-Yaren bana bak
+İstemiyorum
-Bana bak Yaren!
+İstemiyorum dedim!
-YAREN BAK DEDİM BANA!
Korksamda arkamı dönmemiştim
+Uzak duralım birbirimizden...
Cümlemi tamamlayamadan dudakları ile susturmuştu beni.Tuttuğu kolum hafif sızlasa da kalbimin acısı bastırıyordu.
-Bu son.
+Bu son.
Parmaklarımla ensesini kavrayıp dudaklarımı dudaklarına bastırdım.Sahilde biraz sakinleşip eve dönmüştük.Civan fazla mesafeliydi,hep odada çıkarırdı gömleğini ama bu sefer benim giyinme odasına girmemi beklemişti.Yatağa uzanmıştım.Yan yatıp üzerimi örtmeden bacaklarımı kendime çektim.Civan yataktan yastığını alıp koltuğa koymuştu.
+Ne yapıyorsun?
-Uyuyorum.
+Orada mı?
-Böylesi daha iyi.
Gözlerim dolmuştu.Hızla yataktan kalkıp mutfağa gitmiştim.
Hanife:Yavrum acıktın mı bu saatde? A-a noldu sana?! Yine bir şey mi yaptı?!
+Hayır...
Hanife:Niye doldu o güzel gözlerin kızım?
Hanife ablaya sarılıp ağlamıştım.Dakikalar sonra sakinleşmiştim.Elimde cips ile oturuyordum
Hanife:Anlat yavrum.
+Abla,biliyorsun Civan'ı...Bizim evliliğimiz sadece kağıt üzerindeydi.
Hanife:Ve sen ona tutuldun?
+Abla ben ne yapacağım? Ya ben nasıl sevdim öyle bir adamı...
Hanife:Civan son zamanlarda çok değişti.
+Evet.Artık vurmuyor,kırıp dökmüyor,bağırmıyor...Kızını da seviyor,sadece belli etmiyor...Ben gerçekten çok salağım!
Hanife:Sizin aranızdaki aşk...
+Bence aşktan daha fazlası.
Hanife:Ne o zaman aranızdaki?
+Çekim...Resmen birbirimizi çekiyoruz,senin de dediğin gibi tutuldum ona...
Hanife:Peki söyledin mi?
+Sahilde söyledim...Bana birbirimizden uzak duralım dedi...
Hanife:Şimdi niye ağlıyorsun peki?
+Yastığını alıp koltukta yattı...
Hanife:Bu seni çok mu üzdü?
+Çok üzdü...
Hanife:Kızım...Onu da anla,senden etkileniyor ama yaş farkından dolayı kendine engel olmaya çalışıyor,aslında sana değil kendine yasak koyuyor Civan.Kendi duygularına,kendi isteklerine,kendi tutkusuna.
+Bana "beni etkileyemiyorsun" demişti...
Hanife:Demek ki fazla etkileniyor yoksa niye yatağı ayırsın?
+Ne yapayım peki?
Hanife:Bence sen ona yaklaşmaya çalış.Ama unutma geçen seferki gibi değil,kendin olarak!
+Teşekkür ederim...Unutmam.Hafize ablaya selamımı söyle.
Hanife:Söylerim,o da çok özledi sizi.
Odama çıkıp yatağa yatmıştım.Civan çoktan uyumuştu,yüzündeki yastık izlerini inceliyordum...Yastık izleri bile yakışıyordu adama.Sabah çok geç uyanmıştım.
+Günaydın,nereye?
-Aphrodite'e.
+Gelebilir miyim bende?
-Olur.
Kahvaltı edip cropumu ve kot pantolonumu giyinmiştim.Ayağıma beyaz spor ayakkabılarımı geçirip arabaya koştum.Beklemeyi sevmezdi.
-Üşürsün.+Noldu,kıskandın mı?
-Hayır.Aramızda kıskanmamı gerektiren bir şey yok.
+Öyle mi?! "Bon çok koskonç bor odomom yoron vo son hor soforondo sonorloromo zorloyorson"
-Öyle konuşmuyorum ben,sesim o kadar kalın değil.
+Ses tonun güzel...Hafif boğuk,biraz etkileyici,biraz da rahatlatıcı...Sana çok yakışıyor.
-Sağol.
+Bu kadar mı?
-Ne dememi bekliyorsun?
+Hiç bir şey.İnatsın!
Aphrodite'e gelmiştik.Masalardan birine oturup biraz etrafı izledim.Gerçekten çok müşterisi vardı...Yan masada oturan kızların bar tarafa baktığını gördüm.
+Merhaba.Yaren ben.
Dilara:Merhaba? Dilara bende? Tanışıyor muyuz?
+Şimdi tanıştık.Hoş geldiniz.Ne arzu ederdiniz?
Dilara:Kızlar,siz de benim düşündüğümü mü düşünüyorsunuz?
"Aynen"
Dilara:Bak tatlı kız...Şurada ki beyefendiyi tanıyor musun?
+Evet tanıyorum.
Kızın Civan'ı göstermesi dışında bir sorun yoktu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝓚𝓪𝓻𝓪𝓷𝓵𝓲𝓴𝓽𝓪 𝓟𝓪𝓻𝓵𝓪𝔂𝓪𝓷 18+ *Bitti*
Literatura FemininaYaraları hala kanayan iki insan...Biri hala çocuk olan bir kız,diğeri yetişkin olmuş ama hiç büyüyememiş bir adam...Adam kızın yaralarını sara bilecek miydi? Kız adamı karanlığından çıkara bilecek miydi? "-Yaz bakalım google'a,düğün gecesi evli çift...