2.9

389 62 21
                                    

Issız adanın semaları akşam güneşinin batışıyla koyu kırmızıya boyanmıştı. Okyanus ve gökyüzü sakindi. Yağmur hafifçe çiseliyor, sarayın sütunları ve avlusunda ki tüm karları yavaş yavaş eritiyordu.

Namnamnam sarayının girişinde duran kırmızı kurdeleli devasa çan rüzgarla sallanıyor, üstüne düşen çiseleri sirkeliyordu. Sarayın en üst katındaki balkonda siyah giyimli asil biri oturuyordu. Akşam melteminin sürüklediği yağmur damlacıkları onu ıslatırken, o, boş bakışlarıyla ufukları izliyordu.

Saatler sonra kapı açıldı ve balkona başka biri daha girdi. Yüksek makamlı bir devlet büyüğü olduğu metreler öteden belli olabilirdi. Kıyafetleri bol ve uzundu, ona asillik katıyordu. Ancak yüzünde huzursuz bir ifade vardı. Gözleri siyah saçlı kişinin üzerinde durduğunda tereddütlü adımlarla arkasından yaklaştı. Bir anlık cesaretle siyahlı kişiye arkadan sarılıp ellerini sıkıca beline doladığında karşılık olarak ittirilmeyi bekliyordu, ama siyahlı kişi hiçbir tepki vermedi, sanki bu sarılmaya ihtiyacı var gibiydi.

Sessizlik sürdü. İkisi de durmuş uzaklara bakıyordu. Sonunda siyahlı kişi esen soğuk rüzgarla birlikte kendine geldi ve konuştu, "neden buradasın?"

Diğer kişi yüzünü siyahlı kişinin sırtına gömerken ellerini sıkılaştırıp cevapladı, "konuşmalıyız, Sasuke."

Sasuke boş bir ifadeyle, "bunun için geç kalmadın mı? Bugün o olay olmasa Naruki hakkındaki gerçekleri hiç söylemeyecek gibiydin."

Kırılmıştı. Aynı zamanda sinirliydi. Aralarında hiçbir engel kalmadığını düşünürken öğrendiği büyük gerçekle dumura uğramıştı. Ona çok sinirliydi ama öfkesini belli edecek hiçbir şey yapamıyordu. Arkasında durmuş masum masum ona sarılan kişi tüm ayarlarını bozuyordu.

"Özür dilerim." Bu iki kelime ağzından çıktığı an Sasuke, ona niçin sinirlendiğini bile unuttu.

"Sana bugün her şeyi anlatacağım," dedi Naruto, yüzünü Sasuke'nin kıyafetine gömdüğü için sesi boğuk boğuk çıkıyordu.

Sasuke cevap vermedi, devam etmesi için onu teşvik de etmedi. Yalnızca bekledi. Gerçekleri duymaktan korkuyordu, ama aynı zamanda artık aralarında gizli bir şey kalmayacağı için heyecanlıydı da.

"Evet Naruki benim klonum değil."

Naruto itiraf ettiği an omuzlarından bir yük kalkmış gibi hissetti.

"Kim o zaman?"

Naruto iç çekti ve devam etti,

"Naruki... gerçek bir canlı."

"Adaya geldiğimiz ilk gün karşılaştım onunla..."

•••

Anani bacini yapimcini laciverte boyayayim wattpad
Yazdığım bölümleri silmiş en bastan yazdim aglicam

Bu arada sonra ki bölüm Naruki'nin kim oldugunu ogreniyoruz cheeckk

NAMİKAGE | SasuNaruHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin