«គឺបែបនេះ..»នាងរកនិយាយហើយក៏ត្រូងអាក់សម្តីវិញ
ក៏ព្រោះតែថេយ៉ុននឹងkai អើតក្បាលនឹងផ្ទៀងត្រចៀក
ស្តាប់ដែរទើបឈប់និយាយតែម្តង
«ចាំយើងខលទៅឯងវិញ»ជីយ៉ានាងងាកក្បាលទៅសម្លក់ថេយ៉ុននឹងkai ចង់ជ្រុះគ្រាប់ភ្នែក
ចំណែកឯថេយ៉ុននឹងkaiវិញពេលឃើញជីយ៉ាសម្លក់ដូច្នេះក៏ងើបក្បាលរបស់ពួកគេដែរផ្ទៀងត្រចៀកមិញនេះចេញភ្លាមតែម្តង
«ចង់ដឹងរឿងគេណាស់ណ៎ ចំជាអត់មាយាទមែន»ជីយ៉ា
«មិនចង់ដឹងទេតែវាចៃដន្យ ក៏ចង់ស្តាប់ទៅ»គេយកដៃមកច្រត់តុហើយនិយាយដោយវៃចិញ្ចើមដាក់ជីយ៉ា
«មែនហើយ វាជារឿងចៃដន្យប៉ុណ្ណោះ»kai បន្ថែម
_______________
ពេលវេលាម៉ោងសម្រាកក៏ចាប់ផ្តើមមានដែលធ្វើអោយកម្លោះសង្ហារទាំងប្រាំនាក់បបួលគ្នាទៅអង្គុយក្រោមដើមឈើដើម្បីនិយាយពីរឿងផ្សេងៗ
«និយាយចឹងបងហើយនឹងស្រីម្នាក់នោះយ៉ាងមិចទៅហើយ?»beomgyu សួរព្រោះគេមិនបានដឹងលឺពីរឿង
នេះ
«ហើយឯងមិនចាប់អារម្មណ៍គេផ្អើលពេញសាលាទេអី?»soobin ឆ្លើយតបទៅគេ
«ជាសង្សារនឹងគ្នាហើយយ៉ាងមិច?»យ៉ុងជុនឆ្លើយតបដោយសម្លឹងទៅមើលមុខរបស់ beomgyu ដោយទឹកមុខ
មិនញញឹម
«តាំងពីពេលណា? ស្ងាត់ៗសង្សារនឹងគ្នាបាត់»ថេយ៉ុន ដាក់សំណួរទៅវិញ
«ពេលណាក៏បាន សំខាន់រយៈពេលមួយខែគឺចប់»គេនិយាយឡើងដោយគ្មានអារម្មណ៍អាណិតអារ៉ាអ្វីបន្តិចសោះ
«បើបងស្រឡាញ់នាងពិតប្រាកដក៏ស្រឡាញ់ទៅ ពួកខ្ញុំមានទៅថាអី»kai និយាយដូចនេះព្រោះគេដឹងក្នុងចិត្តហើយថាយ៉ុងជុនក៏ស្រឡាញ់នាងដែរតែគេមិននិយាយ
«គ្មានថ្ងៃទេ»យ៉ុងជុននិយាយដោយម៉ឺងម៉ាត់ដោយ
សម្លេងដាច់ខាតតែម្តង
«បងនៅនឹកនាងទៀតមែនទេ?»ស៊ូប៊ីនសួរទៅយ៉ុងជុន
ព្រោះគេខ្លាចរាងក្រាស់នៅស្រឡាញ់សង្សារចាស់របស់គេទៀត
