Their Wild Obsession (Completed)

Chapter 28

Maria Clara's POV

The night was peaceful, the moon shines as it reflects to the glimmering waterfalls.

"What are you thinking?" Si Alken sa aking tabi.

I can't believe that I am seeing a familiar view right in front of me. It's like I've been seeing this somewhere on my imagination.

"So this is how it feels like in reality?" I said unconsciously.

"Huh?"

Napangiti ako nang sabay nila iyong tanungin. Kanina pa kami parehong naka-upo sa sahig ng silungan na ito sa ibabaw ng puno. Napakaganda sa pakiramdam sapagkat kitang kita ang magandang tanawin ng waterfalls na kumikislap sa liwanag ng buwan.

"This.. nasa imahinasyon ko lang 'to noon," bumuntong hininga ako upang tanggalin ang bigat sa dibdib.
"Noong wala pa akong nakikita."

Naramdaman ko ang pagyakap ng bisig mula sa'king likuran dahilan para bahagya akong magulat. Isaac is now hugging me from the back and that alone feels so good and calming.

"That's good to know. You're finally experiencing the scenarios you had created on your mind." Isaac said softly, as if giving me a soothing feeling. "And I'm happy because you seem to like it."

I smiled genuinely, showing my teeth.

"Y-Yeah.. thanks to the three of you," kapagkuwan ay sumandal sa kaniya at nagbuntong hininga. "W-Wala yata akong karapatang tanggihan kayo sa lahat sa sobrang dami nang nagawa niyo sa'kin."

Naramdaman ko ang patigil ng parehong braso ni Isaac na nakayakap sa'kin, maging ang dalawa ko pang katabi ay pare-pareho ding napabaling sa'kin.

"W-What do you mean, baby doll?" Bakas ang paglunok ni Valeriox.

I heave a deep sigh and smile. Napakaganda ng tanawin sa'ming harapan, tila pinapakalma ang kung sino mang makakakita niyon.

"Oo pumapayag na ako," pinili kong tumikhim at tumingin sa kanila. "Payag na akong m-magpaligaw."

Iglap lang ay naramdaman ko ang brasong dumarag sa katawan ko payakap. Bagaman ay gulat sa ginawang iyon ni Valeriox ay napangiti ako. Hindi ko inaasahang ganito silang kasaya sa aking pagpayag.

Hindi maitago ang ngiti sa'kin, katulad nila ay masarap na pakiramdam din ang namayani sa'king loob.

"Oh God.. you're making me melt, my sweet!" Alken happily exclaimed.

Buong puso kong tinanggap ang kanilang pagyakap, hindi ko mapigilang kilabutan sa kung ano mang kiliting namayani sa loob ng aking tiyan. It's like a group of butterflies were having a feast inside my stomach.

"Thank you for making our night, darling. It's the best night of our lives!" Hinalikan pa muna ni Isaac ang aking sentido bago ako muling niyakap patalikod.

The night being away from the city seem different, nakakagaan ng pakiramdam ang paminsan minsang makakita ng mayayabong na puno at umaagos na tubig. This is really a dream come true! And just by this mukhang hindi kona mapipigilan ang sariling mas lalong magkaroon ng pagtingin sa tatlo.