𝓚𝓪𝓻𝓪𝓷𝓵𝓲𝓴𝓽𝓪 𝓟𝓪𝓻𝓵𝓪𝔂𝓪𝓷 18+ *Bitti*

*57*

+Niye geldiniz?!

Ali:Hep böyle mi olacağız abiciğim?

+Bilmiyorum. Ben artık hiç bir şey bilmiyorum.

Ali:Hamile halinle bu kadar içmesen mi?

+Ölene kadar içeceğim.

Manga sahneye çıkmıştı.

Ferman:Hoş geldiniz!

Alkış sesleri yükselmişti.

Ferman:O zaman şarkımız Dünyanın sonuna doğmuşum. Ama önce, kendisi ile bir arkadaş aracılığıyla az önce kuliste tanıştığımız buranın sahibi Civanın eşini sahneye, nakaratda bize eşlik etmesi için davet ediyorum.

Heyecandan ölecektim neredeyse. Sahneye çıkıp Fermanın yanında durmuştum.

Ferman:Ferman ben.

+Bilmeyen mi var?! Yaren.

Ferhan:Yaren, nakaratda bize eşlik et lütfen.

+Tabii ki.

Ayna, ayna hadi söyle, benden daha gamsızı var mı?
Ayna, ayna hadi söyle, benden daha arsızı var mı?

Dünyanın sonuna doğmuşum
Ya da ölmüşüm de haberim yok
İyi bilirdik derler elbet ardımdan
Bundan büyük bi' yalan yok
Yok, bundan büyük yalan yok

Ferman: Sende!

Ferman hiç beklemediğim anda tek başıma söylememi istemişti.

Sıkıldım çok, her dakika düşünmekten, üzülmekten
Artık yok, kalmadı gücüm düşmekten, yenilmekten
Pişmanım erken vazgeçmekten, kendimden
Bu alem geçmiş kendinden
Ne gelir elden?

Dünyanın sonuna doğmuşum
Ya da ölmüşüm de haberim yok
İyi bilirdik derler elbet ardımdan
Bundan büyük bi' yalan yok
Yok, bundan büyük yalan yok

Ferman:Yarene teşekkür alkışı alalım.

Beklediğimden daha çok alkış almıştım.

Ferman:Bir gün seni kendi konserinde izlemek isterim.

+Umarım.

Ferman:Bizden bu kadar arkadaşlar. Dj arkadaş sizi eğlendirmeye devam ediyor merak etmeyin.

Beraber sahneden inmiştik. Önümden geçen garsonu durdurup iki tekila almıştım. Arkada Yasemin Mori- Aslında bir konu var çalıyordu. Elimdeki boş shot bardaklarını barmene verip yerine şarap şişesi almıştım.

Ali:Ne yapıyor?

-Sarhoş olarak acısını dindiriyor.

Ali:Bebek peki?

-Canı çok yanıyor, engel olamam.

Haluk:Durdursak mı?

-Bence ona eşlik edelim.

Ali:Ben kardeşimi alıp sahneye çıkıyorum.

Mete:Bende geliyorum.

Durmadan dans ediyordum. Aniden belimi saran ellerim sahibini tanımak zor değildi.

+Dans edeceğim!

-Sahneye çıkıyoruz.

+Sen?!

-Evet, hadi!

Dördümüz sahneye çıkmıştık. Yerimizde duramıyorduk. Ali ile Mete sahneyi iyice coşturmuştu.

Birileri var, birileri var
Birileri yine sarhoş
Birileri yaz, birileri kış
Birileri önce
Birileri bize apaçık, birileri pişman
Birileri bize çok acı, birileri çok acı
Birileri bize çok acı getirdiler

Birileri farkında, birileri farketmedi
Birileri sağ, birileri sol, birileri farketmedi
O da bunu görmedi, bu da sana hiç yetmedi
Üçgen gezegenleri, meşru cinayetleri
Yine onu vurdular, yine ona bam
Yine geri sar, yine sarhoş, yine benden uzak kalmış
Beni terk etmedi, beni bırakıp gitmedi
Bir yanı tura, bir yanı yazı, bir yanı da bana kalmış
Yine ona ne güzel seslendiler
Yine gözü apaçık, gözleri apaçık
Birileri bize çok acı çektirdiler

Coşkulu sahne performansımızdan sonra hep beraber masaya geçmiştik. Elimdeki son bardağı Civan ani bir hareketle elimden kapmıştı.

-Yeter.

Ali:Fena içmişsin, bu gece ayılamazsın sen.

+Birileri var birileri var... Birileri yine sarhoş... Kahpe bu dünya! Bundan sonra var ya, ailemi üzenin yedi sülalesini kainat siksin!

Ağzıma kapanan eller son kelimemi yarıda kesmişti. Isırmıştım.

Ali:Ne yapıyorsun?!

+Çek elini!

Ali:Küfür yok!

+Siktir git!

Ali:Yaren, ciddiyim! İnsan içindeyiz!

+Canım abime bak ya! Oğlum sana ne?!

Ali:Abinim ben senin.

+Kusura bakma ya abisi, bana ortam fark etmiyor.

-Yaren. Hadi uzatma eve.

+Hayır!

-Yaren!

+Ama...

-Hiç öyle bakma, hadi!

Mete:Abla.

+Abla deyip durma sende bana!

Mete:Ne diyeyim, kayınço mu diyeyim?

+Ne diyorsan de, abla deme!

Mete:İyi o zaman, kayınço bu kaç?

+Kaç o ya? Nereye kaçıyoruz, kim kaçtı?

Mete:Parmaklarımdan bahsediyorum.

+Haa 12 mi?

Mete:Ayak parmaklarımı da açsaydım belki 12 olurdu ama maalesef sadece 10 parmağım var.

+İki tane daha taktır.

Mete:Kayınço sen baya kafayı bulmuşsun.

+Buldum... Ben çok şeyi buldum... En önemlisi de en iyi kocayı buldum.

Duyduğum kahkahanın kime ait olduğuna dair en ufak bir fikrim yoktu.

Mete:Hadi bakalım kayınço, görüşürüz.

+Pek sanmıyorum ya.

Ali:Uçmuş bu.

+Gel de beraber uçalım bebiş?

Ali:Yok bebiş, benim bünyem kaldırmaz.

-Görüşürüz Haluk amca.

Haluk:Bir kahve içir belki biraz ayılır. Sabah biz yinede gelip görelim, hem çocuklar da dayılarıyla tanışır.