6969 Corporation

Chapter 31

Lahat ng mga mayayaman at mga kilalang tao mula sa iba't-ibang destrito ng nasasakupan ni Yvan ay narito ngayon at nakikipagplastikan sa isa't-isa. Lahat sila ay biglang pinatawag ni Yvan upang ganapin ang pag-iisang dibdib naming dalawa.

I know it's so suddenly, and I have no choice. Hawak niya ang dalawang mahahalagang tao sa buhay ko. Kailangan ko silang protektahan.

Nakasuot ako ng magarang damit. Maayos na nakatirentas ang aking buhok. Pati ang aking mukha ay hindi rin nakatakas na lagyan ng palamuti. Halos hindi na ako makahinga sa patong-patong na damit ko sa loob. Sumasakit na rin ang anit ko sa higpit nang pagkakatali ng buhok ko. Kailangan ba talaga na ganito?

Biglang tumahimik ang lahat. Ilang minuto na lang talaga at matatali na ako sa taong kinamumuhian, at kinasusuklaman ko. Huminga ako ng malalim bago kami naglakad papalapit sa altar. Naka angkla ang aking kamay sa braso ni Yvan habang nakaharang naman sa aking paningin ang tela na tumatakip sa aking buong mukha. Masyadong pormal ang wedding na ito para sa pangalawang asawa. Hindi rin naman siguro ito kailangan dahil wala rin namang patutunguhan ang kasal na 'to.

Mula sa gilid ay naririnig ko ang bawat sinasabi ng kanilang isip. Of course they despise me and question this whole sh*t happening in front of me, pero syempre, wala na silang magagawa kundi ang ngumiti at tanggapin na lang ang muling kinasal ang kanilang hari sa kanilang kalaban. Hating gabi na at heto kaming lahat at nagkakatipon sa nagtitingkarang kulay ginto na kaharian ni Yvan. Everyone is hypocritical smiling and congratulating me, though they stab me on the back of their head.

I scoff. Just enjoy this whole this shit and you all will turn into ashes soon.

"Ngumiti ka sa kanila. Huwag kang kabahan." Mahina niyang sabi sa akin.

Nervous my ass

"This whole sh*t is boring," I said.

Even the music is drowning me into a deep sleep. Napaikot mata ako. And this dress. Bakit kailangan puti? I hate white dress it reminds me of his first wife's curse dress.

Iginalaw ko ang aking kamay upang palitan ang kulay ng aking damit. From white wedding dress into a scandalous fitted emerald cocktail dress. Litaw na litaw ang kalahati ng aking d*bd*b, ang maputi kong balat ay mas lalong tumingkad at ang aking soot kanina na sandal ay napalitan ng boots na umuusok. Unti-unti ring naging abo ang puting tela na nakatakip sa aking mukha. Maging ang aking buhok ay naging malaya ito mula sa pagkakatirentas. My pink lipstick turn into black and added by my smokey eyelashes.

That's more I like it.

Wala na halos makikitang puti sa aking katawan. Even the bouquet of flowers I am holding right now turn into hideous snake. Narinig ko ang pagkagulat ng lahat. Sino ba naman ang hindi? Malaya na nila akong makikita. Malaya na nilang matukoy kung sino ako at ano ako.

"A wi-witch?" said the old lady.

Hindi pinansin ni Yvan ang pagpapalit ko ng anyo. Hanggang sa makarating kami sa altar kung saan takot na naghihintay ang matanda na siyang magkakasal sa amin.

Napangisi ako.

Muling nagsimula ang mahabang serimonyas. Tila bingi at bulag si Yvan sa lahat ng mga bulongan mula sa kaniyang mga inimbeta  na mga bisita. Nanatiling malamig ang kaniyang tingin sa akin. Walang bahid ng emosyon. Kasing lamig ng nagnyeyebe sa labas.

"I announce you, husband and wife. You may now kiss your wife." The old man announced.

Napakurap ako nang i-anonsyo iyon no'ng kumasal sa amin. Napuno ang aking tainga ng mga magarbong palakpakan. Kasabay noon ay mga petals na kanilang pinakawalan sa ere.