SON YANIM...

Bölüm 20 .Yasla başını hayallere doğru

        

                     Öyle anlamlı bakıyordu ki bana koşarak gittim onun yanına kollarını açtı ve işte duruyordu karşımda .

Hayır hayır hayal değil sadece gerçek ötesi olacak kadar güzel ve özeldi.

O na kavuşmak için dahada hızlandım ve ayaklarım takılmadan sarıldım boynuna öyle sıkı sarıyordu ki belimi sarılmasıyla dönmesi bir olmuştu zaten dedim ya hayale yakın fakat gerçek. Dakikalarca döndürdü beni kucağında yorulmadan bıkmadan ve sonra "yeter " dedim yeter başım döndü.

Koşmaktan dizlerimde derman kalmamıştı ,epey yorulmuştum ee birde üzerine sevdiğin adamla buluşunca yorgunluk yerini heyecana bırakıyor. Kalbim sanki ağzımda atıyor nefes nefese kalmıştım uzun süre sarılışın ardından bir banka oturmayı akıl edebilmiştik arkadaşım ise biraz ileride solumuzda duran bankta yalnız başına telefonla oynuyordu.

O gün sanki tüm şehir uykudaydı o sokakta yalnız biz ve arkadaşım vardı .Ben yine derin duygularımı içimde hapsetmeye çalışırken bir anda başını koydu dizlerime ellerimi ise yüzüne bu nasıl bir heyecan , nasıl bir duyguydu Allahım ilk defa bir erkek balını dizlerime bırakmıştı .

Ve ilk defa benim ellerim bir erkeğin sakallarını okşuyordu .Bu an hiç bitmesin ,bu zaman hiç geçmesin durdurun lütfen dünyayı bu büyü hiç bozulmasın ,bu bir rüyaysa bu rüyadan kimse uyandırmasın .

Uzun süreli sessiz bakışlarımızın ve tebessümlerimizin konuştuğu o an arkadaşımın sesiyle bozulmuştu. Artık gitme vakti gelmişti inanın gitmeyi asla istemiyorum fakat gitmek zorundayız bunu biliyorum ,kısa sürelide olsa yakından görmüştüm onu hayali dizlerimde uzanmaktı kısa süreliğine de olsa gerçekleştirmiştim hayalini , artık gitme vakti çoktan gelmişti .

Kalktık ve son birkez daha sarıldık hani derler ya aralarında su sızmaz işte tamda o tabirle uyumluyduk aramızdan su bile sızdırmayacak kadar yakın ve sıkı sarılmıştık .

Artık gitmeliyiz ellerimi tuttu parmakları parmak uçlarımda bir adım daha geriye gitsem ayrılacaktı ellerimiz ama inanın ben o kadar yolu gelirken bile bu kadar aciz değildim tabi birde eve dönmesi vardı bir hayli geç kalmıştık annemgil arkadaşımı üç defa peş peşe aramışlardı bile tam ayrıldı ellerimiz ve bir ses yükseldi yok yok bu gerçek olamazdı.

Hayır böyle bir an bu sesle bozulamazdı 

Ne olur bu bir hayal olsun ve bu sesin geldiği yerden bu hayali kesip alalım .Duyduğum bu ses gerçek olmamalıydı.olamazdı...