𝓚𝓪𝓻𝓪𝓷𝓵𝓲𝓴𝓽𝓪 𝓟𝓪𝓻𝓵𝓪𝔂𝓪𝓷 18+ *Bitti*

*68*

Bize çarpan araba da çukura düşmüştü. Birden Sinemin sesini duymamla bütün uykum kaçmıştı.

Sinem:Öl artık allahın cezası!

-Bitireceğim lan seni! Bittin sen!

Sinem:Ben bizim için yaptım Civan... Beraber mutlu olalım diye...

-Hastasın sen! Seviyorum ben karımı Sinem!

Sinem elindeki silahı bana doğrultmuştu. Gözlerimi kapatıp ölmeyi bekledim. Silah patlamıştı ama acı hissetmiyordum...

-Selim?!

Selim:Ben ona sıkmasaydım Yaren ölecekti...

-Hastasınız lan siz! Ailecek hastasınız!

Selim:Durdurmaya çalıştım onu... Bu hayatta iki kişiyi sevdim. Birini kendi ellerimle öldürdüm ama diğerini kurtaracağım...

-Sana mı kaldı lan kurtarmak?!

Selim:Kıskançlığın sırası değil! Karına aşığım doğru! Ama şu an ikimizde aşık olduğumuz kadını kaybetmek üzereyiz! Beraber kurtarmak zorundayız Civan!

-Nasıl olacak o?!

Selim:Arabayı biz çekeceğiz!

-Yapabilir miyiz?

Selim:Yapmamak gibi bir şansımız var mı sence?! Çok ortak noktamız var seninle. İkimizde vazgeçmeyi, kaybetmeyi bilmeyiz.  İkimizde aynı kadına aşığız... Şimdi ikimizde vazgeçmeyip aşık olduğumuz kadını kurtaracağız! Kiminle olursa olsun, yeter ki yaşasın... Bu kız burada ölürse üçümüzde ölmüş oluruz Civan!

-Yapalım!

+Dayanamıyorum artık...

İkisi de yaralıydı ama hiç umursamadan arabayı itmeye çalışıyorlardı.

Selim:Ya ölürse?! Çocuklarına ne diyeceksin Civan?!

Civanı delirterek arabayı itmesini sağlıyordu. Ayağımdaki acı biraz hafiflemişti.

Haluk:Ne yapıyorlar?!

Ali:Arabayı itiyorlar...

Saniyeler sonra araba tekrar ayağıma düşmüştü. Çığlığım tekrar boş çukurda yankılanmıştı.

+Canım çok yanıyor! Yapın artık ne yapacaksanız!

Dakikalar sonra ayağımdaki yük tamamen kalkmıştı.

Ali:Başardılar! Arabayı ittiler!

Kurtulmanın verdiği huzurla gözlerimi kapattım.

2 ay sonra

-Hazır mısın?

+Hazırım.

Ayça:Yaren abla sizi bekliyorlar!

Salona geçip kameraların önünde oturmuştuk.

Selin:Başlayalım o zaman. Öncelikle bize kaza anında neler yaşadığınızı anlatır mısınız?

+Şöyle söyleyeyim, Civan üzerimde kanlar için yatarken onu gerçekten kaybettim sanıyordum...

Selin:Araba tam iki kere bacağınıza düşmüştü bildiğimiz kadarıyla-

-Araba her bacağına düştüğünde sanki canım çıkmıştı... Onun acısını bende hissetmiştim..

Selin:Bebeğinizin hayatta kalması mucizeydi gerçekten de...

-Öyleydi.

Selin:Sahi kaç aylık oldu?

+8 oldu, gün sayıyoruz.

Selin:Bitirelim artık, sizi de yormayalım.

+Bence de.

Kameralar kapanmıştı. Koltuktan kalkıp mutfağa inmiştim.

Hanife:Kızım, bir şey mi istedin?

+Çok açım.

-Yaren yeter ama az önce yedin!

+Hamileyim ben hamile!

-Tamam, biliyorum... Kızma hemen, hem seb gel benimle bak babam alışverişden gelecek.

+Gerçekten mi?!

-Evet.

Can:Yengelerin en güzeli acıkmış yine anlaşılan?

Ceren:Babam acaba bu sefer ne alacak?

+Dondurma ve kebap.

-Midesizsin!

Ali:Uğraşma kardeşimle! Ye sen birtanem ye.

+Bak görüyor musun abimi?! Ben niye evlendim ki seninle?! Keşke zamanında boşansaydım!

Sinirle gülümseyip elimi tutmuştu.

-Karıcığım, birtanem, sevgilim sen her bana kızdığında bunu söylemek zorunda mısın?

+Ha ben suçluyum yani?!

Mete:İşte şimdi başlıyoruz.

Kenan:Durun! Yetiştim! Künefe aldım sana Yaren.

+Künefe... Mis gibi... Kaymaklı kaymaklı...

Kenan amca sanki köpekmişim gibi künefeyi masaya bırakıp uzaklaşmıştı.

+Aşk olsun kenan babacığım!

Kenan:Sen öyle deli deli yaklaşınca-

Haluk:Köpek mi benim kızım Kenan?!

Kenan:Vallaha bu gidişle bizi bile yer.

Haluk:Çocuklar nerede?

Savaş:Buradayız dede!

Haluk:Aslanım benim, oynayın siz.

+Bir şey diyeceğim...

Haluk:De kızım.

+Galiba doğuruyorum.

-Ne demek doğuruyorum?! Doğuramazsın şu an!

+Civan sakin olur musun?!

-Mahmut arabayı getir!

Arabadaydık. Sakince oturuyordum.

+Çok sinirlerim bozuldu şu an ağlamamak için zor tutuyorum kendimi...

-Niye?

+Hiç hayal  ettiğim gibi olmadı, Cihangirin doğumu daha eğlenceliydi...

Can:Yenge nefes al nefes ver hadi yenge!

-Evet! Evet! Derin derin nefes al nefes ver!

+İlk kez doğurmuyorum geri zekalı!

-Ben ilk kez doğuruyorum ama! Hadi ama baba doğuruyoruz burada!

+Sen doğurmuyorsun lan ben doğuruyorum aptal herif!

-Ben doğurmuyor muşum Yaren doğuruyormuş aptal herif!

Kenan:Civan! Kendine gel!

+Babana aptal herif mi dedin sen?!

-Yoo demedim, dedim mi?! Demedim!