“W-what? What are you saying Mom?” litong litong tanong ni Edric sa kanyang Ina, nakauwi na sila sa kanilang tahan, matapos ang madramang tagpo sa bahay ng mga Crison ay nagdesisyon ang mga magulang niyang umuwi sa kanilang tahana upang doon daw sila mag usap, saglit na kinausap ng mga ito ang kanilang mga Tito at Tita bago sila tuluyang umalis, at ngayon nga ay nasa library silang pamilya. Hindi niya malaman kung ano ang nararamdaman sa ibinunyag ng kanyang ina, gusto niyang matuwa pero nakakaramdam din siya ng galit, para siyang pinaglalaruan ng mga ito, hindi niya alam kung nag titrip ba ang mga ito para makaganti sa kasalanang ginawa nila ni Aster, but it was not a good joke.
“Aster is not your biological sister” ang kanyang ama na ang sumagot sa kanyang tanong, kalmado ito habang sinasabi ang bagay na iyon, in fact wala siyang nakikitang emosyon sa mukha nito maging sa mukha ng kanilang ina, kaya hindi niya talaga masabi kung joke ba yon o totoo, pero bakit naman mag jojoke ng ganung bagay ang kanilang Ama. Nakaawang ang kanyang labi habang hindi makapaniwalang nakatingin sa mga ito, tila hindi niya maproseso ang sinasabi ng mga magulang, para siyang nakalutang ng mga oras na iyon, hindi na niya alam kung ano ang totoo sa hindi.
“Edric anak” panimula ulit ng kanyang ina sabay hawak sa kanyang kamay, masuyo nito iyong pinisil, bumaling rin ito kay Yarrow na katulad niya ay naka tulala rin sa mag magulang nila, katulad niya ay hinawakan ng kanilang ina ang kamay nito tapos ay bumuntong hininga, saglit na pumikit bago sila salitang tinitigan ni Yarrow habang nag lalaro ang isang malungkot na ngiti sa mga labi nito. “Listen, hindi na kami nag abala ng Daddy ninyo sa sabihin pa sa inyo ang tungkol dito, because in our heart Aster was ours, just like the two of you, we never thought this will happen between you and her” naluluha nitong turan habang nakatitig sa kanya, tila ba hirap na hirap itong sabihin ang bagay na iyon, it is true nakita naman niya na talagang parang anak ang turing ng mga magulang kay Aster, kaya nga ni minsan ay hindi sumagi sa isip niya na ampon ito. Saglit na humugot ng malalim na buntong hininga ang kanyang ina bago muling nag salita.
“You probably won’t remember the details because you were still young back then Drey, but when I was pregnant with your sister Yarrow, nag karoon kami ng emergency ng Daddy nyo, so we have no choice but to fly to Italy ang leave you here with your Lolo and Lola. When we were in Italy, your Dad and I get to met a lovely couple, we got along really well because we have the same last name as them, even though we are not related to them by blood, just same surname, that was the reason why we got so close easily, they have a 1 year old daughter, Aster, from the very beginning I really like Aster, she is cute and very lovable, we stayed there until I gave birth to you, Yarrow'' pag kukwento nito bago bumaling at buong pag mamahal na ngumiti sa kanyang kapatid. “Then one night, nagulat nalang kami ng Daddy ninyo, dumating sila sa bahay, they were in a hurry, we suspected that something was up to the couple, but we brushed it off because they said it was an emergency. Nakiusap sila samin if we can look after Aster for a while, I did not think twice and immediately said yes, I can see clearly the love and fear in her mother’s eye that night, I can understand her because I too is a mother and I love you both more than my own life. Mahigpit nilang binilin samin, na kahit anong mangyari ay wag ibibigay ang bata sa kahit sinong magsasabing kamag anak, nakiusap rin ang mga ito na wag ipag sabi kahit kanino na iniwan nila sa amin ang bata, nag taka kami ng Daddy ninyo, sinubukan naming mag tanong ngunit nag mamadali sila, they just kissed and hug Aster then they left without any explanation on what is happening. When the morning came, we hear the tragic news, they both died, they were actually killed, natakot kami ng Daddy ninyo dahil baka madamay kami if we talk so we kept quiet, tulad ng bilin ng mag asawa, we never told anyone about Aster, when I was trying to get Aster a new cloth to change from the bag her parents give us I found her documents and other stuff, it was complete like her parent really planned to give her to us, kaya lalo kaming kinabahan ng daddy ninyo, we knew something was really wrong. That is why we decided to go home earlier than expected, we talked and decided to raise Aster as our own dahil wala na siyang mga magulang, we also can’t bear the thought of leaving such an innocent child behind knowing that she might be in danger too. We raised the three of you and love Aster just as much as we love the two of you, hindi namin inisip na hindi naman talaga siya galing samin. We never told you about this because we don't really see the need, none of you even paid attention to Aster’s parents in her birth certificate, it was not us pangalan ng mga tunay niyang magulang ang nakalagay doon, at first, we think it will be better to adopt her, but we never push through with the plan in the good memory of her biological parents. Akala namin okay lang na wag nang sabihin sa inyo dahil lumaki naman kayong maayos at nag mamalasakit sa isa’t isa, we never know that you are developing a romantic feelings towards her" sabi nito na tumitig sa kanya “I’m sorry son” sincere nitong turan “I must admit, nang malaman namin ng Daddy ninyo na nagdadalang tao si Aster, nagalit kami, kasi mahal namin siya na parang tunay naming anak, we felt betrayed, pakiramdam namin nag kulang kami sa pagpapalaki sa kanya para magawa niya ang bagay na iyon, we start questioning ourselves, kulang ba ang pagmamahal na ibinigay namin? Ipinaramdam ba namin sa kanya ng hindi sinasadya na iba siya sa inyong dalawa? We had so many questions. Nagalit din kami sa lalaking bumuntis sa kanya, hindi man namin siya kilala, I’m already cursing him in my mind, then we saw your pictures kissing each other, we were beyond shock, that was not expected, lalo kaming nagalit, nasaktan, it feels like we were betrayed twice by the people we cherish the most, we felt so useless as your parents for this to happen to our children, we were so disappointed to ourselves. But hearing you confess your love for her, how you suffered for so long because of it, makes me feel even more useless as your mother son, I was not able to protect you, I thought we were doing a great job protecting our children, hindi namin alam na kami pala ang dahilan ng paghihirap mo, ang hindi namin pag sasabi sa inyo ng totoo, I hope we are not yet late to make things up to you and Aster, I also hope you can forgive us for keeping this” lumuluhang turan ng kanyang ina. Niyakap niya ito ng mahigpit at nag pasalamat, walang kasalanan ang mga mauling niya, siya ang may mali, at nag papasalamat siya na kahit mahirap tanggapin ang nagawa niya ay ang kapakanan parin nila ang iniisip ng mga ito.
“So, she is not my sister?” naninigurado niyang tanong sa Ina, nakangiti naman siya nitong tinanguan.
“I am actually free to love her?” isang tangu muli ang isinagot ng kanyang ina “You don't despise us? Aren't you disgusted of our relationship? Kahit hindi kami magkapatid, you raised us like a real siblings” muli niyang tanong sa mga magulang “No we don't son, well, at first yes, but just like what your Mom said it was only due to our frustration as parents, we were shock with all this. But our children’s happiness comes first” sagot ng kanyang Ama “I’m sorry for punching you, though I’m not really sorry, you still impregnate my baby outside marriage” dugtong ng kanilang ama na ikinangiti niya, he is going to be a father now. He was so happy and relieved that finally, they are now free, dalawa nalang ang problema, ang ibang taong mahahalaga sa kanila ng kasintahan at ang mismong kasintahan na nag layas.
“don’t worry about them, your Titos and Titas know the truth and they will also explain everything to their children” turan ng kanyang Ama ng tila mabasa nito ang kanyang iniisip, napangiti naman siya sa ama, ngiting dagli rin napawi ng bumaling siya sa kapatid, tahimik lang ito, it’s so unlike Yarrow to be silent, and she is being quiet since he arrived.
“Row?” tawag niya sa kapatid, ang mga mata niya ay nag susumamo, he love his brat sister and her permission and support matters to them too. “Are you mad at Kuya?” tanong niya rito habang lihim na nanalangin na sana ay matanggap rin sila ng babae.
“I-i hate you!” nauutal nitong turan, halatang naiiyak ito pero pinipigilan lang, pero hindi naglaon ay tuluyan narin itong umiyak, kaya naman nilapitan niya ito at niyakap “I’m sorry to disappoint you! I’m so sorry Row” sinsero niyang paghingi ng paumanhin sa kapatid. “I hate you!” sabi ulit nito, kasabay ng tila pag guhit ng sakit sa kanyang dibdib, this is the first time he is hearing those words from his beloved sister at masakit pala iyon. “I hate you, because I can't really hate you, I want to get mad at you and Aster but I’m more mad at myself, for not being really mad, nakakainis ka Kuya” umiiyak parin nitong turan habang mahinang hinahampas sa kanyang dibdib, this is one of those few moments that Yarrow called him kuya, and it feels good. Bumitaw ito sa pag kakayakap niya at pinahid ang luha, “I can’t believe na pang MMK pala ang story ng family natin, had I known earlier, I would have sent an email to them. I really can't believe you impregnate Aster, how can you do that though? I mean, hindi kaba nandiri thinking na kapatid mo sya and you were doing the nasty?” tanong ng kapatid na ikinangiti niya, alam kasi niyang hindi na ito galit kaya nag tatanong “Well, as I have said, I love her not as a sister but as a woman, pag na in love kana, ikaw na mismo ang makakasagot sa tanong mo lil sis” sabi niya na bahagyang ginulo ang buhok ng babae, napasimangot naman ito sa ginawa niya. “ hmp, bantay salakay” pairap nitong turan dahilan upang mag tawanan silang lahat. And just like that his problem was solved, hindi niya sukat akalain na ang matagal na niyang pinoproblema ay hindi naman pala talaga problema, lahat ng mga bagay na kinatakutan niya noon ay hindi naman pala totoo, hindi niya naisip na ganito ang kahihinatnan ng lahat, this was so easy compared to what he envisioned will happen kapag nabuking na silang dalawa ni Aster. Akala niya ay itatakwil siya ng mga magulang, kamumuhian at pandidirihan, ngunit wala sa mga yun ang nangyari, sa halip ay kabaliktaran ng lahat ng inaasahan niya ang naganap, natanggap sila ng mga ito, hindi hinusgahan bagkos ay nakahandang suportahan.
“ANY NEWS?” tanong ni Connal na pasalampak na naupo sa kanyang tabi, sabay abot ng isang lata ng alak sa kanya, inabot naman niya iyon saka muling bumalik sa pag titig sa kawalan. “Wala pa, kahit sila Tito Puma wala paring lead, I’m worried, paano kung napahamak na sila ng anak ko” malungkot niyang turan, it’s been 5 months already at wala parin silang lead kung nasaan na ang babae.
“Relax, hindi pababayaan ni Aster ang anak ninyo, mahahanap rin natin sila ng nasa maayos na kalagayan, matalino si Aster, hindi yun basta basta susugod ng hindi niya napag isipan ang mga bagay bagay” pag papakalma nito sa kanya, kahit papano naman ay gumaan ang loob niya, may punto ito, kailangan lang niyang maging matatag at matiyaga, mahahanap rin nila ang mag ina niya, isa pa, hindi naman siya papayag na isilang sa mundo ang anak niya ng wala siya sa tabi ng Ina nito.
ANOTHER MONTH HAVE PASSED without any new of Aster, pakiramdam niya ay mababaliw na siya, sinuyod na nila halos ang buong bansa sa pag hahanap pero hindi parin nila ito makita, halos mapabayaan na niya ang sariling kompanya kakahanap sa babae pero wala parin, gusto na niyang mawalan ng pagasa, pero sa bawat pagkakataon na naiisip niya ang kanilang magiging anak ay nabubuhayan siya ng loob. Minsan ay kinakausap na lang niya ang hangin na para bang ang anak ang kinakausap, hinihiling niya ritong wag pahirapan ang Ina nito at maging good boy, yes, malakas ang paniniwala niyang lalaki ang panganay nila, pero kahit maging babae ito ay ayos lang, mamahalin parin iya ito katulad kung paano sila minahal ng mga magulang.
“Babe” naluluha niyang turan habang nakatingin sa labas, nasa office siya ngayon at kasalukuyang naka tunghay sa labas thru the glass window. “Mag pakita kana sa akin please! Para mo nang awa! mababaliw na ako” bulong niya sa hanging habang pilit nilalabanan ang pag tulo ng luha, praying na tangayin iyon ng hangin at marinig ni Aster kung saan man ito naroroon ngayon. Nakatunghay lang siya sa labas ng binta at inaalala sa isip ang napaka gandang mukha ng babaeng minamahal ng nakatanggap siya ng tawag, hindi sana niya iyon nais sagutin ngunit nakita niyang ang Tito Puma niya ang tumatawag kaya dali dali niya iyong sinagot.
“Hello Tito” bungad niya rito.
“I found her.”
----------------------------------
1 more chapter then Epilogue na po tayo.
Thank you for supporting this book 🙂.
I hope you will all still be with in my journey as feelingerang writer 😅😅😅.
YOU ARE READING
Savage book 1: Edric Walker - Completed
RomansaEdric Walker, just his name and every girl would go insane and fall on their feet like a servant owned by their master willing to give anything and everything to satisfy his salacious desire. Wala namang nakapagtataka, he is a handsome man, thank yo...
