Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko nang unti-unti ay tumatama ang mga liwanag na nang galing sa labas. I immediately block my hands in the light because it was uncomfortable to me to see.
Sinubukan kong alalahanin ang nangyari kagabi. Napasambunot ako sa buhok ko nang pumasok sa akin ang nangyari kagabi. Nawalan ako nang malay matapos kong nakita ang ang mga taong inapi.
Marahan akong bumangon at sinibukang iparada ang tingin ko sa paligid. Ganoon na lamang ang gulat nang makita ang tatlong kababaihang may suot na maruming damit at may bitbit na planggana, iyong isa ay may tuwalya malinis at iyong isa naman ay may dalang tray ng pagkain. Na naamoy ko mula rito ang sariwang chicken curry. Bigl tuloy akong natakam.
Tila nagulat rin sila sa akin kaya mabilis silang yumuko at binati ako.
"Magandang umaga, mahal na reyna!"
Napaangat agad ang kilay ko sa tinawag nila sa akin. Inilibot ko ulit ang tingin ko. Ngayon ko lang din napansin na nasa loob ako ng isang royalty bed na napapalibutan ng mga nagkikinang na mga anitigo. Agad na natutok ang tingin ko rosas na malapit sa mesa ko.
Mabilis akong napatakip sa bibig ko nang pakiramdam ko'y hinihilab ang sikmura ko. Mabilis akong tumakbo sa binta na siyang malapit sa higaan ko.
Naramdaman ko ang paglapit ng tatlong babae sa akin. Pero walang ni isa man sa kanila ang nangahas na hagurin ang likod hanggang isang babae ang nag-utos na ilabas ang lahat ng rosas sa kwarto.
Narinig ko naman ang mabilis nilang pagtalima. Napapikit ako dahil pakiramdam ko'y pati ang lamang-loob ko ay nararamdaman ko na sa lalamunan ko. Napahawak ako sa tiyan ko.
Huwag naman sanang lumabas sa bibig ko ang baby ko.
Gamit ang nanginginig niyang mga kamay ay marahan niyang hinagod ang likod ko. Bigla namang kumalma ang pakiramdam ko.
I can feel the sour all over my nose and my mouth.
"T-thanks," sabi ko sa babaeng naglakas loob na hagurin ang likod.
Naramdaman kong natigil siya sandali at mabilis na lumayo sa akin upang yumuko.
"P-pasensya na po kayo, m-mahal na reyna." Bakas sa boses niya ang panginginig at takot.
Napatingin ako sa kaniya. Napayuko pa rin siya sa akin. Tiningnan ko rin iyong dalawa pa na mabilis naman na yumuko. Ibinaba ko ang tingin ko at napansin nangingig ang mga kamay nila. Pero bakit?
Muli kong ibinalik ang tingin ko sa kanila nang mapansin ko ang tila isang malaking pasa doon. Para iyong kadena na sa palagay ko'y matagal na nakakabit sa leeg nila kaya humulma na doon ang hugis nito. T-tulad ng kay Apollo.
Hindi kaya. . .
Napatingin ako sa pinto nang iniluwa doon ang isang lalake. Agad na sinalubong niya ako ng ngiti at yumuko. They are acting really weird!
"Magandang umaga, mahal na reyna. It's been a long time."
Tuluyan na nang kumulubot ang noo ko nadagdagan pa iyon nang may bigla na lang din pumasok na babae. . . Wait, that was her last night!
"Good morning, ate!"
"W-what did you call me?"
"Ate." Marahan niyang hinagod ang likod ko.
"The baby is healthy. Gwapo siguro ang ama ng bata 'no?"
Pinunasan ko ang labi ko. His words making me uncomfortable. Sana naman ay maramdamana niya 'yon.
"I'm Freya pala. Your step-sister." Ngumiti siya.
"I don't believe you."
"So, do I." She shrugs. "But I'm still happy that you're home now, sis."
Bumalik ako sa higaan. Hindi pa rin talaga maganda ang pakiramdam ko. Pakiramdam ko'y mas lalo niyang pinapaikot ang ulo ko. Marahan niya naman akong hinatak nang makita niyang hihiga ako.
"Before anything else. May kailangan na muna tayong puntahan." Wala na kong nagawa sa pambubulabog niya sa akin.
Everything was scary and getting me more serious here. Hindi kaya ay mali ang naging desisyon ko na dalhin ako ni Vincent rito?
Napabuntong hininga ako habang sinusundan si Freya na nagpakilala sa akin kanina. Hindi ko rin alam kung bakit niya ako tinawag na ate kanina. Everything in this place started to stress me, pero tulad ng sinabi ni Freya ay makukuha ko lahat ng sagot sa iisang lalake. And that is meeting my father.
Unti-unti ko nang nakikita ang matitingkad na berde at mga taong abala sa kani-kanilang gawain. Nang mapansin nila ako ay mabilis silang yumuko. May naririnig pa akong hikbi na hindi ko alam kung bakit. Lumapit ako kay Freya at bumulong.
"What's the sudden bow for?"
Hindi makapaniwalang tiningnan ako ni Freya gamit ang blanko malamig niyang mga tingin.
"You are weird." She chuckles.
"They been waiting for you for how many years, big sis."
Agad na gumuhit ang pagtataka sa mukha ko, but I don't have the chance to ask her more when I saw two man standing in front of a tree beside the calm river.
Sinalubong ako ng ngiti ni Vincent, samantalang hindi ako makapaniwalang makikita ko na naman ulit ang matandang lalaki kasali sa council na nagpakilala na ama ko ng gabi din na iyon.
"Good morning." Vincent greeted me with a bow. Ganoon din ang ginawa ng katabi niya.
I stop when I saw a sudden flash of image. It was foggy yet I can clearly see the happy picture of two couple. Napahawak ako sa ulo ko. I was desperate to reached Vincent's hand to keep my balance. Napapikit ako ng mariin. The pain is killing me to badly. Sinabayan pa ito ng sakit at kirot sa dibdib ko.
The feeling is bringing me to an empty place with blank corner.
I blink in two when I heard two voices having a conversation. Napakunot ang noo ko nang makitang nakahiga silang dalawa sa kama habang kinakapa ng lalake ang tiyan ng babae.
"Kabag lalaki ang ipapangalan natin, Trump." Said the guy.
"Trump? Bakit naman Trump?" She giggles.
"Trump. Pangalan natin pinag-isa. Troy and Sumphous." Nakangiting wika ni Troy sa babaeng nagngangalang Sumphous.
A sudden thumbs on my chest as he mentioned Sumphous. It's like I heard it before.
"And what if, babae?"
"Precious Jewel...What you think?"
Napahinto naman ang nagngangalang Troy bago sumang-ayon.
What the heck!? That was my name!
Napapikit ako ng mata nang bigla na lang nanlabo ang paningin ko. Nang imulat ko ang mga mata ko ay isang sigaw ang umalingawngaw sa buong silid. Napaharap ako kay Sumphous na kasalukuyang nag lalabor. Nanghihina na siya at namumutla. Marami ring nawala na dugo sa kaniya. Bigla akong kinabahan nang makitang nahihirapan na ito huminga.
"Baby... Precious..." Her eyes started to water.
"I'm...sorry i-if I-I ca-can't s-stay w-with." She cough bloods.
Ngayon ko lang din napansin na maraming tama at galos sa buo niyang katawan. Dahan-dahang dumaosdos ang luha sa mga mata niya.
"M-mom?" Hindi ko namalayang nababasa na ang mga mata ko sa luha.
"Always re-remeber t-that m-mom l-loves y-you...I-I f-forgive y-your fa-father hmmm..."
"I-I h-have a-a l-little g-gift f-for y-you..." She force herself to smile.
Kaniyang inilagay ang kaniyang daliri sa dibdib ng sanggol. Dahan-dahang gumawa iyon ng isang maitim ngunit maliit na bilog na siyang unti-unti ay kumalat sa buong katawan ng sanggol. Kasabay non ay ang pagguhit ng sakit ng dibdib ko.
"R-rule the wh-whole cl-clan o-of l-lucian a-and b-bring b-back o-our k-kingdom..." She once again cough a bloods
"I l-love y-you." She look at me and smiles. It was genuine, it was so fragile that I'm afraid I might bring her disappointments to our bloods.
Napahawak ako sa dibdib ko. Napaatras ako habang naghahabol ng hininga. Hindi ako nagkakamali. Siya iyong babaeng nakita ko sa larawan sa aking panaginip noon. Kung ganoon, matagal na pala akong sinubaybayan ng aking ina. And this taint on my chest. This is all because of her. To save me. To rule the world. Mariin kong pinikit ang mga mata ko.
I remember what Apollo said, I went to an extraordinary labor. It is because my mom was extraordinary. She was cover with wound and blood, but still she manage to deliver me.
Napatingin ako sa kamay ko nang maramdaman ko ang kaniyang malambot na palad sa aking kamay. Mommy. Mariin akong napapikit. Tears run down to my cheeks.
Mom...
Pinahiran ko ang luha ko. I'm back to the reality. But it still bothering me who did that to my mom. How does she go that far? Why did my mom forgive my father, for what reason? The only one who can answer of all my questions is none other than the man who stand in front of me.
"Father." Tila nagulat siya noong tawagin ko siya ng ganoon.
"Marami tayong pag-uusapan." I look at him emotionless.
Ngumiti naman siya sa akin at tumango. "Marami rin akong ihingi ng tawad, sa iyo at sa mama mo... Precious."
Tumango ako. Napakarami kong gustong itanong sa kaniya. Bakit nandoon siya sa council noong gabi na iyon. May kinalaman ba siya tungkol kay Kimberly. Matagal niya na bang alam na mangyayari ito? Bakit gusto ng ina ko na patawarin siya. Sa anong dahihan? Nakagat ko ang labi ko. At panghuli, bakit hindi siya agad nagpakilala noong araw na pomirma ako ng kontrata sa kanila?
Napakarami niyang pagkakataon para sabihin iyon kung gugustuhin niya.
He excuse himself to everyone. Sinundan ko rin siya. Naglalakad kaming dalawa ngayon patungo sa tinatawag nilang harden ng balensiya. Nadaanan na namin ang mga nakaharang sa amin na giant sequoia na ayon sa ama ko ay ang mga namumuhay doon ang siyang mga guardya sa gubat na sakop nila. Pumasok kami sa isang sekretong pintuan na nakatago sa isang sa mga puno doon.
"It's been a long time since I came here with Sumphous."
Napahinto ako sa paglalakad. Napansin din ata iyon ng ama ko kaya mabilis niyang ipiniling ang ulo niya.
"How'd you mom met each other?"
I am holding my questions behind my head. I just can't simply throw the blame on this guy. Maybe it's better to heard his side, and the best thing to investigate is to ask what they are and how did they end up each other.
"Your mom is the queen of all necromancer. Good or bad, lahat sila ay napapaluhod niya. She was so brave and a very good leader. A queen indeed. Her parents or should I say your grandparents shoulder all the responsibilities to your mother and vanished. Your mom is like the stars above the sky, so hard to grasp. She was like the diamond above the ring. Yet he fell to a man who was once a villain of all the necromancer. I was a prince back then, a prince with no crown, no trone and no scepter but only a big scars. A man who was always the option..." He chuckled but I can feel his bitterness beneath his sigh.
Biglang lumambot ang puso ko dahil sa sinabi niya. I was once an option, mahirap makipagkompetensya sa mga taong ang tingin lang sayo ay isang option. Whether you run so fast or even when you get into the top no one will notice that you exist. They will just notice you when they needed you in a particular, use you, take all the advantage and suddenly throw you when their first arrived. That's the cycle. The choices was always yours. Nasa sa iyo na iyan kung mananatili kang habang-buhay na option o gagawa ka ng daan mo upang makagawa ka ng sarili mong hakbang na malayo sa anino ng mga tao.
"Yet, your mom fall in love with me...I was at black market when I suddenly noticed her at the flower shop..."
Napansin ko lang bigla ang mga bulaklak na unti-unti ay nabubuhay. Napahawak ako doon nang biglang umihip ang hangin.
"Lycoris radiata," bulong ko.
"This is her favorite flower." My dad chuckles, pointing the flower I was holding.
"Many people tell us that lycoris is a curse flowers. People who see this flower might die soon. But for us this is the beginning of reincarnation of all our hopes that been die because of greed and selfishness."
Napahawak ako sa bulaklak. I have seen this before in my dreams. This lily has a stem 1-3 feet high, with 2 or 3 blossoms at the top. The flower has 3 white sepals and 3 petals which are alike and unite to form, narrow but spreading, and curving backward slightly as they age. The flowers are quite fragrant.
I did not even see that this day come. Ni hindi ko rin maisip na totoo pala ang bulaklak na ito. Now I can berely touch it with my own hands now. See with my own eyes.
"Palihim akong pumupunta sa palasyo niya noon para makita niya ako dahil magkaaway ang mga lahi namin noon. Werewolves and vampire are forbidden in the kingdom of Ozz." He continues.
Napahinto siya sa isang malaking punong kahoy sa pinakadulo ng lawa. Napatingin siya sa isang malawak na harden na unti-unti ay nabubuhay ang lahat ng mga namatay.
Napanganga ako dahil sa ganda nito. Ang kaninang madilim na lugar ay nagsisimula nang magsiilawan dahil sa mga foxfire fungus at mga alitaptap.
Mas lalo pa akong namangha nang lumapit kami sa isang puno na siyang nagbibigay ilaw sa lahat. It was the Pennantia baylisiana who lighten up the whole place. It was look like a big mushrooms with a big trunks. Pinapalibutan ito ng mga lycoris radiata na siyang mas lalong nagpatingkad. Pero hindi lang iyon ang kumuha sa atensyon ko. Napansin ko rin ang isang lumang bahay na nakita ko noon sa panaginip ko malapit kung nasaan ang puno.
"This was the first place we built together...I have so many memories in this place...yet I waste it all because of my futile."
"Father..."
"I mortgaged your mother..."
Naikuyom ko ang mga kamao ko. So this is why my mom trying to say that he forgive this man. How could he mortgage my mom for his own purpose!
"W-why?" Hindi ko mapigilang ibubulalas iyon.
"Because he promise me she'll keep you alive, Precious." Nakangiting lumuha ang ama ko.
"Your mom already know everything about it. I was thorn between you and your mother. I must save one of you, or else I will lose both of you."
"I love your mom so much, I can toss everything that I have. B-but he blackmailed me and put me in a situation. I rather be die than to pick one of you. Kayo ang mundo ko...kayo na lamang ang natitira sa akin...at ngayon i-ikaw na lang ang nag-iisang kayaman ko Precious."
"Who's him?"
Matagal na nakatingin sa akin ang ama ko. Hindi ko binawi ang tingin ko sa lumuluha niyang mga mata.
"Father plea—"
"Yvan Ferrer."
"The father of your child. He killed your mom."
Tila nabingi ako sa narinig ko. This is the truth that I am not expected to come.
"Nang mag-away away ang tatlong witch na uupo sa trono ng kahariang Ozz ay palihim niyang plinano ang pagpatay sa inyo. Yvan was aiming for your mother's power to give it to Kimberly's mother. At naging tagumpay naman dahil naibigay ni Yvan ang gusto ng pamilya ni Kimberly...Aris, siya ang kasalukuyang reyna ngayon sa Ozz. She was far from your mom. Napakagahaman niya, napakasama, pinapatrabaho niya araw at gabi ang buong kaharian ng Ozz upang bumuo ng milyon-milyong sundalo."
"F-for what?" I narrow my forehead.
"War against Yvan's people."
"Pero bakit? Hindi ba't si Yvan ang nagbigay ng lahat na meroon si Aris? Ano ang rason niya"
"Ayon sa espiya ko na nandoon ay hindi nakuntento si Aris sa pagsakop sa iba't-ibang destrito ng necromancer."
"Hindi kaya dahil gusto niyang mabawi ang anak niya? I heard that Kimberly run away in Yvan's arms." Bigla naman siyang umiling.
"Si Aris ang taong kayang isakrepisyo ang sarili niyang anak para sa kapangyarian. Marahil ay gusto niyang tuparin ang nasa propesiya na nakasulat maraming taon na ang nakakalipas. Upang matamo ang walang hanggang kapangyarihan galing kay Yvan."
Ganoon siya ka desperada?
"How'd she know about the prophecy?"
"She discover it with your mom's room. Simula noon ay gusto niyang maging siya ang tinutukoy doon, at upang matupad iyon ay kailangan niyang gumawa ng kaparehas ng mukha ng dating kasintahan ni Yvan."
And that's Kimberly...
"Kung ganoon, paanong nangyaring may kamukha ako?"
Natahimik naman siya bigla sa tanong ko na iyon.
"Y-you a-and K-kimberly a-are siblings."
Naidilat ko ang mga mata ko. "W-wait! H-how c-come!?"
"Aris drunk me and deceive me by your mother's face."
What the actual f*ck!?
"And Freya? Kapatid ko rin ba siya?"
"No. Her father was my brother who have died long time ago."
Nakaramdam naman ako ng kaginhawaan. Napasinghap ako bago minasahe ang sentido ko. Hindi ko ata inaasahan na darating ang araw na ito na sasabihin ng aking ama na may kapatid ako sa labas. Kung sino siguro ang makakakita sa amin ay sasabihing kambal kami ni Kimberly o, hindi kay magkapatid kami dahil magkahawig kami ng mukha.
"Ang mga babae kanina sa kwarto ko? S-sa Ozz din ba sila galing?"
Bigla kong naalala. Tumango naman ang ama ko bilang tugon. Kaya pala nakita ko ang mga sariwang bakas ng kadena sa mga leeg nila. Bigla kong naalala si Apollo. Nakitaan ko rin siya ng pasa na hugis kadena sa leeg niya noon. Hindi kaya ay bihag rin siga ni Aris?
"A-and Apollo?" I gulp.
"You know him?" He look so surprised.
"He often come to the mansion...he mentioned that he is mom's healer... A-and he knows where my mom sleeping."
Mas lalo lumaki ang mga mata niya sa sinabi ko.
"T-that c-can't be. Apollo. T-that bastard! How can he not telling me t-that Sumphous is alive! Kaya pala noong hanapin ng lahat ang katawan ni Sumphous ay hindi nila makita. Kasama non ang pagkawala rin niya. H-he keep it." Napapikit ang ama ko habang nakangiti. "Of course Sumphous is alive. There is no way that this place is still alive without her blood."
"L-let's meet Apollo." Sabi ko sa ama ko. Bigla namang nagliwanag ang mukha niya sa pahayag ko na iyon.
Tiningnan ko ang ama ko. Masaya siyang nakatingin sa puno. Unti unti ko ng nakikita ang lahat. Kaya pala sinabi noon ni Yvan na ginawa niya lahat upang hingiin si Kim sa pamilya pero ang kapalit noon ay ang buhay ng ina ko. Kaya pala gusto ni Apollo na layuan ko si Yvan. Pero hindi pa rin akong makapaniwala na may kapatid akong tulad ni Kimberly.
BINABASA MO ANG
6969 Corporation
Ma cà rồngR|18 No one knows what will happen if you sign an agreement with this company. Many girls entered the small street where the said corporations were nowhere to found. 6969 corporation is a private agency where only special women can be part of the co...
