Daniela's POV
The news about me and Steven being engaged spreaded like wildfire! It was insane how it boomed overnight! Even ang mga shippers and solids namin ay nagbunyi online. Even trended sa Twitter. Thanks to our supporters.
Nakakataba talaga ng puso na hindi lang kami ni Steven pero pati ibang tao ay nagagalak para sa aming dalawa.
It was a last minute decision but it really felt so right at that moment that I should do it. So, I didn't waste my time anymore. I want to give Steven the assurance that I'm his and only his. Sa kanya lang ako uuwi pagbalik ko from New York.
Speaking of New York, after two weeks na yon and I need to pack my things already. Good thing Steven told me that he'll help.
"Love, dadalhin mo lahat ng 'to?" Nakakunot nyang tanong while his hands are on his waist.
"Yes, my love. Bakit?" Natatawa kong balik sa kanya.
"E parang di ka na uuwi ah. Halos wala ng natira sa closet mo o." Reklamo nya. Lumapit naman ako sa kanya para icheck yung mga pinalagay ko sa mga bagahe ko.
"Don't worry, love. Laman lang ng closet ko yung halos walang natira pero yung pagmamahal ko sayo, never mawawala." Sabay yakap ko sa kanya saka ko sya dinampian ng halik sa labi.
"Ano ba yan. Wala pa man namimiss na nga kita." Mas inilapit nya ko sa katawan nya at hinigpitan ang yakap sa akin.
"I will miss you too pero what is one year if after naman non e we'll spend the rest of our lives together?" I put some space between us para matignan ko sya sa mata.
Kinuha nya ang kamay ko kung saan nya isinuot ang engagement ring ko saka hinalikan iyon.
"Sorry, love. I didn't mean to sound like pinipigilan kita or nagrereklamo ako. I will just miss you so much." Ramdam ko sa titig nya sa akin yung mga salitang sinabi nya.
I placed my palm on his chest and felt his heartbeat.
"Anong pwede kong gawin para mapagaan ko yang loob mo?"
It's too late when I realized what my question would mean to him dahil biglang kumislap ang mga mata nya sa tanong kong iyon at mabilis nyang sinakop ang mga labi ko. Tumugon naman ako kaagad matapos kong makabawi sa pagkagulat.
We continued kissing until we reached the bed. Naramdaman ko nalang na lumapat ang ulo ko sa malambot na unan habang pinagsasaluhan pa rin ang mainit naming halikan.
BINABASA MO ANG
Love Deferred
Fanfiction"Saan ka man mapadpad, asahan mo, pagbalik mo, ako pa rin ang sasambot sayo." That's what he told me three years ago. Three years ago mula ng piliin kong sundan ang mga pangarap ko. Will he still remember what he told me? May babalikan at sasalo pa...