NAMİKAGE | SasuNaru

2.8

Naruki'nin sırtı soğuk zeminle buluştuğunda eli hala yarasının üzerindeydi.

Saçları pis yere sürülmüş, en sevdiği elbisesi kan olmuştu. Yarasından çok bunları düşünüyordu.

Vicdanının yüklediği duygular, kanıyla birlikte vücudundan akıp gidiyor gibi hissetti. Canı yanmıyordu, aksine uzun zaman sonra huzuru bulmuştu. İç gıdıklayıcı bir his, yarasından başlayarak tüm vücudunu dolaştı. Naruki yarı bilinç dışı kıkırdadı.

Yüksek saray tavanını gören bulanık gözlerinin odağı, siyah saçlı bir figürü bulduğunda yüzündeki gülümseme silinmemişti.

Tepesinde dikilen bir sürü kişi gördü. Hepsi ona korkuyla bakıyordu. Naruki aksine onlara gülümsüyordu, omuzlarından bir yük kalkmıştı.

Kendini etrafındaki insanların kollarına bırakırken etrafını saran karanlığı kucakladı...

•

Naruki uzun ve boğucu düşlerinin ardından kaz tüyü, yumuşak yorganların içinde uyanmıştı. Ve bu yumuşaklığı anında tanımıştı, Namikage'nin yatağındaydı.

Yarası belli oranda iyileşmişti, Naruto onun üzerinde Kurama'nın iyileştirme gücünü kullanmış olmalıydı. Hala nefes alırken acısa bile iyi hissediyordu.

Etrafının fazla sessiz olduğunu fark edip olduğu yerde doğrulmaya çalıştı. Bakışlarını, ilk önce duvardaki doldurulmuş, yapay hayvan süsleri karşıladı. Turuncu- kahverengi renklerinin ağırlıkta olduğu uyku odası, oldukça soğuk ve loştu.

Naruki gözlerini çevirdiği an Naruto'nun yatağın kenarında arkası dönük bir şekilde oturduğunu fark etti. Ağzını açtı ama söyleyecek cümle bulamadı.

Sessizce durup Naruto'nun kalın kıyafetleri arasında put gibi oturan bedenine baktı. Arkadan çok... yalnız ve kimsesiz gibi görünüyordu.

Sarılmak istedi... Yapamadı. Kalbi bedenine ağır geliyordu. Ağlamamak için zor durdu.

Naruto hiç beklemediği bir anda konuştuğunda irkildi.

"Nasılsın?"

Naruki yerinde kıpırdandı. Boğazını temizledi. "İyiyim. Ya sen?"

Ses tonundaki uzaklık, bir yabancıyla konuşuyormuş gibiydi Naruto'nun. Daha düne kadar her şeyi olan kişiyle arasında buz dağları olduğunu fark etti Naruki. Kırıcıydı.

Aradaki sessizlik uzadı. Naruto nasıl olduğunu söylemedi. Naruki kötüyüm demesine bile razıydı.

Naruto iç geçirdi, "her şeyi biliyor."

Naruki'nin kalbi heyecanla çarptı. "Her şeyi?"

"Sen yaralandığında... Fark etmiş olmalı."

Naruki sessizleşti. Naruto ile yıllardır en yakınlarından bile sakladığı sır açığa çıkmıştı.

"Önünde sonunda öğrenecekti," diye Naruto'yu rahatlatmaya çalıştı. Pozitif bakmaya çalışıyordu.

"Bu şekilde değil," dedi Naruto. "Böyle değil... Ben söylemeliydim..." Sesi acı çekiyormuş gibiydi.

Naruki dudağını ısırdı ve söyleyecek bir söz bulmaya çalıştı. Sonunda yarasına dikkat ederek yataktan kalktı ve Naruto'nun önüne diz çöktü.

Yüzüne baktığında Sasuke'nin ki kadar yorgun bir yüzle karşılaştı. Yıpranmışlardı.

Naruto'nun kıyafetleri arasındaki ellerine uzandı ve gülümsedi. "Üzülme. Hâlâ açıklayabilirsin."

Naruto, Naruki'nin gülümsemesine karşı gözlerini kıstı. "Sasuke orada neden sana kılıç doğrulttu?" Diye ansızın sordu.

Naruki'nin kalbi tekledi. Tam açıklama yapmak üzereydi ki Naruto onun sözünü kesti.

"Ya da boşver. Bilmek istemiyorum."

Naruki rahat bir nefes verirken Naruto çekmeceye uzandı. Naruki dikkatle onun haraketlerini izledi.

Naruto eline bir saç tokası alıp çekmeceyi kapattı. Uzun ve düz tahta bir tokaydı. Üzerinde gümüş işlemeler vardı. Hoş görünüyordu. Naruki'ye tanıdık geldi bu toka. Sanki önceden görmüştü. Ama hafızası kötü olduğu için hatırlayamadı.

"Bunu al. Saçına tak. Sakın çıkarma," dedi Naruki'nin darma dağın olmuş saçlarına işaret ederken.

Böyle bir ortamda aniden toka vermesi Naruki'yi gerse de gülümseyerek tokayı kabul etti. Naruto'nun dalgalı bir ruh hali olduğundan bu haraketi normal sayılırdı. Elinden tokayı aldı ve saçını bağlayarak tutturdu.

Naruto yalancı bir gülümsemeyle uzanıp Naruki'nin saçlarını düzeltti. Naruki, Naruto'nun ona karşı tavrının eskisi gibi olduğunu fark edince kalbine soğuk su serpildi.

Naruto yavaşça ayağa kalktı. Onunla birlikte Naruki de kalkmıştı.

"Nereye gidiyorsun? Hala yaralısın," dedi Naruki endişeyle. Naruto'nun koluna girip yardımcı olmak istedi ama Naruto onu nazikçe itti.

"Sasuke'ye bir açıklama borçluyum."

Naruki hak vermiş olacak ki ellerini geri çekti. "Benim yüzümden aranız bozulsun istemiyorum," dedi fısıldayarak, ağlayacak gibiydi.

Naruto yine hafifçe gülümseyerek elini Naruki'nin başına koydu ve pat patladı. Naruki bu haraketine karşı çarpık bir gülümseme sundu.

"Kendini suçlama. İyice dinlen. Her şey iyi olacak." Naruto son sözleriyle beraber elini geri çekti ve yavaş adımlarla odadan çıktı.

Naruki onun ardından sıcaklığını kaybeden odada tek başına kalmıştı. Ellerini kollarına sararak olduğu yerde yere çöktü. Daha fazla tutamadığı hıçkırıkları ağzından kaçtı. Eskisi gibi olmak için nelerini vermezdi ki...

•••

Her şey yavaş yavaş açıklığa kavuşuyor.