Onların dünyasında hiç yağmur yağmazmış, bulutlar hiç ağlamazmış.
Çünkü yıldız ve gökyüzü, birbirine çok âşıkmış.
Fakat zamanın izleri, alıp götürmüş gülümsemelerini.
Gökyüzündeki tek yıldız kayıp gidince, güneş gelmez, ay parıldamaz olmuş.
Zifiri k...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❝Bana artık zaman ile barışık hissettiğini söylemişti. Kötü anılarında sabredip dayanırsa eğer, zamanın onu ödüllendireceğinden bahsetmişti. Ben... Dayanamıyorum, zaman bir türlü geçmiyor ve her saniye biraz daha ölüyorum sanki. Nasıl sabredeceğim?❞
Zaman, söz dinlemez bir kavramdı. Siz, 'keşke hiç bitmese' dediğinizde aniden sonlanabilir; 'bitsin artık' diye sitem ettiğinizde ise aradan geçen bir saniye bile asırlara bedel olabilirdi. Yaramaz bir çocuğa benziyordu, ve içimde sıkışıp kalan kız çocuğunun fısıltılarını işitebiliyordum; o, zamana küsmüştü.
Dakikalar geçtikçe anlam bulmalıydı ama öyle bir anın içindeydim ki, geçen dakikalar her seferinde anlamsızlaşıyordu.
Notu okumuştuk, belki de yüzlerce kez tekrar tekrar okumuştuk. Bir anlam vermeye çalıştıkça kafamızı karıştırdığımızla kalıp, değil yerimizde saymak, geriye doğru yürüyor gibiydik.
Saat gece yarısına yaklaşıyordu ve şuan dünya üzerinde bir suç örgütü tarafından hayatımla tehdit edilmem değil de, sadece saatteki saniye çubuğunun çıkardığı ses beni rahatsız ediyordu.
Yaşadığım her şeyi, Taehyung'un kendiyle alakalı bana anlattıkları dışında, peşinde olduğumuz olay ile ilgili her şeyi Chae Young'a anlatmıştım. Beklediğim tepkilerin aksine, şaşırtıcı bir şekilde tüm söylediklerimi soğukkanlı bir şekilde karşılamıştı.
Bizimle birlikte notu okumuştu, aynı ifadesizliğiyle oldukça objektif bir yaklaşım gösterip ihtimalleri sıralamıştı ve biz her olumsuz cevap verdiğimizde pes etmeden yeniden düşünmeye başlamıştı.
Ona neden bunu öğrenmek istediğini, neden bizimle çalışmayı seçtiğini sorduğumdaysa aldığım cevap oldukça mantıklıydı. Chae Young bir mühendis olmak istiyordu; ve teknik zekasını kullanarak, ayrıca becerilerini de konuşturarak yakalamakta payının olduğu bir grup, mesleğe bomba gibi düşmesini sağlayabilirdi. Geleceği için atacağı bu adımın ona güzel şeyler getireceğine emindim çünkü Chae Young'ın zekasına güveniyordum.
Onun düşüncesi üzerine bebeğin üzerini, yanındaki çantasını tekrar tekrar aramıştık. Ama gördüğümüz şey basit temizlik malzemeleri ve giysilerden farklı hiçbir şey olmamıştı. Başka bir not, herhangi bir ek bilgi ya da başka bir şey yoktu. Bu yüzden birkaç saat önce Jungkook ve Taehyung onu karakola götürmüştü.
Geri geldiklerinden beri Taehyung bana bahsettiği, isminin Namjoon olduğunu söylediği arkadaşı ile görüşüyordu. Ne planlıyordu, ne düşünüyordu bilmiyordum ama en az bizim kadar şaşırdığını ayırt edebiliyordum.
Notta onun ismi geçiyordu, bebeğin onunla aynı kaderi paylaştığı ve bizi çıkış yoluna onun götüreceği yazıyordu. Bu ne anlama geliyor olabilirdi ki?
