Onların dünyasında hiç yağmur yağmazmış, bulutlar hiç ağlamazmış.
Çünkü yıldız ve gökyüzü, birbirine çok âşıkmış.
Fakat zamanın izleri, alıp götürmüş gülümsemelerini.
Gökyüzündeki tek yıldız kayıp gidince, güneş gelmez, ay parıldamaz olmuş.
Zifiri k...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❝Araladım kalbinin kapılarını. Geriye ise sadece, tutacağım ellerin kaldı.❞
''Biliyor musun Lili biz dün gece Jungkook'la az kalsın evleniyorduk.''
Başım ağrıyordu. Tüm gece uyuyamamıştım. Babamın bir suçluyu savunduğu gerçeğini bir türlü sindiremiyordum.
''Tam evleniyorduk ama Taehyung nikâhımızı bastı. Ama bir görmen lazım, elinde silahı falan var, etrafta dıkşın dıkşın yapıyor."
Böyle birşey olamazdı. Benim babam tüm meslek hayatı boyunca işindeki dürüstlüğüyle tanınmıştı. Kore'ye gelişimizin altında böyle bir sebep yattığını bilmiyordum. Babamı, annemin mezarının olduğu ülkeye çeken şeyin dibine kadar yanlış birşey olduğunu asla tahmin etmemiştim.
''Siz dedi, evlenemezsiniz dedi. Çünkü ben dedi, hamileyim dedi.''
Nereden tahmin edecektim ki? Evet, babam ile aramızdaki ilişki ya da diyaloglar derslerimle sınırlıydı ama ne bileyim, babamdı o benim. Annemin aşık olduğu adam, ona duyduğu sadakat için metalleri oyup uğruna bir kelebek işlediği adam. O adam, bir suçluyu savunacak kadar alçalamazdı ki.
"İşte ben bayağı şaşırdım ama sonra düşündüm ki, bir bebek çok da fena olmaz sanki,"
Alçalmayacağını neden düşündüğümü bilmiyordum. O akşam bana yaptığı ima öylesine iğrençti ki, yine de bunu yapmayacağına inanmak istiyordum.
"Sonra biz Tae'yle kıyafetlerimizi falan değiştirdik. O benim gelinliğimi giydi, ben de onun üniformasını. Onlar koltuklarına oturdular, ben de Jungkook'un nikâh şahidi oldum."
İnanmak istemem bana olumlu bir sonuç getirseydi gerçekten çok iyi olurdu ama, o kendi ağzıyla söylemişti. Bir suçluyu savunmak kolay olmuyor demişti. Ne yapacağımı bilmiyordum ve babamın tüm tavırları beni çıkmaza sürüklüyordu. Bunu onunla konuşmalıydım.
"İşte bugün de sabaha karşı İlham Perisi Taehyung beni ziyaret etti ve ben de Nikâh Masası'nı yazdım."
Evet evet, en iyisi konuşmaktı. Babam bir açıklaması olmadan hiçbir işe kalkışmazdı.
"Bak hatta sözleri de şöyle, 'nikâhına beni çağır sevgilim~, istersen şahidin olurum senin~,"
Hemen beklenti dolu bakışlarımla kafamı yanımda bir şeyler mırıldanan Chae Young'a çevirdim. O ise şarkı söylemeye devam ediyordu.
Ona döndüğümü farkettiği an karşısında duran kafamı avuçladı ve yanaklarımda sabitlenen ellerini sıktı. "İşte olaylar böyle olunca ben de seninle evlenmeye karar verdim. Jungkook da nedimem olacak."
Ona anlamaz anlamaz bakarken bana tekrar umutsuz vaka bakışlarını gönderdi fakat benim kafam çok daha farklı yerlerdeydi. "Az önce sana en büyük kâbusumu anlattım. Beni hiç dinlemedin değil mi?"
