*22*Affetmek

351 10 0
                                    

-Sus!

Civan Sahra'nın yatağına doğru gitmeye başlamıştı.

+Civan! Civan yapma bebek o daha ne yapacaksan bana yap! Civan dur! KENAN AMCAAAAA!

-Sus artık! Kes sesini! Sus!

Civan tekrar geri gelip boğazımı sıkmıştı.Onu itmeye çalışsamda itemiyordum.Kurtulamıyordum ellerinin arasından.Elimle boğazımdaki elini tutup biraz gevşetmeye çalıştım ama nafileydi.Tam kendimi bırakacakken geri çekilip astım ilacımı vermişti.Önce öldürmeye çalışıyordu sonra da kurtarıyordu...

5 saniye geçmeden Kenan amca odaya girmişti.Boğazımı tutarak ağlıyordum.Kenan amca Civan'a sert bir tokat atıp yakasına yapışmıştı.

Kenan:Yetti artık! Git tedavi ol lan! Git tedavi ol!

Kenan amca yanıma gelip saçlarımı öpüp bana sarılmıştı.Hande bizi şaşkınlıkla izliyordu.Kenan amca hep bana baba olmuştu.

+Baba...

Kenan:Ağlama kızım! Ağlama...Can bebeği al sakinleştir.

Can:Gel gel...Çocuk katıla katıla ağlıyor senin yaptığına bak abi...Yazıklar olsun!

Kenan:Çık dışarı Civan! Def ol git nerede uyuyorsan uyu! Bu kız istemeden bu odaya girmeyeceksin! Utanmaz herif!

Civan odadan çıkmıştı.

Kenan:Affet beni kızım,ben oğlumu yetiştiremedim...Annesi gittikten sonra ilgilenseydim onunla bir canavara dönüşmeyecekti...

Kenan amca boynuma bakıp tekrar sarıldı.

Kenan:Acımasızca sıkmış it herif! Bundan sonra sana sesini dahi yükseltirse bağır kızım,bağır ki duyalım.

+Sahra'ya bir şey yapacak diye korktum...Ağladığı için sinirlenmişti...

Kenan:Tamam yavrum,uyu sen.

Sahra'yı tekrar uyutmuştum.O kadar masumdu ki...Babasının nasıl bir canavar olduğunu bilmiyordu,bilmemeliydi...Sahra için onu iyileştirmek zorundaydım...

Sahra'yı Hafize ablaya emanet edip bahçeye çıktım.Her gece kedileri beslerdim.Yere oturup tabaklara mama koydum.

Musa:Yenge yine mi ya?! Dadanıyorlar sonra,Civan abim kızıyor.

+Kurt mu bu?! Kedi kedi! Küçücük kediler size nasıl bir rahatsızlık verebilir Musa?! Gel buraya,neyin var senin? A-a sevilmek mi istiyorsun sen? Gel kucağıma.

-Alma şu kedileri kucağına.Mikrop bulaşacak.

Civan'ı umursamadım.

+Nereden geldi bu kedi Musa?

Musa:Sabah bir arabayla getirip şu tarafa attılar.

+Kıyamam,seni terk etmişler bebeğim...Sende benim gibi evden mi atıldın?

Kediyi öpüp kucağımdan indirdim.

+Çok isterdim seni eve almayı ama maalesef bir dağ ayısı ile beraber yaşıyorum,bak sakın gitme tamam mı?

Odaya dönmüştüm.Dizlerimi kendime çekip oturdum.Birisi kapıyı tıklatıyordu.

-Gelebilir miyim?

+Birde izin mi istiyorsun?! Sessiz ol! Çocuğu zor uyuttum.

-Bak sana ne getirdim.

Bahçede sevdiğim kediyi getirmişti.

-Bence onu eve alalım.Tabii alerjin yoksa!

+Yok.

Kedinin başını sevmiştim.Civan kediyi yatağa bırakıp yanıma yaklaştı.Olduğum gibi oturuyordum.Yüzüme baktığını görünce yüzümü çevirdim.

-Küstün mü sen bana?

+Bir de soruyor musun?! Öldürüyordun beni!

-Öldürmeyecektim...Sadece bir sevgilinin olması çok...Çok zoruma gitti ama seni de anlıyorum...Benden önce bir hayatın vardı...

+Yiğit benim okuldan yakın arkadaşım.Sevgilim değil.Sadece her gece nasıl olduğumu soruyor...Daha doğrusu öldüm mü kaldım mı diye kontrol ediyor.

Civan diz kapaklarımı öpmüştü.

-Dizinden öpülmek ne demek biliyor musun?

+Ne demek?

-Bugüne dek tüm düşmüşlüklerinden,yaralarından,kanından,izinden,acından öpüyorum demek.

Gözlerimin dolmasına engel olamıyordum.Göz yaşlarım yanaklarımdan kaymak için can atıyordu.

-Ağlama.

Parmaklarını boynumda gezdiriyordu.

-Acıyor mu?

+Biraz.

-Özür dilerim.

+Özür diliyorsun...Bak bakalım izler geçiyor mu? Niye her seferinde bana bunu yapıyorsun? Hastalığımı oyuna çevirdin...Kriz geçiriyorum,ilaç veriyorsun...Her şey bu kadar mı sanıyorsun?! Nefes alamıyorum,nefes alamadıkca ölüm düşüncesi beni korkutuyor,boğuluyorum! Göğsüm sıkışıyor,öleceğim sanıyorum,korkuyorum...Çok korkuyorum! Dakikalar geçtikce daha çok zorlanıyorum nefes almakta,ölüme daha fazla yaklaşıyorum! Nefes alamamak ne demek biliyor musun sen?! Bilemezsin! Hastalığımla oynuyorsun! Öldüreceksin bir gün beni...Bak...Bazen bazı şeyler özür dilemekle geçmez,ben seni affediyorum ama sen kendini affedebiliyor musun?! Bir gün ölümüme sebep olursan kendini affedebilir misin?! Biraz düşün söylediklerimi,ben seni affettim ama sen kendini affedemeyeceksin!

𝓚𝓪𝓻𝓪𝓷𝓵𝓲𝓴𝓽𝓪 𝓟𝓪𝓻𝓵𝓪𝔂𝓪𝓷  18+ *Bitti*Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin