Special Chapter 1

52 2 0
                                    


#TrappedSpecialChapter

A/N:

Hello!

It has been an amazing journey for me writing this story. I hope you will still support me through reading my other stories soon. Salamat!

Since I decided not to write the Book 2 of this story so I will just write a special chapter to give you an idea of Dandrev and Ceerine's ending.

Xoxo,
Forever Webbies❤️

--------------------------

Ceerine's pov

Am I at Deb's new place? Amoy palang ng buong kwarto hindi familiar sa akin. I slowly open my eyes and my world turn around.

"Damn it." I whispered.

Naparami yata ang inom ko kagabi at hindi ko na maalala paano kami nakauwi. At ang sakit pa ng buong katawan ko na parang pinagbagsakan ng langit at lupa. I manage to get up from the bed and walk out the room.

"Deb? Kaninong bahay to?" My voice is still cracky.

"Mine..."

I stop. Who's that? Hindi boses ni Deb yon!

"Gutom kana ba?"

Iniluwa si Dandrev sa partition ng sala at hula ko'y kusina. Nanlaki ang mga mata ko sa gulat at parang tinuklaw ng ahas sa kahihiyan.

"Why are you here? Why am I here with you?"

"This is my place. We met at the bar last night..."

I cut him. "Did we shared the same bed last night?"

Dahan dahan siyang humakbang palapit sa akin at tumango. "Yes, we did."

What? How did it happened?

"Did we... did something happened then?"

Huminga siya ng malalim. Matagal siyang nakasagot kaya unti unti na rin akong umatras.

"Unfortunately..."

I cannot let him finish his answer. Aalis na ako! Bat ba ako napunta dito? Mapapatay ako ni Mommy kapag nalaman niya ang tungkol dito.

"Where's my clothes and my things?"

Hindi ko alam kung sumunod ba siya sa akin pabalik ng kwarto niya. All I know is that when I spot my things on the table kinuha ko na agad ang mga iyon at nagbihis ng totoo kung damit.

"Are you hungry? Take your breakfast first..."

"Kailangan ko ng umalis. Shit bat ba ako nandito."saad ko.

I lost my mind in an instant. Hindi ko kayang e process lahat ng tanong sa utak ko. I just wanted to leave right away. I want him out of my sight.

"I'm sorry for startling you..."

"Thank you for your hospitality."

Tumakbo na ako sa elevator pagkalabas ko sa condo niya. Doon palang ako nakahinga ng maayos sa loob ng elevator. I cussed myself because of what happened. Jusko! Tonta, Ceerine! What have you done to yourself!

Ilang gabi na akong hindi makatulog ng maayos. I bet the dark circles under my eyes are getting bigger and bigger. I couldn't find the peace in my head after I left Dandrev's place that day. Simula sa araw na yon parang ang bigat na ng pakiramdan ko at hindi na ako mapakali. Hindi ko talaga matandaan kung may nangyari ba sa amin o wala. Ni hindi ko nga rin matandaan na sumayaw kami sa bar at lumabas roon.

"Ang bigat naman noon."

I went back to my senses when Deb snap his fingers in front of me. Kasalukuyan kaming magkaharap sa lamesa ng conference para sa isang presentation na magaganap.

Trapped(Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon