NAMİKAGE | SasuNaru

1.0

Adanın tam ortasına konumlandırılan Namnamnam sarayı, komik ismi veya şapşal Namikage'si dışında oldukça resmi ve ciddi görünüyordu.

Zaten büyüleyici görünen saray, sisin ve kar fırtınasının içinde daha da mistik bir görüntüye sahip oluyordu. Sarayın etrafı metrelerce büyüklükte taştan duvarlarla çevrelenmişti. Kuzey, güney, doğu ve batı yönlerinden uzanan altı tane gözcü kulesi vardı. Sarayın etrafında yerleşim birimleri vardı.

Sarayın dış güvenliği, iç güvenliği, gözetleme kulelerini ve sarayın içindeki güvenliğin sağlanması Sasuke'nin göreviydi. Onun emri altında binlerce maskeli asker-yardımcı çalışıyordu.

Maskeli yardımcılar ise Naruto'nun klonlarından oluşuyordu. Hepsinin maskesinde Namikage'nin ve onun sağ kolu Sasuke'nin altında çalıştığını simgeleyen armalar vardı. Eskiden yardımcılar için maske takmak zorunlu olmasa da, Kakashi, Asuma, Kurenai ve Gai'nin ekiplerinin gelmesiyle hepsinin maske takması zorunlu hale getirildi.

Bir kişi hariç.

Bu kişi elbette Naruki'den başkası değildi.

Açıkçası biraz deli biriydi ve maske takamayacak kadar güzelliğine düşkündü. Yüzüne her gün on kilo boya sürdüğü, saç uzattığı ve uzun kıyafetler giydiği için maske takmasına gerek yoktu. Bu halde bırakın Naruto'nun kopyası olma ihtimalini, erkek olduğunu bile tahmin edemezlerdi.

"Ayee, sana da süreyim mi Naru-aşkım?"

Naruto uyku odasının penceresinin önünde yumuşak yorganların içine oturmuş, yağan karı izleyerek ramen yiyordu.

Ve her zamanki gibi Naruki onun dibine girmiş kendine makyaj yaparken ara sıra Naruto'nun yüzüne de bir şeyler sürmeye çalışıyordu. Naruto her seferinde şiddetle reddetmesine rağmen Naruki'yi yanından kovmuyordu.

Sasuke, onun ne kadar Naruki'ye gıcık olsa bile sevdiğini biliyordu.

Naruto yüzüne uzatılan fırçaları iterek dolu ağzıyla homurdandı, "ramen yiyorum, rahat bırak."

Naruki yılmadı. "Bir kerecik süreyim?"

Naruto onun yüzündeki masum ifadeye bakti ve ağzına elindeki çubukları soktu. "Ramen ye."

Naruki sinirlense bile ağzındaki yemeği hırsla çiğnedi. Elindeki aynaya bakarak yüzüne bir şeyler sürdükten sonra Naruto'ya döndü, "çok güzelim değil mi?"

Naruto bir süre onu süzdü. "Aynı götüme benziyorsun."

Naruki'nin yüzü düşerken içeriden bir kahkaha duyuldu. Sasuke içten kahkaha atarak seslendi, "bu iyiydi."

Naruto bilmiş bir tavırla karşılık verdi, "elbette."

Naruki kollarını bağladı. "Siz ikiniz tencere kapak birbirinizi bulmuşsunuz bana zorbalık ediyorsunuz." Ardından Naruto'ya sarılıp bağıra bağıra ağlamaya başladı. "Sizden nefret ediyorum lanet olasıcalar!!"

Bunu derken Naruto'ya sarılması da ayrı bir ironiydi.

Naruto tabağın dibinde kalan son ramenleri yeyip onu sallayarak ağlayan Naruki'ye, "ağlarsan makyajın akacak," dedi.

Naruki anında doğruldu. Gözleri kocaman açılmıştı. Hemen aynayı alıp yüzüne baktı, neyse ki makyajının akmadığını görünce rahatladı. "Oh be, ödüm kopmuştu."

Yeniden ellerine aynayı alıp yüzüne makyaj yapmaya başlarken Sasuke üzerinde resmi kıyafetleriyle içeriye girdi. Askeri kıyafetler giymiyordu, üzerinde kraliyetten olduğunu belli edecek kadar gösterişli ama onun benliğini yansıtacak kadar sade bir şeyler vardı.

Boy aynasından kendine baktı. Aynadan beri Naruto'nun yansımasını görünce sırıttı, Naruto ona bakıyordu.

"İş başı mı?"

"Ah, evet." Sasuke duyduğu soruyla şaşırmıştı. Naruto onun ne yaptığına biraz daha fazla dikkat ediyor gibiydi.

Dün yaşananlardan sonra her şey değişmişti ve değişmeye devam ediyordu. Özellikle Naruto'nun Sasuke'ye olan tavrı değişmişti. Tabii Sasuke bu değişimden memnundu. Günden güne Naruto ile eskisi gibi olabileceklerine daha fazla inanıyordu.

Naruto söze başladı, "onlar-"

Sasuke sözünü kesti, "akşam konuşalım. Bugünlük zaten yapabileceğimiz bir şey yok. Kar fırtınası devam ediyor. Fırtına dindikten sonra onlar hakkında ne yapabileceğime bakacağım. Şimdi dinlen."

Naruto karşı gelmedi. Hatta sesini bile çıkarmadı. Sasuke ağzı açık kalacak kadar şaşırsa da sesini çıkartmadı. Onun inatçı tavrını bırakması biraz  ürkütücüydü.

Bir sessizliğin ardından Naruto, "Aşağıya inerken söyle iki tabak daha ramen getirsinler bana," dedi.

"Hay hay efenim!" Özellikle de Naruto'nun ramen yemekten vaz geçmemesine seviniyordu.

Pencerenin önünde dip dibe oturan ikiliye doğru yürüdü. Naruto'nun yanağına bir öpücük kondurmak için eğildiğinde Naruki arada kalmıştı, dehşet içinde bağırdı, "ayh ayh noluyo' noluyo'!"

Hemen aralarından kaçıp uzaklaştı. Elini göğsüne koyarak soluklandı, "az daha arada kalıyordum."

Sasuke, Naruto'nun ellerindeki ramen tabağını alıp kenara koydu. Üstünü örttü ve doğrulup son kez sevgiyle ona baktı. "İyi uykular."

Arkasına döndüğünde Naruki'nin olduğu yerde dikildiğini gördü. Eliyle kapıyı işaret etti.

Naruki başta anlamadı ve 'ben mi?' der gibi baktı.

Sasuke sinirle 'senden başka kim var orada' der gibi bakınca Naruki irkildi. Hemen kapıya koşup dışarıya çıktı. Sasuke de peşinden gelip kapıyı arkasından kapattı.

"Sana bir görev vereceğim."

Naruki asker selamı yaptı, "benim için bir onurdur."

Sasuke gözlerini devirdi, "çok önemli. Sana güveniyorum. Sakın berbat etme. Bunu Naruto için yapmalısın."

Naruki gerildi. Bir eliyle elbisesinin eteklerini sıkarken bir eliyle de asker selamı yapmaya devam ediyordu. Sasuke ciddi göründüğü zamanlarda ondan feci halde korkuyordu. "Siz ve Naru-aşkm için canımı bile veririm!"

Sasuke gülmemek için zor durdu. Onun samimiyetine inanıyordu. "Pekâlâ. Görevini söylüyorum. Bugün misafirlerimiz maskeli yardımcılar tarafından sarayın içinde gezdirilecek. Sen de onları izleyip ne yaptıklarına bakacaksın. Akşam detaylı bir rapor bekliyorum.

Naruki bağırdı, "görevi yerine getireceğimden emin olabilirsiniz Sasuke-sama!"

Sasuke ellerini cırptı, "hadi koş! Görev vakti!!"

Naruki hemen boş koridorda topuklu ayakkabıylarıyla ses çıkarırken koşmaya başladı. "Ayy aynı böyle gizli ajanlar gibiyim. Çok heyecanlı!"

Sasuke arkasından gülerek baktı. O gözden kaybolunca Naruto'nun kapısının önüne en güvendiği görevlilerden yerleştirerek uzaklaştı.

•••

Bu üçlüyü yazmaya bayılıyorum. Çok eğlenceli wkskmxoamq