6969 Corporation

Chapter 23

Ilang araw kong pinagluksaan ang namayapa kong anak. Ilang araw ko ring pinagnilayan ang lahat na nangyari at hindi pweding hanggang sa wakas ay magkukulong na lang ako sa kwarto ko apat na sulok ng kwarto ko. Pinatawag ko si Freya at ang ama ko upang mag-ulat sa akin ang lahat ng nangyari.



"Ang Lucian ay hawak ni Yvan na siyang kasalukuyang Alpha ng lahat. Ang Lucian ang pinakamalakas ng hybrid ng mga werewolf. Ayon kay Sentimo na siyang espeya ko sa loob ng Ashvel ay 20% lamang ang pinadala ni Yvan upang halughugin ang buong kagubatan upang mahanap ang mga traidor sa council."


Kung ganoon ay balik din nilang patayin ang ama ko? Tila nanadya talaga si Mr Yvan. Naikuyom ko ang kamao ko. Sige lang, I'll give you want you want. You want war? Let's see, who will win.


"Gaano kalakas ang mga kawal nila?" I ask him without throwing a look.



"They are the powerful than Vaewolves. They are the 6th generation of our bloodline. Mas bago, mas makakas," wika ng ama ko.



"Bakit kailangan niya pang magpadala ng mga tauhan? Ano ang pakay nila sa inyo? Hindi pa ba sapat na pinatalsik ka ng wala man lang pasabi?" walang emosyon kong tanong sa ama ko.

Nito ko lang nalaman na pinatalsik siya sa council at pinadala sa kung saan. But with the help of Vincent, nagawa niyang makatakas.


Nakita ko ang dumaang takot sa mukha ng aking ama nang ipukol ko ang matatalim kong tingin sa kaniya. "Hindi ko rin alam pero sabi sa akin ni Sentimo ay sa apat na nagtaksil sa kaniya ay ako lamang ang naging target niya. Ang iba ay pinatalsik niya sa ibang bayan at hinayaang mabuhay."



"Kung ganoon." I paused and look at the red glass.



Hindi ko rin maintindihan kung bakit nagugustuhan ko na ang lasa ng dugo ng hayop na aksidenteng hinain ng katulong kahapon. Para bang binubuhay nito ang namatay kong dugo. Daig pa nito ang gamot sa nanghihina kong katawan. It tasteless at first but at the tip of your tongue you will taste the delicious flavor that you can't help to savor until the last drop.



Siguro nanalantay rin sa mga ugat ko ang pagiging bampira na nakuha ko sa ama kong Vaewolf. It is a mixture of both a vampire and a werewolf. May nabasa rin ako mula sa aklat nila rito na tungkol sa pagiging Vaewolf. They are stronger than the usual vampire and werewolf. Mas nagiging malakas ang kapangyarihan nila sa tuwing kabilogan ng buwan. Their hybrids intensified quickness, agility and endurance make them faster than any werewolves lalo na sa mga tulad kong bagong henerasyon.

"Why don't we give them what they want?" nakangisi kong sabi sa kanila.



Hindi sila makapaniwa sa sinabi ko. Tinuyo ko ang dugo sa gilid ng labi ko bago tiningnan silang dalawa. I scoff because of how they reacted.



"Jas, hindi ka ba nakikinig? They will kill our father, kaya nga inatake nila tayo noong araw na iyon," Freya utter.



"If they really kill our father, they have all the chances they want to pursue their objective. Just like what father said to us, 20% ng 6th generation ang pinadala niya, sapat na iyon upang mapatay nila ang ama natin. Inuulit ko, mas malakas sila kay sa sa ama natin. Pero bakit hindi nila nagawa na patayin ang ama natin habang may pagkakataon?"



Natigil naman silang dalawa at hinihintay ang irurugdong ko. Noong isang araw ko pa napagtanto ang pakay nila. Their target is not my father. Their target is my child. Alam ng kalaban na buntis ako, nakikita niya rin ang hinaharap: ang eksaktong oras na ako'y mag-isa. Malakas ang kutob ko na wala sa labas ang traidor, kundi nasa loob mismo ng pamamahay na inaapakan naming ngayon.



"Let me ask you, Freya. Where were you that time?"



Alam kong may alam na ang ama ko sa gusto kong iparating, dahil sa una pa lang si Freya lang pwedeng makakita ng hinaharap. Siya lang pwedeng magsabi kung ano ang hinaharap ko at anong oras ako mag-isa at nakakapagtaka rin na nitong mga nakaraang araw ay ni anino niya ay hindi ko mahagilap. At isa pa, close sila ng ama ko kaya imposible na hindi niya matunton ang lugar kung saan nangyari ang insidente. No one can cross the hidden line without our blood. Pero dahil nga sa kaniya ay nabugksan ang lihim na lagusan dahilan para atakehin kami.



Nagulat ang ama ko sa tinanong ko na iyon. "Huwag mong pagbibintangan ng ganiyan ang kapatid mo, Precious!"


Isang nakakakilabot na tawa ang pinakawalan ko. Ngayon lang ulit ako natawa ng ganito sa tanang buhay ko. Hindi ko alam na ganito pala ka lambot ang puso ng ama ko dahilan para hindi niya makita na trina-traidor na siya patalikod ng mahal pamangkin.

"She's not my sister. She's just the daughter of your brother, right, father?" I remarks.


Lahat kami ay napatingin nang biglang bumukas ang pinto at niluwa doon si Vincent at Apollo bitbit ang nakataling lalaki sa bakal na kadena.



"Your timing is great boys." I smirk. Inayos ko ang suot ko at tumayo.



Hindi man makitaan ng emosyon ang mukha ni Freya habang nakatingin sa lalaking nakatali, ay amoy na amoy ko ang pakiramdam niya. Takot at poot.



Too bad for her, she forgot that I am a queen who knows their secret by simply looking at their eyes. Marahan akong ngumisi nang lumapit ako sa nadakip nilang lalaki. Walang gana kong sinikmuraan ang lalaking. Malaki ang katawan niya at nakakawalang gana lang dahil sa simple kong pagsipa ay mabilisna nanlambot ang buong katawan niya. Tumalsik sa sahig ang dugo mula sa kaniyang bibig at napaluhod sa harapan ko.



Lumapit ako kay Freya habang may makabuluhang ngiti sa labi.



Kitang kita ko kung paano siya tingnan ng lalaki habang hindi pa rin makitaan ng damdamin si Freya. Mabilis tinago ni Freya ang panginginig ng kaniyang kamay sa likod.



"Don't tell me you don't recognize him?" makabulohan kong sabi kay Freya.



Base sa nakikita ko sa mata ng lalaki ay nagpapahayag iyon nang matinding pag-ibig niya kay Freya. Kahit na hindi ko na pasukin ang utak nito ay alam kong may malalim na damdamin silang dalawa.



"Nakita naming siyang umaaligid-aligid sa bahay ni Freya." Seryoso ang mukha ni Vincent ng sabihin niya iyon.



"Base sa tattoo na nasa batok niya ay nagpapahayag ito na kabilang siya sa Lucian na siyang kasama sa paglusob noong isang araw." Pinuwersa ni Vincent na yumuko ang lalaki upang malantad nito ang tattoo.



"Are you saying that, I am a traitor? I can prove to you that I—"



Pinutol ko ang sasabihin niya ng bigla kong sinipa nang malakas ang lalaki at natanggal ang ulo nito. Nakita ko kung paano nagulat ang mukha ni Freya ganoon din ang ama ko nang nasa harapan nila ang natanggal na ulo. Napangisi ako ng makita ang biglang paghaba ng kuko ni Freya at mabilis na sinugod ako, pero bago pa man makalapit siya sa akin ay hawak na ni Vincent ang leeg niya at dinigdig iyon sa sahig.



"Vincent!" galit na sigaw ng ama ko.



Akmang susugurin ng ama ko si Vincent ng pumagitna si Apollo.



"What the fuck! Ano ba ang ginagawa ninyo?" sigaw ng ama ko sa mukha ni Apollo.



"Can't you see that Freya betrayed you?" wika ni Apollo sa ama ko.



"Pinatay niya ang apo mo." Dagdag ni Apollo. May inilabas na mga pana si Apollo at pinakita iyon sa amin.



Agad na nanlaki ang mga mata ko nang mapagtanto na pareho nga iyon na tumama sa tiyan ko at ang dahilan ng pagkamatay ng anak ko.



Mabilis kong ikinuyom ang kamao ko at tiningnan si Freya nang tumawa ito.



"Ah, that was the best feeling I ever done. Ang mamatay ang anak mo sa lason ng pana na inihanda ko." Mahina siyang tumawa.



Napatingin si Freya sa ulong nasa sahig. Marahan niya iyong pinulot at hinalikan sa labi.



"She told me if I kill the baby inside you, malaya na kaming mamumuhay ni Miguel." Napuno ng luha ang mga mata niya.



"Who are you to take my baby away?" Isang malakas na suntok ang pinakawalan ko. Bumaon ng husto ang ulo niya sa sahig. Narinig ko ang pag-awat sa akin ng ama ko at ni Vincent, pero kahit na pigilan nila ako ngayon ay huli na dahil nagawan ko na ng barrier kung saan walang makakalapit sa amin.



"Mahal na Reyna, stop that you will gonna kill her! Baka maparusahan ka ng kaharian ng Ozz!"



"Jas, please listen to us!" Rinig kong pagsusumamo nila sa labas ng barrier.



I tilted my head to see if I pretty smash her face. Hindi pa sapat iyon. Isang suntok pa ang pinakawakan ko hanggang marinig ko ang pagkadurog ng mukha ni Freya.



"Sino ang nag-utos sa iyo?" Isang malakas pa na suntok ang ginawad ko sa kaniya.



"Nang dahil sa iyo, hindi ko na makikita ang baby ko!" sigaw ko at pinaulanan siya ng suntok hanggang magtalsikan sa mukha ko ang dugo.



Nang maramdaman ko ang luha ko na pumatak sa mga mata ko ay napahinto ako't nanghihinang umupo. Hindi ko maramdaman ang sakit sa kamay ko. Tiningnan ko ang kamay ko na puno ng dugo. Hindi ko na alam kung ano ako sa lagay ko ngayon. I killed her pero hindi pa rin sapat iyon para pagbayaran nila ang pagbawi nila sa anak ko.



Nilapitan ako ni Vincent. Tiningnan ko ang ama ko na hindi makapaniwalang pinatay ko ang pamangkin niya sa sarili kong kamay. Isang luha ang muling pumatak sa kaliwa kong mata.



Nakikita ko sa mata ni Vincent ang anyo ko ngayon. Half of my face are cover with black ink. Inangat ko ang kamay ko upang tanawin ang nangyayari sa sarili ko but Vincent immediately hugged me.



"Vin, I'm va—"



"Don't say that please. Hindi ka pa mawawala." Narinig ko ang paghikbi ni Vincent. Ramdaman na ramdam ko rin ang mahigpit nitong pagyakap sa akin.