Onların dünyasında hiç yağmur yağmazmış, bulutlar hiç ağlamazmış.
Çünkü yıldız ve gökyüzü, birbirine çok âşıkmış.
Fakat zamanın izleri, alıp götürmüş gülümsemelerini.
Gökyüzündeki tek yıldız kayıp gidince, güneş gelmez, ay parıldamaz olmuş.
Zifiri k...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❝Güller çiçeklendiğinde ve kalbin pır pır ettiğinde,bahşet o gülümsemeni bana.Varsa söylemen gereken bir şarkı, söyle hemen. Battığında güneş, çok geç olacak söylemek için şarkını.Söyle şarkını, hemen şu an. -Charles H. Spurgeon, Laziness.❞
'Merak etme, hayatta yalnızca olması gereken şeyler olur. Engellemeye çalışman bir şeyi değiştirmez, eğer olacağı varsa olmak zorunda.'
Taehyung'un Vante olduğunu öğrendiğimde ve Stigma'da neden mutsuz bir sonu tercih ettiğini sorduğumda, bana böyle söylemişti.
Hayatta daima olması gereken şeyler mi olurdu sâhiden?
Eğer olacağı varsa olmak zorunda.
Aslında, normalde olacak olan bir şey, bize ait kaderin bir parçası olurdu. Ama bizler, seçimlerimizle, tercih ettiğimiz şeylerle kaderimizi değiştirebilirdik. O hâlde sadece olması gereken şeyler olmaz denebilir miydi?
Bence denirdi, yoksa neden koskoca Sallustius, "İnsan, kendikaderinin mimarıdır." demiş olsun ki? Bizler kendi kaderimizi değiştirebildiğimiz gibi, onu yeniden yaratıp inşaa da edebilirdik. O hâlde, Taehyung bu konuda yanılıyordu. Hem, zaten hayatta sadece olması gereken şeyler olsaydı dünya çok daha iyi bir yere dönüşmüş olurdu, bu da olmaması gereken şeylerin de olduğu anlamına gelirdi.
Fakat kendi tezimi geçersiz kılacak bir soru daha vardı zihnimde. Hayatta olması gereken o şeylere, kötü şeyler de dahil miydi? Kötü şeylerin de olması gerekir miydi?
Aslında şöyle bir bakınca, biz Taehyung ile kötü bir şeyin sebep olması üzerine bir araya gelmiştik. Yaşanan kötü şeyler 'sayesinde' aynı evde kalıp, sayısız güzel anıyı ömrümüze kazımıştık. Taehyung ile benim bir arada olmamızın kaderimizde olduğuna emindim, bu da o kötü şeylerin yaşanması gerektiği anlamına geliyordu.
Dürüst olmak gerekirse, bir anda neden Taehyung'un bu sözleri üzerine kafa yormaya başladığımı pek bilmiyordum. Rüyamda falan da görmemiştim gerçi, nedense fark bile edemeden bunu düşünmeye başlamıştım.
Rüyamda bunu görmemiştim ama, bu gece, fazlasıyla garip bir şey olmuştu.
En son kâbusumun tıpatıp aynısını, tekrar görmüştüm.
Uyandığım an saate bile aldırmadan direkt olarak babamı aramıştım, sesi iyi geliyordu, hatta garip bir şekilde morali fazla yerindeydi. Tıpkı bana söylediği gibi, yanımıza gelmesine çok az bir vakit kaldığını, halletmesi gereken küçük işlerle uğraştığını ve gayet sağlıklı olduğunu söylemişti. Hatta bana kalp çarpıntısı yaşatan bir şey bile olmuştu. Babam. Bana. "Kızım, seni özledim." Demişti!
