Kıbrıs Rüyası

Ateş Parçası

"Baran!"diye mırıldandı İnci Hanım odaya gömülüp film izleyen ikiliye.

"Efendim?"diye mırıldandı Baran.
En önemli sahneydi oysa....

"Akşama incir alayım mı yer misiniz?"diye mırıldandı İnci Hanım cüzdanını ve çantasını kontrol edip.
"Hünkarbeğendi yapayım mı?"

"Anne.."diye mırıldandı Baran usulca.
"Takıl kafana göre."

"Tamam. Ben pazara gidiyorum..."dedi kadın arabayı aşağı sürüklerken.
"Aklına gelirse bir eksik ara beni."

Esrigün'ün menekşeleri muzipçe parlasa da animasyon filmden gözlerini kaçırıp yavaşça Baran'ın çatık kaşlarına dikti gözlerini.
Baran ise bıkkınca kapı ardındaki annesine bakınıp "Hı hı." diye fısıldadı.

"Belki Necmiye'nin görümcesigile uğrarım beş dakika Baran. Ocakta yemek var bir yarım saat sonra kapatırsın."diye mırıldandı kadın heyecanla.

"Beş dakikaya geleceksen neden yarım saate kapatmamı söylüyorsun?"diye sordu Baran alayla.

"Lafa tutarlar bilmiyor musun?"dedi kadın dış kapının kilidini açarken.

Kadının bahçe kapısını örtüş sesiyle birlikte Esrigün derin bir nefes verdi hala ekrana bakan Baran'a doğru.
Ablası ve eniştesi bir takım emlakçı dolaşmalarında iken evin boşluğunu fırsat bilmişti Esrigün.
Pazara giden kadın ise pasta üzerindeki çilek hissi veriyordu.

Esrigün bacağını Baran'ın kucağı üzerinden geçirirken diğer bacağını da diğer tarafa yasladı.
Ayak ucuyla laptopu kapatırken dudaklarını dişledi.
Baran kucağına tırmanan menekşe gözlüye şaşkınca bakarken "Napıyon amına koduğum?"diye tısladı kendi kendine.

"Ev..."diye mırıldandı Esrigün sırıtıp.
Eğilip pembeliklere bir buse bırakırken devam etti.
"Boş..."

Baran sinirle menekşelere bakarken yumruklarını sıktı.
"Ne yani en ufak fırsatta seni ellemek için fırsat kovalayan fırsatçı bir piç olarak mı görüyo..."

Esrigün kalçalarını Baran'ın kucağına biraz bastırırken dolgunluklara sıcak nefesini üfledi yavaşca.
"Baran,sus ve öp."

"Sen beni..."Baran hoşuna giden ancak sinirlendiren yakınlaşmayla birlikte nutku tutulduğunu hissediyordu.
Ne yanlış ne doğru.
Hiç bir halt kalmamıştı.
Ne yaptığını kendi de bilmiyordu.

Ama Esrigün'ün takıldığı herhangi bir isim gibi...
Fırsat kollamak ya da onunla zaman geçirmek istemiyordu.
Ciddi ciddi oturup düşünmek ve onu ,daha ziyadesiyle de kendisini, anlamaya çabalamak istiyordu.

Esrigün'ün dişleri boynuna geçerken Baran yüksek sesle inledi.
"Hassiktir!"
Yaptıgı,yaptıkları ve yapacakları her neyse düşünmeye ince eleyip sıkça dokumaya fırsat dahi tanımıyordu Baran'a.
Kendisi gibi...
Anı yaşatıyordu ona da.

"Beni istemediğini..."diye mırıldandı Esrigün kalçalarını yavaşca indirip kaldırırken.
"Söylüyorsan...O zaman hissettiğim ne Baran?"

Baran iriliğindeki baskıyla hazla kapattı gözlerini.
Bulutların üzerinde gibi hissetiren ve yanaklarına sıcak bastıran hissin tadı var gibiydi.
İştah kabartıcı ve kesinlikle ağız sulandıran.

Bal gibi de istiyordu.

Slip mayosuna kafa takmıştı çünkü dokunamamak asıl sinirini bozuyordu.
Saatlerce kremlenişine sinirleniyordu çünkü dudaklarının değmesi gereken bronz cennetinde Esrigün kendine dokunuyordu ancak.
Esrigün'e öfkesi onun olamayışlarından doğuyordu en temelde.