunu kastedmiyordu! Sasuke artık gerçekten baktığı her yerde onu görüyordu, çünkü her yer Kage Bushin kaynıyordu.

"Ben gerçek bir kage olmak istiyorum. Bu yüzden gerçek bir halka ihtiyacım var. Onları gönderemem."

Sasuke bir an duraksadıktan sonra, "normalde ortalama bir insan 60-70 yıl yaşadıktan sonra ölür. Bu yüzden Kage Bushin'lerine ömür biçmen gerekiyor. Diyelim ki bir yıl yaşasınlar. Sonra onları boz ve yenilerini yap. Bu enerji dönüşümü sağlayacaktır. Ayrıca da tamamen gerçek bir halk istiyorsan bunu yapmalısın."

Naruto bir an düşündü. Ardından hemen reddetti. "Olmaz! Kage Bushin'ler burada birbirleriyle arkadaşlıklar kuruyor. Bir yıl sonra öldüğünde onu sevenler üzülecektir."

Sasuke ofladı. "Çok ince düşünüyorsun. Onlar sadece senin kopyaların."

Naruto: "Onlar üzüldüğünde duyguları bana da geçecek. Üzülmemi mi istiyorsun?"

Sasuke onun dolmuş gözlerine bakarken söyleyeceği bir şey yoktu. Pes etti. Naruto biraz salak olsa bile sözlü tartışmada bazen çok mantıklı olabiliyordu. "Tamam, tamam. Sen kazandın."

Naruto kıkırdadı. İkili yeniden sessizleştiğinde Sasuke taht odasının çok soğuk olduğunu düşündü. Naruto üşümüş mü diye baktığında çoktan uyuduğunu gördü. Aslında bu kadar uyanık kalması ve Sasuke ile birkaç kelimeden fazlasını konuşması bir mucizeydi zaten. Naruto'nun kopyalarından birine odayı ısıtması için çağıracaktı ki, o çağırmadan içeri koşarak girdi.

"Efendim! Geldiler!"

Sasuke ayaklandı. "Kim geldi?" Genelde bu Tanrının unuttuğu adaya kimse gelmezdi...

Klon endişeliydi. "Beş büyük ulustan geldiler!"

Sasuke bir gün bunun olacağını bildiği için hazırlıklıydı. Ama yine de endişelenmeden edemedi. Son kez Naruto'ya baktıktan sonra klonun yanına yürüdü. "O zaman misafirlerimizi karşılayalım."

Bu krallığı tek bir gecede beş büyük ulusa uzak bir adada kurmuşlardı. Adayı sislerin arasına saklayarak herkesten uzakta yaşamışlardı. Elbette bir gün beş büyük ulustan birileri bir gün gelip burayı keşfedecekti. Naruto Namikage'liğine kapılıp unutmuş olsa bile Sasuke her an buna hazırlıklıydı.

Cam balkona gelip askerlerden birinin verdiği dürbünü aldı ve gözüne dayadı. Sis ve kar fırtınasına rağmen buraya yaklaşmaya çalışan bir grup insan silüeti görülebiliyordu.

Sasuke soğuk kanlı kaldı. Aklında tek bir düşünce vardı; 'onu kimsenin bir daha incitmesine izin vermeyeceğim.'

• • •

Naruto bu hikayede biraz kibirli, şımarık geldi mi bilmiyorum ama aslında öyle değil. Naruto gıcık değil. Naruto çok tatlı. Naruto mükemmel. Naruto'yu sevin.