NAMİKAGE | SasuNaru

0.5

Sasuke elinde yemek tepsisiyle, hafif adımlar atarak Namikage'nin uyku odasına girdi. İçerisi karanlık olsa bile Naruto'nun yatakta kıpırdamadan yatan silüeti görülebiliyordu.

Yatağın diğer yanına süzüldü ve gaz lambasını yaktı. Elindeki tepsiyi düz bir yere bırakırken, "akşam yemeği yemedin," dedi. "Yemek getirdim."

Naruto kıpırdamadan yatmaya devam etti. Sasuke, "son zamanlarda çok kilo verdin. Yemeyecek misin?" Diye sordu.

Naruto hâlâ tepki vermiyordu. Sasuke tepsiyi yatağın kenarına koydu. Göğüs geçirdi, "haberin var değil mi?" Elbette vardı. Bu sarayın her köşesinde ne olduğunu Naruto'dan daha iyi kimse bilemezdi. Kage Bushin'leri onun gözleriydi.

"Aslında daha yeni geldi-"

Naruto aniden döndü, "bana ne zaman haber verecektin?"

Sasuke duraksadı, "onlar daha yeni geldiler. Tabii ki sana haber verecektim."

Naruto yorganını omuzlarından çekti, "sözde Namikage'yim ama her şeyden en son benim haberim oluyor. Benimle önemli meseleleri konuşmuyorsun. Beni ciddiye almıyor musun?"

Sasuke sertçe konuştu, "sorun yaratma Naruto."

"Ben mi sorun yaratıyorum!!?" Naruto'nun gözlerini belerterek sormasıyla Sasuke'nin tüm ciddiyeti uçup gitti, güldü.

Naruto onun gülmesine sinirlendi, "benimle dalga mı geçiyorsun??"

Sasuke hemen gülmeyi bıraktı, "hayır. Hayır. Asla."

Naruto kafasına yorganı çekti ve bağırdı, "Benimle dalga geçiyorsun!"

Sasuke daha da gülmesine engel olamadı. "Dalga geçmiyordum! Sen Namikage'sin. Böyle bir şeye nasıl cüret edebilirim?"

Naruto: "bunu söylerken bile dalga geçiyorsun!"

Sasuke gülmeyi bıraktı. "Gülmemeli miyim?" Dedi ama ardından kendini tutamadı ve kahkaha attı.

Naruto yorgana kendini gömdü, "defol git başımdan!"

Sasuke onu dürttü, "hadi ama. Sana Ramen getirdim. Tam da Namikage'nin ağzına layık."

Naruto homurdandı, "kıçımın Namikage'si! Eskiden neden Kage olmak istiyorsam. Bir bok yaptığım yok şimdi!"

Sasuke hemen itiraz etti, "hayır! Böyle düşünme... Yada böyle düşün. Haklısın. Bir bok yapmıyorsun."

Naruto yorganın altında daha da girdi. "Uyuyacağım."

Bu Naruto'nun dilinde 'siktir git odana, uyuyacağım' anlamına geliyordu. Sasuke umursamadı, tepsiyi masanın üzerine bırakıp geri döndü. Yatağın kenarına oturdu. Naruto kıpırdamadan yatarken, o durup ruhsuz duvarları izledi.

Sessizlik uzun sürdü. Naruto uyuyor gibi görünüyordu. Ama Sasuke onun böyle bir durumda gözüne uyku girmeyeceğini biliyordu.

"Kâbus görüyor musun hâla?" Sasuke yatıştırıcı bir ses tonuyla sordu.

Naruto başta cevap vermedi. Sasuke sessizliğini sürdürünce cevaplamak zorunda kaldı, "Hayır."

Sasuke yatağın başına yaslandı ve siyah gözlerini tavana dikti. "Emin misin?" Naruto, Konoha'da yaşanan o günden sonra her gece kabus görmeye başlamıştı. Fazlasıyla uyuduğu için, bu kabuslar katlanarak artıyordu.

"Evet." Naruto başından yorganı çekip yatağın diğer yanında uzanan kişiye baktı ve konuyu değiştirdi, "Neden gelmişler?"

Sasuke: "Burayı keşfetmek içinmiş. Gemilerinde sorun varmış. Tanıdılar beni. Zaten tanımamaları mümkün değildi."

Naruto: "Karşılarına çıkacağım."

Sasuke bir anda hiddetlendi, "hayır!"

"Neden!?"

"Bak Naruto, iki üç gün sonra onları göndereceğim. Beni gördüler ve şüphelendiler. Seni görürlerse biz olduğumuza emin olacaklar."

"Onlarla yüzleşeceğim."

"Hayır dedim!"

"Bana emir verme! Ben Namikage'yim!"

Sasuke onun sinirli yüzünü görünce yine güldü. Naruto sinirlendiğinde bile sevimli görünüyordu. Ancak  Naruto onun gülüşünü yanlış yere yorumladı ve daha da sinirlendi, "bunu yapma! Tartışma ortasında gülme! Ciddi bir şey konuşuyoruz."

Sasuke eğildi ve onun yanaklarını sıktı, "seninle ciddi bir şey konuşulmuyor Usuratonkachi."

Naruto, Sasuke'nin ellerini itti ve kafasına yorganı çekti. "Siktir git, gavat."

Sasuke güldü. "Bu konuyu yarın konuşalım Naruto, olur mu? Geç oldu."

Naruto 'hıh'ladı ama itiraz etmedi.

Naruto yorganın içinde top haline gelirken Sasuke de onu yorganın üstünden kucakladı.

Naruto bağırdı, "yatağına git be."

Sasuke: "Gidemem."

"Neden?"

Sasuke bir bahane düşündü, "eee... Yatağım kayıp."

"Daha iyi yalanlar bulmalısın."

Sasuke güldü, "haklısın."

Naruto da hafifçe güldü. Daha sonrasında her zaman olduğu gibi Sasuke'nin gitmesi için bağırıp çağırmadı, gözlerini kapatıp uykuyu bekledi.

Sasuke'nin gözleri hâla açıktı. Naruto eğer gerçekten istiyorsa onların karşısına çıkardı ve Sasuke hiçbir şey yapamazdı. Naruto, üstünde hakimiyet kurulacak biri de değildi. Şimdilik susuyordu ama sadece Sasuke'yi kırmamak içindi. Sasuke bundan sonra ne yapıp onu vazgeçireceğini bilmiyordu.

Onlar Naruto'nun zarar görmesine göz yummuşlardı. Naruto günlerce alıkoyulurken onlar görmezden gelmişti, aslında çoğunun işine gelmişti. Sasuke kurtarmasa kim bilir ne hâlde olurdu. Aslında Sasuke'nin de suçu vardı, daha erken gelmeliydi, daha erken bulmalıydı...

Naruto'nun da suçu vardı... Kaçmaya çalışmamıştı, öldürüleceğini bile bile hiç bir şey yapmamıştı...

O günden sonra Naruto bir daha asla eskisi gibi olmamıştı.

Sasuke onun o gün ne yaşadığını asla bilemedi, çünkü Naruto hiç anlatmamıştı.

•••

Tam böyle romantik bir sahne yazacağım içimdeki semt çocuğu uyanıyor ve bir saniye sonra bakıyorsunuz ki Naruto ve Sasuke  kavga etmeye başlamışlar.