Yaraları hala kanayan iki insan...Biri hala çocuk olan bir kız,diğeri yetişkin olmuş ama hiç büyüyememiş bir adam...Adam kızın yaralarını sara bilecek miydi? Kız adamı karanlığından çıkara bilecek miydi?
"-Yaz bakalım google'a,düğün gecesi evli çift...
İpek:Civan öyle bağlanır mı o kravat,kızım bi el at.
+Tabii.
-Dışarıdan bir şey istiyor musun hayatım?
Sürekli yalandan gülümsemeye çalışıyordum.Dişlerimin arasından konuşarak cevap vermiştim.
+Gidişin olsun da dönüşün olmasın.
-Çikolata? Gelirken alırım sevgilim.
+Zıkkımın kökü.
-O güzel burnunu kırmamı istemiyorsan kes sesini!
Göt herif
Sessizce odaya çıktım.Dün gece korkudan kesik kesik uyumuştum.Akşama kadar uyumuşum.Uyanıp bir şeyler yemiştim sonra yeniden odama çıkmıştım.Civan aniden odaya girince korkmuştum.
-Kalk,adam gibi giyin.İşimiz var.Ya da dur ya,sen beceremezsin.Hala!
İpek:Ne bağırıyorsun?
-Geleneksel yemek var,20 dakika içinde çıkmamız lazım.Yaren'i hazırla.
İpek:Tabii.
-Topuklu falan giydir,biraz boyu uzasın.Yanıma yakışsın.
İpek hanımın seçtiği kıyafetleri giymiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İpek:Saçların açıkken çok güzel,bırakalım öyle kalsın.Yemekte çok konuşmana gerek yok.Sadece soru sorulduğunda cevap ver.Gülme,saçma hareketler yapma.En önemliside sakın korkma ve ne yaparlarsa yapsınlar gözünü bile kırpma! Sessizce otur sadece.Civan! Bak bakayım olmuş mu?
-Daha kısa bir şeyler bulamadınız mı?
İpek:Civan!
-Biz karanlık olan tarafız,açık renkler niye?
+Ben aydınlık olan tarafım,karanlık olan sizsiniz.
-Bizi biraz yalnız bırakır mısın hala?
İpek:Tabii oğlum.
İpek hanım çıkınca Civan yine öldürücü ve korkutucu bakışlarını üzerime dikmişti.Gözlerini üzerimden ayırmadan yatağa oturdu.Elini uzatıp elimi tuttuğunda hızla elimi çektim.
+Söz verdin 3 gün...
Beni hızla kucağına çekip sağ bacağına oturttu.
+Ne yapıyorsun bırak beni?!
-Kes sesini 3 saniye sonra halam girecek!
+Ne?
-3-2...
1 demesini beklerken dudaklarıma yapışmıştı.
İpek:A-aaa ne yapıyorsunuz siz burada?! Ay sus sus tövbeler olsun cevap vermeyin.
Civan dudaklarımdan ayrılıp ayağa kalktı.Ben hala neye uğradığımı şaşırmış durumdaydım.Elini belime atıp yürümem için yönlendirdi.Arabaya bindiğimizde parmaklarımı istemsizce dudaklarımda gezdiriyordum.
-Ne bu halin,daha önce sanki hiç öpüşmemiş gibi...
Dalga geçiyordu benimle şerefsiz.Ters bir bakış attım.Aniden frene basmıştı.
-Şaka?! Yok artık! Hayatta inanmam!
+Herkes sizin gibi özgür yaşamıyor! Bahçeye bile izin alarak çıkıyordum ben!
-Kusura bakma.
+Kusura bakma mı?! Gelip pat diye öpüyorsun sonra da kusura bakma...Ben senin oyuncağın değilim Civan!
-İnsan gibi davranayım diyorum ama sürekli beni sinirlendirecek bir şey buluyorsun Yaren.Ayrıca karımı öperken düşünmeme gerek yok bence.
+Sahte karın.
-Pardon?! Sahte karım mı?
+Evet sahte karın.
-3 günlüğüne sana bir söz verdim diye asla "karım" olmayacağını mı sanıyorsun? Biz evlendik,ben senin kocanım bunu o küçük beynine sok.Sonsuza kadar beraberiz.
+18 yaşıma gelince boşayacağım seni!
-Çocukları da paylaşırız.Biri sende biri bende kalır.
+Ne diyorsun be?!
-Diyorum ki sen 18 yaşına gelene kadar çook şey değişecek.Bak şimdi,iki sene.24 ay.780 gün! Yani 779 gece!
+İğrençsin.
-Biliyorum.Neyse orada fazla sesini çıkarma.Beni rezil etme.
+Neden götürüyorsun ki beni?!
-Çünkü Haluk bey senin de gelmeni istedi.Bu yemek her ay planlanıyor.
Yemek için geldiğimiz mekanda pek insan yoktu.Hafif karanlıktı.
+Böyle yemek mi olur?
-Kes sesini.
Bizim için ayrılan yere oturmuştuk.Sesimi çıkarmıyordum.Civan başıyla herkese selam verip sessizce yerine oturdu.Yuvarlak masa,herkes çok ciddi,simsiyah,her yer karanlık...Nereye düştüm ben?!
Haluk:Hoş geldin kızım.
+Hoş buldum.
Haluk:Hanım kızımız anlaşılan biraz yabancı bu işlere.
-Haluk bey,onu karıştırmak istemiyorum bu işlere.Buraya siz çağırdınız diye getirdim ama bence arabada beklemesi daha uygun olur.Kendisinin bu gece neler olacağına dair en ufak bir fikri yok.
Haluk:Alışması lazım Civan,alışması lazım.Bak burada ki bütün kadınlar da ilk gün böyleydi ama artık gözlerini bile kırpmıyorlar.
