No Option! ( Seçenek Yok!)✔

N.O 4

"Keşke hava biraz daha iyi olsaymış"

Çantamın içinden hırkamı çıkarıp üstüme giyindim. Kalabilecek hiçbir yerim yoktu. Cebimden cep telefonumu çıkarıp saate bakmıştım. Saat gece 1 e geliyordu ve daha fazla geç olmadan bir yer bulmalıydım. Tüm param dolabımda ki kutumda kalmıştı. Yarın YG'nin ayarladığı yerde kalacaktık. En azından sabaha kadar başımın çaresine bakmalıydım. Ara sokaklarda gölgeler çok korkunç gözüküyordu. Adımlarımı sıklaştırdım bir an önce daha aydınlık bir yere çıkmalıydım. Sonunda caddeye çıkabilmiştim. Cadde sokaktan daha kalabalıktı. Birkaç kişinin laf atmalarına aldırmadan yürümeye devam ettim. Sonunda aklıma gelen Jimijibang'de kalma fikriyle soğuktan korunma yolunu bulmuştum. Burası evden kaçanların veya ev dışında kalmak isteyenlerin kaldığı sauna tarzında bir yerdi. En azından oraya yetecek kadar param vardı. Jimijibangden içeri girdiğimde sıcak hava yüzüme çarpınca bedenim ani bir titreme daha geçirdi. Hemen üstümdekileri çıkarıp dolaba yerleştirdim ve anahtarı bileğime bağladım. İçeriye girdiğimde herkesin çoktan uyuduğunu gördüm. İnsanları uyandırmamak için parmak uçlarımda yürürken birkaç homurdanma ile karşılaşıyordum. Sonunda başımı koyacak bir yer bulmuştum. Telefonumun alarmını kurup gözlerimi yeni hayatım için yumdum.

Evden kovulmam benim için bir kurtuluştu.

***

"Ahh dikkat etsene, zaten tüm gece horlamalarınızdan uyuyamadım!"

İsteksizce gözlerimi açtım. Daha alarmım bile çalmamıştı. Ayağıma basan ajumma çoktan bir şeyler söyleyerek gitmişti. Yanımda yatan kadının kolunu yavaşça üzerimden alarak doğruldum. Lavobada aynada gördüğüm yansımam korkunçtu. Dün yüzüme inen tokatla gözümün kenarı morarmıştı. Yüzüme sıcak su çarpıp yanımda makyaj yapan kıza bakmaya başladım. Elinde ki kapatıcıya ihtiyacım vardı. Sonunda bakışlarımı fark etmişti.

"Ne var?"

Elinde ki kapatıcıyı göstererek:

"Kapatıcına ihtiyacım var, kullanabilir miyim?"

Yüzüme iki saniye baktıktan sonra gönülsüz bir şekilde vermişti. Yeni hayatımın ilk gününde ezik bir kız olarak başlamak istemezdim.

Morluğun üstüne iyice sürdükten sonra kıza minnetle eğildim.

"Teşekkür ederim"

Kız hafifçe gülümseyerek hızla yanımdan uzaklaştı. Bu işi de halletmiştim. Giyinme odasına yönelip toparlandım. Kafamda kısa bir plan yaptım. İş yerinden ayrılacak ve kalan paramı alacaktım. Böylece belli bir süre idare edebilirdim. Babamın evde olmadığı bir gün de gidip biriktirdiklerimi alabilirdim.

İs yerinin ahşaptan kapısını açıp içeriye girdiğimde bana doğru yaklaşan kızla göz göze geldim. benle ilk defa konuşacak gibiydi.

"Eun Hee tebrik ederim."

Şaşırmıştım. Yüzüme çarpık bir gülümseme yerleştirdiğimde anlam veremez bir şekilde baktım.

"YG'ye seçilmişşin artık ünlü sayılırsın."

Elimi hızla havaya kaldırdım ve onaylamaz bir şekilde salladım.

"Hayır, yok öyle bir şey."

Cümlelerimi bitiremeden kız boynuma sarıldı. Kulağıma:

"Artık onlara ulaşabilmek için bana yardım edersin değil mi? Ne de olsa arkadaşız"

Arkadaş lafı çok komikti. Kendimi geriye çektiğimde hiçbir şey söylemeden kasada duran patronuma yöneldim. Diyeceklerimi önceden kestirmiş gibiydi. elinde ki zarfı uzatırken: