Yaraları hala kanayan iki insan...Biri hala çocuk olan bir kız,diğeri yetişkin olmuş ama hiç büyüyememiş bir adam...Adam kızın yaralarını sara bilecek miydi? Kız adamı karanlığından çıkara bilecek miydi?
"-Yaz bakalım google'a,düğün gecesi evli çift...
Aslı:Boşanırsın...Ben her halinle kabul ederim seni!
Civan belimi daha fazla kavrayıp derin bir nefes aldı.
-Hiç boşanmak gibi bir niyetim yok.Hele hele senin için Yaren gibi birisini boşamak aptallıktır.Bak Aslı,arabaları severim bilirsin.Şöyle anlatayım,sen Nissan'sın Yaren ise Maserati.Anlatabildim mi?
Aslı:Bunu sana ödetirim!
-DEF OL!
Civan'ın bağırması ile dizlerinin üzerinde sıçramıştım.Aslı ağlayarak çıkmıştı.Civan hiç beklemediğim yumuşak bir ses tonuyla bana seslenmişti.
-Yaren? Korkuttuysam özür dilerim...
+Yok.Hayır...
-Suzan getir dosyaları gideyim,başka bir yere yetişeceğim.
Suzan:Buyurun Civan bey,şu ikisi.
Civan kağıtları imzalayıp kalemi masaya gelişi güzel fırlattı.
-Özel olarak isediğim şey hazır mı?
Suzan:Evet Civan bey,hazır.
-Tamam.Ben çıkıyorum arabama koyun.
Suzan:Peki efendim.
+Neymiş o özel olarak istediğin şey?
-Sürpriz Alaca hanım.
+Lahana turşusu!
-Ne?
+Beyaz lahana turşusu...Nereden bulabiliriz? Çok canım çekti.
-Hamile olmadan aşereni de ilk kez görüyorum Yaren!