Savage book 1: Edric Walker - Completed

Chapter 19

 
Binawi ni Aster ang kanyang paningin mula sa nag babagang titig ni Edric and silently walk towards the door, hindi pa naman masyadong malalim ang gabi pero sigurado siyang tulog na ang mga kasambahay kaya naman marahan lang ang ginawa niyang pagbukas at pagsara ng pinto upang hindi magambala ang mga ito. Napansin na niya sa labas ang sasakyan ni Yarrow kaya alam niyang nandito na ang kapatid, pero marahil ay tulog na ito ngayon, sinigurado niyang nakalock ang pinto bago siya marahang naglakad paakyat ng hagdan upang mag tungo sa kanyang silid at magpahinga.
 
Nasa tapat na siya ng library ng bigla nalang bumukas ang pinto niyon at may malakas na pwersa ang humila sa kanya papasok sa loob dahilan upang ma out balance siya. Mabilis naman siyang sinalo ng taong humila sa kanya, mabilis rin nitong natakpan ang kanyang bibig dahilan upang makulong sa loob ng kanyang lalamunan ang kanyang tili. Kakagatin na sana niya ang kamay ng taong humila sa kanya ng masinghot niya ang pabangong gamit nito dahilan upang bahagyang kumalma ang kanyang sistema, pero saglit lang dahil agad naman ding uminit ang kanyang ulo, hindi ba nito alam na nakakatakot ang ginagawa nito.
 
“Ano ba Edric?” halos pasigaw niyang sita sa lalaki na tila wala namang pakialam sa galit niya, at basta lang siyang hinawakan sa pulsuhan at hinila sa bahaging medyo tinatamaan ng sinag ng buwan.
 
“Ano ba ang problema mo Edric? Bakit ba ang hilig mong basta basta manghila? may plano ka bang patayin ako?” galit niyang tanong sa lalaki, hindi na talaga nakakatuwa ang mga pinag gagawa nito, mabuti wala siyang sakit sa puso kundi ay baka lamay niya ang uuwian ng mga magulang nila dahil sa pinag gagawa nito.
 
“Ikaw! ikaw ang problema ko! bakit ba ang tigas ng ulo mo? Hindi kaba talaga makikinig sakin?” sagot naman nito sa tinig na galit rin, at dahil nasa maliwanag na bahagi sila ng silid ay kitang kita niya ang galit sa mga mata nito, maging ang mga ugat nito sa leeg na tila gusto ng pumutok dahil sa tinitimpi nitong galit. Bahagya siyang napalunok, aaminin niyang nakadama siya ng kaunting kaba dahil sa nakikita niyang galit sa mga mata nito, pero hindi siya mag papatalo sa lalaki, wala naman siyang ginagawang masama, sa katunayan ay ito ang may kasalanan sa kanya.
 
“What did I do this time huh?” matapang din niyang balik tanong sa lalaki na lalo ata nitong ikinagalit.
 
“Hindi mo alam? I asked you what are your plans for today, sabi mo mag papahinga ka lang, tapos ngayon uuwi ka, kasama mo ang Jazz na yon” nanggagalaiti nitong turan, ng mga oras na iyon ay hindi isang concerned na kapatid ang nakikita niya kundi isang lalaking nilalamon ng matinding selos. Mabilis niyang pinalis sa utak ang isiping iyon saka bumuntong hininga at sinagot ang lalaki.
 
“Hindi sinasadya ang pag kikita namin kanina, nagkabanggaan lang kami sa mall then we decided to have dinner to catch up , masama ba yon Edric? Wala na ba akong karapatang kumain sa labas kasama ang mga lalaki kong kaibigan?” seryoso rin niyang tanong dito.  Napahilamos naman ang lalaki sa sarili nitong mukha saka nag palakad lakad sa harap niya, tila ba pilit kinakalma ang sarili, ng tila bahagya ng mapawi ang galit nito ay muli naman siyang nitong hinarap at pinaka titigan sa mga mata, this time ay hindi na galit ang nakikita niya roon kundi pawang kalungkutan at paghihirap.
 
“How many times do I have to tell you to never associate yourself with any man Aster? Alin doon ang mahirap intindihin? Ano bang gusto mong gawin ko para lang makinig ka sakin? Gusto mo bang mag makaawa pa ako sayo? Sabihin mo lang gagawin ko” sabi nito saka lumuhod sa harap niya na labis niyang ikinagulat, dahilan upang ang galit niya ay mapalitan ng pag kalito, hindi niya inaasahan na luluhod ang lalaki sa harap niya.
 
“Please As, maawa ka naman sakin, unting unti nalang mababaliw na ako, alam mo ba yon?” mas lalo siyang nagulat ng makita niya ang pag kinang ng luha sa mga mata nito pero hindi na niya nakita kung tumulo ba iyon dahil mabilis na yumuko ang lalaki at ilang ulit na bumuga ng malalim na buntong hininga.
 
“Oh my god, Drey, stand up, ano ka ba? Ano bang ginagawa mo?” tanong niya rito ng medyo makabawi siya sa pagkagulat, hinawakan niya ito sa braso at hinila pataas, hindi niya naiintindihan ang mga nangyayari, o mas tamang sabihin na ayaw niyang intindihin, sa puso niya ay alam niya ang sagot, pero ang isip niya ay ayaw tanggapin ang bagay na iyon at pilit na nag bubulag bulagan sa toong sitwasyon nilang dalawa.
 
“Stand up Drey, ano ka ba? Ano sa tingin mo itong ginagawa mo?” pagalit niyang tanong dito upang pagtakpan ang tunay na nararamdaman, ng hindi mag pahila sa kanya ang lalaki ay umupo na rin siya sa harap nito saka pilit na hinarap sa kanya ang mukha nito.
 
“Tumayo kana diyan Drey” halika na, pumasok kana sa kwarto mo pupunta narin ako sa room ko, come on let’s go” pamimilit niya sa lalaki pero hindi siya nito pinansin, sa halip ay hinawakan lang siya nito sa braso at pinaka titigan sa mga mata.
 
“Not until you promise me, you will not meet that guy again As, promise me”
 
“What for Drey? come on! you are being unreasonable and childish, Jazz is just a friend, nag kabanggaan lang talaga kami kanina ang he invited me for dinner, wala naman akong ibang gagawin kaya pumayag na ako, nag usap lang kami, wala kaming ginagawang masama, so please stop this nonsense already and stand up” sabi niya sa lalaki saka ito muling hinila patayo. Natigil naman siya sa pag hila rito ng marinig niya ang bahagya nitong pag tawa.
 
“Childish and unreasonable, ganun ang tingin mo sakin, maybe you're right, I’m being childish and unreasonable, but you never knew As, wala ka naman kasing alam sa pinagdadaanan ko, sa nararamdaman ko, hindi mo alam kung gaano kahirap ang mapunta sa katayuan ko, kung gaano kahirap pigilin ang nararamdaman ko, wala kang alam, kaya madali para sayong husgahan na unreasonable at childish ang mga ginagawa ko. Ano pa ba ang aasahan ko, noon paman ay alam kong ganito na ang kahahantungan nito, pero sana naman wag mo masyadong ipamukha sakin” sabi nito sa malungkot na tinig saka tumayo mula sa pagkakaluhod. Nang muli siya nitong titigan ay wala ng emosyon ang mga mata nito dahilan upang makaramdam siya ang kakaibang sakit sa kanyang puso. Pakiramdam niya ay may kutsilyong sumaksak sa puso niya dahil sa mga sinabi ng lalaki, kaya naman ng tumalikod ito at magsimulang mag lakad papunta sa pinto ay hindi niya napigilan ang sarili na hawakan ito sa braso dahilan upang mapatigil ito sa pag alis.
 
“I’m sorry! wala naman talaga sa plano ko ang makipag kita sa kanya, and I assure you na kaibigan ko lang si Jazz, wala akong nararamdaman sa kanya maliban sa pagiging kaibigan, malinaw yun sa kanya” sabi niya rito hoping it will ease his worries, pero hindi nag salita ang lalaki kaya napayuko siya bago muli nag salita.   You know you can tell me whatever is bothering you, right? I’m your sister Drey, I’m just here, I'll help you naman eh, only If you tell me what is the problem, ano ba talaga ang dahilan ng lahat ng ito Drey, ang hirap kasi na nagkakaganyan ka pero hindi ko naman alam ang dahilan” tuloy tuloy niyang turan. Marahang pumihit ang lalaki paharap sa kanya, hindi nito inalis ang kamay niya na nakahawak sa braso nito.
 
“Are you sure, you don't know? Hindi ka tanga Aster” seryoso nitong turan dahilan upang mapaangat siya ng tingin sa lalaki. Marahan naman nitong iniangat ang isa nitong kamay at masuyong hinaplos ang kanyang mukha habang buong suyo itong nakatitig sa kanya. He really seems like he is not his usual self-tonight, there is something in his eye she cannot fathom.
 
“Hindi mo ba talaga alam As? Wala ka nga ba talagang alam? Why do I feel like alam na alam mo at gusto mo lang akong pahirapan”
 
“I don’t understand what you’re talking about Drey”
 
“Really, nakalimutan mo na ba agad ang nangyari noong 18th birthday ni Freia?” tanong nito dahilan upang mapalaki ang kanyang mga mata, ano ba ang problema talaga ng lalaking ito bakit kailangan pa nitong ibalik ang gabing iyon.
 
“See you knew it, hindi ako naniniwalang hindi mo alam, hindi ako lasing ng gabing iyon sabi nito habang patuloy paring hinahaplos ang kanyang mukha, naramdaman din niya ang pag hapit ng isa pa nitong kamay sa kanyang bewang.
 
“No, you were drunk that night and so am I” pagbigay niya ng dahilan sa nangyari ng gabing iyon.
 
“Are you drunk now?” he asked her out of nowhere, causing her forehead to frown.
 
“No”
 
“Did you had any liquor outside?” tanong ulit nito, hindi niya alam kung saan patungo ang pag tatanong ng lalaki pero sumagot parin siya.
 
“No, I only had juice and water”
 
“Good, hindi rin ako tumikim man lang ng alak ngayong araw” sabi nito dahilan upang mapa tango tango siya.
 
“Do you smell my breath?” tanong nito, at dahil malapit lang ang mukha nila sa isa’t isa ay amoy na amoy niya ang hininga ng lalaki, marahan siyang tumango bilang tugon sa tanong nito.
 
“Can you smell liquor in it?” tanong ulit nito, nalilito man ay sumagot parin siya.
 
“No” tipid niyang sagot dito dahilan upang ngitian siya ng lalaki, naramdaman niya ang lalong pag higpit ng pagkakayakap nito sa kanyang bewang.
 
“Good, siguro naman pagkatapos nito ay hindi mo na sasabihing lasing lang tayo” sabi nito saka mabilis na bumaba ang mukha nito sa mukha niya upang pag lapatin ang kanilang mga labi. Nanigas siya sa kinatatayuan dahil sa gulat sa ginawa ng lalaki, pero hindi rin nag tagal ay kusang umangat ang kanyang mga kamay at nangunyapit sa lalaki, habang ang kanyang labi ay tila may sariling isip at kusang tumugon sa halik na ipinag kakaloob sa kanya ni Edric. Naramdaman niya ang pagdiin ng kamay nito sa  kanyang batok kasunod ng pag lalim ng halik na ipinag kakaloob nito sa kanya, alam niyang mali at hindi tama, pero ng mga oras na iyon ay nawalan na ng kakayahan ang isip niyang i-proseso kung ano ang tama at mali. Kaya imbes na itulak ang lalaki palayo sa kanya ay siya pa mismo ang humila sa batok nito upang doon kumuha ng lakas dahil tila nanlalambot na ang kanyang mga tuhod, maya maya pa ay  naramdaman niya ang pag angat ng kanyang mga paa mula sa sahig at ang pag lapat ng kanyang likod sa malamig na pader, awtomatiko niyang ipinulupot ang dalawang binte sa bewang ng lalaki upang huwag siyang mahulog habang ang kamay naman ng lalaki ay mariing humahaplos sa kanyang binte, naka shorts lang siya kaya buong laya nitong nahahawakan ang kanyang legs. Nang tila mag sawa doon ang mga kamay nito ay mabilis iyong gumapang patungo sa kanyang dibdib dahilan upang mapaungol siya sa loob ng bibig ng lalaking kahalikan. Naramdaman niya ang pag pisil nito sa kanyang dibdib na nag hatid ng kakaibang sensasyon sa kanyang gulugod dahilan upang mapatingala siya at mag hiwalay ang kanilang mga labi, mabilis namang lumipat sa kanyang leeg ang mainit nitong labi at doon siya pinaliguan ng halik bagay na lalong nag painit sa kanyang katawan.
 
“Drey” paos niyang tawag sa pangalan ng lalaki habang pasabunot na nakahawak sa buhok nito.
 
“Yes baby?” tanong nito sa paos na tinig bago muling sinakot ang kanyang mga labi sa isang mapusok na halik, habang ang mga kamay nito ay patuloy na nag lulumikot sa kanyang katawan, hindi niya namalayan kung paano nito natanggal sa pag kakahook ang kanyang bra, basta naramdaman na lang niya ang pag luwag niyon at ang palad nito na pumipisil doon habang pinaglalaruan ang dungot niyon, naramdaman rin niya ng iangat nito ang kanyang blouse hanggang sa kanyang leeg bago nito tinapos ang pag halik sa kanyang mga labi saka walang pag aalinlangang isinubo ang kanan iyang dibdib na nakalabas ng mga oras na iyon. Muli siyang napaliyad dahil sa sensasyong umaalipin sa kanyang katawan, napayakap rin siya sa ulo ng lalaki at mas lalo pang ipinag duldulan dito ang kanyang magkabilang dibdib, tila narinig naman nito ang kanyang piping hiling kaya buong gilas nitong pinag palit palit ang pag subo sa kanyang dibdib, tila ito isang sanggol na takot maagawan.
 
“Uuhhhmmm” ungol niya ng bahagya nitong kagatin ang kanyang nipple sending tingling sensation on her spines.
 
“You are so beautiful baby” narinig niyang turan ng lalaki saka nito muling sinalubong ang kanyang mga labi ng isang maalab na halik, mabilis siyang yumakap dito ng maramdaman niyang humiwalay ang kanyang likod sa pader, ng mga oras na iyon ay handa na siyang mag paubaya sa ano mang nais nitong gawin sa kanya, ngunit sadyang hindi ina adya ng pagkakataon dahil parehas silang nanigas ng marinig nila ang mahinang katok sa may pinto at ang marahang pag tawag ni Yarrow sa kanyang pangalan.
 
“As? Are you there?”