HEP SENİ BEKLEDİM ( Aşk Serisi 1#) ( TAMAMLANDI)

~ BÖLÜM 38~

🤗

⬇️

🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀

Başımın içindeki zonklama o kadar yükseldi ki evin tümü onunla birlikte güm güm atıyor gibi hissediyordum. Yüzümü buruşturup gözlerimi açtım ve hâlâ koridorda oturup kaldı­ ğım yerde bulunduğumu fark ettim, tüm bedenim tutulmuş­tu.Uyuyakalmıştım, herhalde bir iki saat filan geçmişti.
Zonklama sandığım gümbürtü ise kapıdan geliyordu.Kendimi yerden kaldırıp kafam bulanık halde kapıya koşturdum. O kadar dağılmıştım ki kimmiş diye bakma­dan kapıyı açtım.
Cam içeri fırtına gibi daldı ve ben daha ne olduğunu an­layamadan kendimi göğsüne yapışmış buldum. Güçlü kol­ları beni sardı ve eli yukarı çıkıp başımın arkasını okşadı.
Derin bir nefes aldım ve hafif parfüm kokusu ile alkol ko­kusunu içime çektim.

“Neden aptal telefonuna cevap vermiyorsun?”

“Telefonum arabamda kalmış, yani öyledir herhalde.”

Sesim göğsünden boğuk boğuk yükseliyordu.Kendini geri çekerken bir kez daha kalayı bastı. Elleri yanaklarıma gitti ve karanlık hatıralarımı tetiklemeyen bir şekilde beni tuttu.

“Kaç saattir sana telefon edip duru­ yorum: Jacob ile Brittany de.”

“Özür dilerim.”

Yavaşça gözlerimi kırptım.

“Ben fark etmed...”

“Sen ağlamışsın.”

Gözleri kısıldı ve ikisinin birden mavi rengi neredeyse görünmez oldu.

“Ağlamışsın işte.”

“Hayır, ağlamadım.”

Kıvırdığım yalan çok barizdi.

“Aynaya baktın mı hiç?” diye sordu.

Başımı hayır an­lamında sallayınca ellerini indirdi ve arkasındaki kapıyı kapattı. Sonra elimi tuttu. Çenesinde bir kas seğiriyordu ve konuştuğu zaman sesi sertti.

“Gel bakalım.”

Beni banyoya götürmesine sesimi çıkarmadım. Işığı aç­tığında gözlerimi kıstım ve sonra kendimi aynada gördüm.

“Tanrım...”

Gözlerim kıpkırmızı şişmişti ancak beş yıldır ilk kez bir partiye katılma teşebbüsümün hiç de iyi gitmediğini açıkça gösteren, yol yol akmış siyah rimelimdi. Gözlerim aynada Cam’inkilerle buluştu ve yer yarılsa da içine girsem diye düşündüm. Başımı ellerimin arasına aldım ve

“Harika, gerçekten harika,”

diye mırıldandım.

“O kadar da kötü değil tatlım.”

Elleri beni kollarımdan yakalarken sesi yumuşamıştı.

“Otur bakalım.”

Kapalı klozet kapağına oturdum. Öylece ellerime bakar­ ken uyuşuk beynimi uyandırmaya çalıştım.

“Ne işin var senin burada?”

“Burada ne işim mi var?”

Bir havluyu ıslattı ve önümde diz çöktü.

“Bu ciddi bir soru mu?”

“Sanırım değil.”

“Bak bana.” Dediğini yapmayınca tekrarladı.

“Kahret­sin Amy, bana bak.”

Öfke, içimde kara bir duman gibi yükseldi. Çenemi kal­dırdım.