Their Wild Obsession (Completed)

Chapter 14

Errors ahead!

Maria Clara's POV

"Where are we going?"
Tanong ko habang pasan pasan parin ako ni Alken.

I sighed. Matapos naming umalis sa hapagkainan ay hindi ko na alam kung saan kami paroroon. Napanguso ako, nakokonsensya ako sa ginawa ko kanina.

Hindi naman talaga kase ako ganoon, malimit lang lumalabas ang tapang ko tuwing pakiramdam ko naaagrabyado na ako.

"Guess where?" Maloko ang bakas sa boses ni Isaac.

Humaba ang nguso ko, hindi ko alam kung saan, kaya minabuti ko nalang na bumuntong hininga at maghintay kung saan kami titigil.

Lumiwanag ang pakiramdam ko nang maramdaman ang katamtamang lamig na simoy ng hangin. Maaamoy ang sariwa at natural na amoy ng mga bulaklak.

"Is there a flower nearby?" Puno ng galak kong tanong, nakangiti.

Hindi ko alam kung bakit natigilan sa paglalakad ang pumasan sa'king si Alken.

I frowned.

"M-May problema ba?" Taka kong tanong.

Dinig ko ang tila nahihirapan nilang paghinga kaya mas lalo akong nataranta. Humigpit ang pagyapos ni Alken sa katawan ko dahilan para maramdaman ko ang kakaibang kilabot sa aking tiyan.

"Do you even realize, baby doll?"
Nagusot iyong noo ko sa tanong na iyon ni Valeriox na hinuha ko'y nasa malapit ko lang.

"H-Ha? Na ano?"

"Why do you have to be so beautiful when you smile?" Paninisi nito sa'kin.

Ilang minuto bago ako napa-kurap kurap, and suddenly my face heated in embarrassment.

"A-Ano.."

"We're here." Putol ni Isaac sa'kin.

Naramdaman ko nalang ang puno ng pag-iingat na pag-upo ni Alken sa'kin sa matigas na upuan.

I breathe in the flower scented air, tila niyon binubura ang mga takot at pangamba ko.

"Nasa labas tayo?"

Alken hummed as a response to my question saka ko naramdaman ang pag-tabi nito sa'kin.

A genuine smiled plastered on my lips as I narrowed my eyes. It feels like I am looking directly to a flower farm. Sa isip ko ay binuo ko ang gusto kong kulay ng mga iyon at kung paano iyon sumasayaw sa mahinang hampas ng hanging pang umaga.

"Thank you." I said sincerely.

I wonder how the view looks like, sa alaala ko kase noon ay maaliwalas ang paligid kung saan tumutubo ang mga bulaklak. Pero hindi ko na iyon masyadong klaro, siguro ay totoo nga talaga na sa daloy ng buhay mayroong mga bagay na ginusto ng utak nating kalimutan nalang.

"Mm.. for what, darling?"

Ibinaling ko ang ulo sa pwesto kung saan ko naramdaman si Isaac. Is it normal for a blind person to still identify people even if they just met? I don't think it is, or may be mine's a special case.