"Senin astların bana zorbalık yapıyor!!"
Naruki ağlayarak ellerini yere vurdu. Kıyafetleri dağılmış, makyaji akmıştı.
"O olduğuna emin misiniz?" Naruto sorduğunda Sasuke şüpheci bir şekilde yerde ağlayan Naruki'ye bakıyordu.
Klonlar, deponun chakra sızdırdığı haberini ortaya atanın Naruki olduğunu hep bir ağızdan onayladılar.
Naruto ve Naruto kaşlarını çatmış, klonların kanıtlarını dinliyordu. Naruki ise titreyerek ağlıyordu, yüzünde ise çok... Suçlu bir ifade vardı.
Klonlar Naruki'yi sabah deponun çevresinde gördüklerini anlatıp şahitleri ortaya çıkarırken Sasuke ve Naruto sessizdi. Bu sessizlik başta Naruki olmak üzere herkesin ürkmesine sebep oluyordu.
Sonunda klonlar konuşmayı bitirince Naruto onlara dışarı çıkmalarını işaret etti. Sasuke'nin yardımıyla oturduğu yerden kalkıp Naruki'nin yanına diz çöktü.
Bu haraketi Naruki'nin irkilmesine sebep olmuştu.
Naruto yüzünde sıcak bir ifadeyle Naruki'ye baktı, belli belirsiz gülümsüyordu.
"Neden kendini savunmuyorsun?"
Bu soruyla birlikte Naruki'nin parlak gözlerinden daha da fazla yaş akmaya başladı. "Be- ben korktum. Bir- den beni almaya geldikleri için..." Dedi hıçkırarak.
Naruto onun ellerini kavradı ve kendi kucağına koydu. Naruki onun ellerinin ne kadar soğuk olduğunu fark ettiğinde vücudundan soğuk bir ürperti geçti.
"Sakinleş ve anlat. Sen mi yaptın?"
Naruki hızla kafasını aşağı yukarı salladı. Kötü bir şey yapmış olsa bile böyle bir baskıya dayanamazdı. Üstelik Naruto'nun böyle bir anda gülümsemesi, bağırmasından daha korkunçtu.
"Neden yaptın?"
Naruki burnunu çekti, "rü- rüyamda gördüm. Sabah da gerçek sandım. Depo gerçekten sızdırıyor sandım. Onlara haber verdim ama gerçek olmadığını anladığımda çok geçti."
Depoya ağır bir sessizlik çöktü.
Naruki iyice yerine sinmiş korkuyla bekliyordu.
Naruto birden gülmeye başladı. Naruki kafasını kaldırıp onun sıcak gülüşüne baktığında kaslarının gevşediğini hissetti.
"Demek yanlış anlaşılmaydı, ha?"
Naruki de gülmeye başladı. "Çok aptalım. Özür dilerim."
Naruto onun böyle hallerine alışkın olduğu için yadırgamadı. "Dert etme, depolar gerçekten sızdırmıyor ya, önemi yok."
Naruki boncuk boncuk gözyaşı akıtırken gülümsedi, "sarılayım mı?"
Naruto kollarını açtı, "sormana gerek var mı? Hem neden ağlıyorsun?"
Naruki başını onun omzuna gömdü, "hiç. Sadece... Korktum."
Naruto onun sırtını sevgiyle pat patladı. "Ziyanı yok."
Bir süre sarıldılar. Naruto kafasını kaldırıp Sasuke'nin kuşkulu bakışlarına karşılık verdi.
"Deponun etrafındaki güvenlik önlemlerini arttır."
Sasuke anlamlı bir bakış attı. "Emredersiniz majesteleri. Konuşmamız yarım kaldı, sonra hatırlatacağım."
Naruto ondan kurtulamayacağını fark edince başını salladı. Sasuke çıktığında Naruki'nin katı bedeni gevşemişti.
Kafasını kaldırıp Naruto'ya baktı. Dudaklarını bir şey demek ister araladı ama sonra tekrar kapattı.
"Çıkar ağzındaki baklayı," dedi Naruto, onun bu halini görünce.
"Aşık olmak iyi bir şey midir?" Naruki pat diye sorduğunda Naruto şaşırmıştı.
"Ah," duraksadı. "Neden soruyorsun?"
Naruki bakışlarını yere indirdi, "merak ettim."
Naruto sustu. Bu konu üzerine düşünmemişti. Ne diyeceğini bilemedi.
"İyi bir şey sanırım." Aklına Sasuke gelirken sessizce mırıldandı.
"Peki... Kime aşık olduğun... Fark eder mi?"
Naruki kem küm ederken Naruto onun omzuna elini koyarak susturdu. Ne demek istediğini anlamıştı. Naruki sadece bir klondu ve biraz melankolik biriydi. Naruto ve Sasuke'yi görünce bu tür duyguları merak etmesi normaldi.
"Aşk aşktır."
Naruki kafasını kaldırıp Naruto'ya bakarak kocaman gülümsedi. Ne demek istediğini anlamıştı.
"Aşk aşktır," diye tekrarladı onu.
Naruto gülümsedi.
Naruki ayaklandı. "Ben gidiyorum." Sesinde gizleyemediği bir heyecan vardı. Naruto'nun bir şey demesine fırsat bırakmadan çıkıp gitti.
•••
Olaylar daha yeni başlıyor :3
Tahminleriniz var mı? :33
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NAMİKAGE | SasuNaru
FanfictionKonoha'da dışlanan Naruto, Sasuke ile köyden kaçıp kendi klonlarıyla dolu bir ülke yarattı ve o ülkenin Namikage'si oldu. •👑• "Efendim, ülkenizin adı ne olsun?" Ramen yiyen Naruto: "Nam nam nam." "Pekâlâ. O zaman ülkenizin adı 'Namnamnam' ve siz...