• efgan •

yirmi iki

22• 10 Aralık 1992

"Bebeğim?" Okja, gülümeyerek eşine yaklaşmış ardından ona arkasından sarılmıştı. "Sorun ne?" Jinho başını sallamıştı. "Beni aldattın mı Okja?" Okja afallamıştı. "Sen, ne diyorsun?" Jinho yüzünü Okja'ya döndüğünde tek eliyle akan gözyaşlarını silmişti. "Bana dürüstçe cevap ver Okja, beni aldattın mı? O bebekler benim değil, değil mi?" Okja hıclıca başını sallayarak Jinho'nun elini tutmaya çalışmıştı. "Hayır bebeğim, bebeklerimizin ikiside senden. Seni neden aldatayım, çok yakışıklısın sen, paran var--"

"Kısırmışım Okja." Okja'nın gözleri büyümüştü. "Ne?" Birkaç adım geriye atmış, dediğini sindirmeye çalışmıştı. "Kimden o bebekler? Söyle Okja, kimden?" Sakin olmaya çalışıyordu ama çok sinirliydi; aynı zamanda üzgündüde. Kendinden olduğunu düşündüğü bebekler bir başkasındandı, aylardır kandırılmıştı adeta.

"Jinho ben--" söyleyecek sözü yoktu. Bütün kelimeleri aklından uçup gitmiş gibiydi. Tek kelime edemiyor, eli karnında büyülttüğü gözleriyle Jinho'ya bakıyordu. "Bunu bana nasık yaparsın? Okja konuş! Beni nasıl aldatır, üstüne hamile kalırsın?!" Jinho'nun gözyaşları akmaya başlamıştı. "Bebeğim ben üzgünüm. Denememize rağmen hamile kalamadığım için yaptım, üzülmemen içindi." Tekrardan Jinho'nun elini tutmuştu. "Affet beni, beraber büyütelim bebeklerimizi. Kimden olursa olsun--" Jinho elini onun elleri arasından çekmişti. "Senin için söylemesi ne kadar kolay Okja ama benim için o kadar kolay değil." Gözleri anında kızarmıştı. "Bitti, her şey bitti. Ayrılıyorum senden, bebeklerin babasının yanına geri dön." Arkasını dönmüş, başı eğik şekilde ilerlemeye başlayacağında bir kıkırtı duymuştu.

"Seni piç, her şey daha yeni başlıyor."

🦋

Ehehe.

Bölüm sonu,
Ben Hina,
Sizi seviyorum.