Savage book 1: Edric Walker - Completed

Chapter 8

 
LUNCH TIME and they are all seating in their favorite spot in the campus, waiting for Yarrow so they can all start eating their lunch. Nag tatawanan sila habang nag uusap maliban kay Edric na masama nanaman ang tingin sa kanya, and she choose to ignore his grumpiness. Kung meron mang dapat mainis sa kanilang dalawa it should be her; he just invaded her privacy when he took her phone without even asking permission, and send a message to Jazz on her behalf this morning, but did she throw a fit? She didn't right. So hindi niya maintindihan kung bakit ito pa ang may ganang magalit sa kanilang dalawa.
 
“Nag away nanaman kayong dalawa?” it was Torin, kanina pa kasi nito napapansin ang masasamang tingin sa kanya ni Edric.
 
“Don’t mind us, sinusumpong lang yan si Drey” sagot niya sa lalaki saka tinaasan ng kilay ang kapatid.
 
“What is it this time? Is this still about that guy?” si Neil
 
“He is only trying to be friend with me, I don't see any problem with that” sabi niya na nag kibit balikat pa.
 
“Making friend my ass” nakasimangot na turan ni Edric saka sumandal sa likod ng upuan nito. Hindi nalang niya pinansin ang lalaki at piniling makipag usap kay Freia, maya maya ay dumating na rin si Yarrow kaya mas lalong naging maingay ang table nila. Nagsisimula na silang kumain ng bigla nalang tumigil sa pag subo ang tatlong lalaki sa harap nila at nag kanya kanya ng halukipkip habang seryosong nakatingin sa likuran nilang tatlo nila Yarrow.
 
“Hi Aster” rinig niyang bati ng familiar na tinig dahilan upang mapalingon siya sa kanyang likuran.
 
“Ow hi Jazz” bati niya sa lalaki na may dalang pagkain. Binati rin ito nila Freia at Yarrow habang nanatiling tahimik ang tatlong lalaki na ngayon ay pareparehas ng nakasandal sa kanilang mga upuan habang naka dekwarto, and kambal na Magnus ay pawang naka sabit sa bulsa ng pantalon ang mga hinlalaki habang bahayang nakatikom ang kamao habang si Edric ay pinag salikop ang dalawang kamay sa tapat ng dibdib nito.
 
“I hope you guys don't mind but can I join?” magalang nitong tanong habang nakangiting nakatingin sa kanila, ibubuka palang sana niya ang bibig upang sumagot ng maunahan siya ng madaldal niyang kapatid.
 
“Yeah sure! Dito ka na lang sa tabi ni As” sabi nito saka umalis sa pwesto nito upang lumipat ng upuan sa tabi ni Neil
“Thank you!” nakangiting pasasalamat ni Jazz saka akmang uupo sa tabi niya, ng biglang mag salita si Neil.
 
“We actually do mind, hindi ka naman siguro manhid para hindi mo maramdaman that you are not welcome here”
 
“Neil” nanlalaki ang mata niyang saway sa lalaki pero hindi manlang siya pinansin ng mga ito.
 
“I know, but I'm not here for you” diretsong sagot ni Jazz na ikina tingin naman niya dito, mag sasalita sana siya upang sawayin ang dalawa ng mag salita si Edric.
 
“I believe I already told you to fuck off De Ocampo”
“I know, but I-”
“I don't care about your reason” putol nito sa sasabihin ng lalaki.  Pinanlakihan niya ng mata si Edric upang tumigil na ito pero hindi siya nito pinapansin, actually walang pumapansin sa kanya sa apat na kalalakihan, masyadong seryoso ang mga ito para pansinin kahit sino sa kanilang tatlo nila Freia.
 
Napabuntong hininga nalang si Jazz bago ito muling nagsalita “I understand where your coming from, you want to protect your sister and it’s alright, but I mean no harm, I only want to be friend with her” kalmadong sagot ni Jazz, ni hindi ito kumukurap habang nakikipag titigan sa tatlong lalaking kasama niya.
 
“Believe me De Ocampo, you don't have a slightest idea of where I'm coming from, and you will never understand” nakangising sagot ng kapatid niya sa lalaki.
 
“Kaibigan nga lang ba talaga?” singit ni Torin sa usapan ng dalawa, napabuga nalang siya ng hangin saka napatingin kila Freia at Yarrow na parehas nag kibit balikat, kapag ganito kasi kaseryoso ang mga lalaking ito ay wala talaga sila nagagawang tatlo, wala pa nga ang apat na Silva dito, kung narito rin ang mga kambal na Silva ay sigurado siyang mas gulo ang mangyayari.
 
“Minamaliit mo ata kami De Ocampo” it was Neil this time “If I were you, I won’t fuck with us, or you will not like the outcome of this little game your pooling, leave Aster alone and don’t bother any of them unless you don’t know what’s best for you”
 
“It’s okay, gawin nyo ang sa tingin nyo ay dapat, pero hindi ninyo ako mapipigilan, I will prove to all of you that my intentions are clear” tugon ni Jazz dahilan para mapabaling siya sa lalaki, hindi niya alam kung maiinis ba siya o matutuwa sa lakas ng loob nito, ni hindi manlang ito nai-intimidate sa tatlong lalaking kaharap nito.
 
“Uhm, guys, can we save the talking for later and just eat our lunch” singit ni Yarrow sa usapan ng apat pero walang nakinig sa babae kahit isa sa mga ito, nanatiling seryoso ang mga ito at nagsusukatan ng tingin 3 vs 1, hinihintay niyang mag baba ng tingin si Jazz pero hindi talaga ito natinag.
 
“We’ll see how far you can go De Ocampo. But Aster doesn't need an additional friend, especially if the addition is you” Maangas na turan ni Torin.
 
“Guy’s please, can’t we have just eat our lunch? I'm really famish, kung ayaw ninyong magpapigil sa pag papatigasan ninyo, then find another place to banter so the three of us can eat in piece” naiirita nang sabad ni Freia sa usapan ng mga ito, ng mga oras na iyon ay gusto niyang yakapin ang kaibigan, hopeful siyang makikinig ang mga kasama sa babae, hindi man halata dahil palagi lang tahimik ang kaibigan niya ay nakikinig dito ang mga kuya at pinsan nito. Pero mukhang sa pagkakataong ito ay mabibigo ang babae dahil katulad nila ni Yarrow ay hindi rin ito pinansin ng apat dahilan upang tumaas ang kilay ng babae at bumaling kay Jazz.
 
“Jazz” tawag nito sa lalaki, nakahinga siya ng maluwag ng sa wakas ay putulin ni Jazz ang staring contest ng mga ito at bumaling sa kaibigan niya “I know you just want to be friend with Aster and it’s okay, but I think this is not a very nice timing for that. I hope you don't mind, but can you just leave us first, just talk to Aster when these boys are not around” diretsahan nitong turan sa lalaki na bahagyang napakamot sa likod ng ulo nito bago ngumiti sa kanila.
 
“Okay, I'm sorry naistorbo ko ang lunch nyo, I will take my leave now” sabi nito kay Freia na bahagya lang tumango sa lalaki “Alis na muna ako Aster, text you later?” nakangiti nitong tanong na mabilis niyang tinanguan para matapos na, kaso wrong move nanaman ata siya dahil nakita niya ang lalong pag dilim ng mukha ni Edric.
 
Nang mawala na sa paningin niya si Jazz ay mabilis niyang binalingan at tatlong lalaki saka ang mga ito pinanlakihan ng mata.
 
“You do realize that you guys are so mean to him?” tanong niya sa mga ito na sabay sabay lang nag kibit balikat at nag kanya kanya ng balik sa pagkain. Napapailing nalang siyang sumandal sa kanyang upuan, nawalan na siya ng gana kumain kaya hindi na niya ginalaw ang kanyang pagkain, nakahalukipkip lang siya sa kanyang upuan habang ang mga kasama ay abala sa pag subo, kaya kinuha na lang niya ang kanyang cellphone at ikinabit ang kanyang earphone, saka ipinikit ang mga mata, ramdam niya ang paninitig ni Edric pero pinili niyang baliwalain iyon, makikinig nalang siya ng music para marelax ang kanyang isip, maloloka siya sa mga lalaking ito, gustuhin man niyang umalis ay hindi na niya ginawa, siguradong iisipin ng mga ito na nakikipag kita siya kay Jazz kaya siya umalis, at ayaw na niya ng panibagong away sa pagitan nila ni Edric.
 
 
“ARE YOU OKAY?” rinig niyang tanong ni Freia habang nag hihintay sila ng teacher for the next subject.
 
“Yeah” tugon niya saka bumuntong hininga.
 
“Are you hungry? Hindi mo na kinain ang pagkain mo kanina” concern nitong tanong sa kanya na ikinangiti niya.
 
“I’m fine, don't worry about me” nakangiti niyang tugon sa kaibigan.
 
“They are only protecting you” sabi nito sa kanya na tinanguan naman niya
 
“I know, medyo nahihiya lang ako sa inasal nila kanina, but I understand, hindi naman ako galit sa kanila” paliwanag niya sa kaibigan.
 
“Yeah, medyo nakakahiya nga, pero grabe no, hindi manlang ata natakot si Jazz, I admire him for his courage, saying those words kila kuya at kay Edric, he must have some balls huh” nanunukso nitong turan na bahagya pang sinagi ang kanyang balikat.
 
“Lokaloka, naisip mo pa yan huh” nakangiti niyang tugon dito dahilan para mahina silang magkatawanan.
 
“Aster may nag hahanap sayo sa labas” tawag sa kanya ng isa nilang classmate, pag tingin niya sa labas ay nakita niya ang nakangiting si Jazz, bahagya itong kumaway sa kanya kaya nginitian niya rin ito.
 
“Labasin mo na” udyok sa kanya ni Freia habang tila kinikilig na nakangiti, bahagya muna niyang tinapik ang kamay nito bago niya nilabas ang lalaki.
 
“Hey” pag bati niya rito.
 
“Hey” nakangiti rin nitong bati sa kanya “Wala kang class?” tanong niya upang palisin ang pagkailang na nararamdaman ng mga oras na iyon.
 
“Meron, sumaglit lang ako to check on you and to give you this” sabi nito sabay abot ng pagkain at inumin na hawak nito, napakunot naman ang noo niya pero tinanggap narin niya ang ibinibigay nito. “Salamat, pero bakit nag abala kapa?” nakangiti niyang tanong sa lalaki.
 
“Bumalik ako kanina and nakita kong hindi kana kumain kaya bumili ako ng pagkain mo dahil baka magutom ka” paliwanag nito, na touch naman siya sa sinabi ng lalaki “Pasensya kana nga pala kanina, I gate crash your lunch with your friends, hindi ka tuloy nakakain ng maayos” apologetic nitong turan.
 
“It’s okay, ako nga dapat mag sorry, pasensya kana sa inasal nila kanina, hindi lang kasi sanay ang mga yon na may iba kaming kasama lalo pa lalaki” paliwanag niya dito.
 
“It’s okay, kung ako ang nasa posisyon nila ay ganun din naman ang gagawin ko. Kaya nga lumapit ako kanina, I just really want to show them, especially your brother, that my intentions are clear. I really like you Aster, not just as a friend but something more, ever since I saw you inside that bar hindi kana nawala sa isip ko, there is something about you that caught my attention, it’s hard to explain, even I don't understand, just a simple smile from you can make me really happy, this is my first time feeling this way and I want to give it a try. You should be off limit, given your brother and friends, they can really be scary, but I can't stop myself from wanting to be close with you, well, not that I want too, so here I am, trying my luck, alam ko nag dadalawang isip ka parin sakin, it’s understandable kasi hindi pa natin masyadong kilala ang isa’t isa, but  will you please let me stay by your side? Even as your friend at least?” mahaba nitong turan.
 
“I-I don't know what to say” Tangi niyang na isagot dito, she is speechless, nagulat kasi siya sa mga sinabi nito.
 
“Sorry, nagulat ata kita, anyway, you don't have to answer now, I just came here to give you food and to tell you how I feel, baka kasi sumabog nalang ako bigla kung hindi ko pa sasabihin, I need to go, parating na ang teacher nyo baka mapagalitan ka” sabi nito na nakatingin sa likod niya, nakangiti naman siyang tumango dito at nag pasalamat sa pagkain saka pumasok sa loob ng classroom.
 
“Anong sinabi sayo?” mahinang tanong ng kaibigan ng makaupo siya sa kanyang upuan.
 
“He likes me raw” pabulong rin niyang sagot sa kaibigan na kinilig nanaman pero nag kibit balikat lang saka nakinig sa kanilang guro.
 
 
 
AFTER CLASS ay hindi muna sila umuwi, napagkasunduan nilang lumabas muna at mamasyal kaya nagtungo sila sa pinakamalapit na mall sa lugar nila, dahil matagal na siyang hindi nakakabili ng bagong damit ay agad siyang ng tungo sa kanyang favorite boutique, samantalang sila Yarrow at Freia ay sa ibang boutique nag tungo, hindi naman problema kung magkahiwalay sila dahil magkikita kita din naman sila mamaya kapag nagutom na sila.
 
“Are you mad?” tanong ng isang tinig mula sa kanyang likuran, hindi na niya kailangang lumingon upang alamin kung sino iyo dahil kilalang kilala niya ang tinig nito. Pero aaminin niyang nagulat siya na sinundan siya nito just to ask if she is mad, hindi naman kasi nito gawain ang bagay na iyon, mas sanay siyang palaging iniiwasan ng lalaki, pero masaya na rin siya na tila may pakialam na ito sa kanya ngayon.
 
“I’m not mad, but not happy either” sagot niya rito na hindi ito tinitignan, ipinag patuloy lang niya ang pagtingin ng mga damit.
 
“He is a player As, we already had him investigated and he is an asshole, pag lalaruan ka lang ng lalaking iyon”  paliwanag nito dahilan para humarap siya rito.
 
“Drey, I understand, alam kong iniingatan mo lang ako, you are my brother after all, and I know dad told you a hundred times to protect both me and Yarrow, and we really appreciate you for that, but don't you think your acting a little too much?” tanong niya sa lalaki saka muling tumalikod upang maghanap ng damit na magugustuhan.
 
Narinig niyang bumuntong hininga ang lalaki bago ito muling nag salita “No, you don't understand, this is not about me being your protective brother and dad telling me to watch over you and Yarrow. But it's okay, you don't need to understand, you don't even need to know, you just have to listen to me. Stay away from him As or kahit kaninong lalaki, maliwanag ba? I don't really like it a bit kapag may kung sino sinong umaaligid sayo, please just listen to me this time bago pa ako maubusan ng bait.” Sabi nito sa seryosong tinig saka nag lakad palayo sa kanya.