𝓚𝓪𝓻𝓪𝓷𝓵𝓲𝓴𝓽𝓪 𝓟𝓪𝓻𝓵𝓪𝔂𝓪𝓷 18+ *Bitti*

*47*

Gözlerimi hastanede açmıştım.Pek yabancı değildi buralar bana.Çocukluğum hastanelerde geçmişti.Civan odaya girince gülümsemiştim.Arkasından doktor girmişti.

"Daha iyi misiniz?"

+Evet iyiyim,evime gitmek istiyorum.

-Bu gece-

+Hayır,ben sık sık hastanelik oluyorum zaten abartma.

-Doğru,hastanelik olmak sende alışkanlık oldu ya.

+Bir kere verdin o sözü.

-Hastalıkta sağlıkta dedim...Öyle bir aptallık ettim maalesef...

+Okula gitmek istemiyorum.

-Ama...

+2 güne bitiyor zaten okul,istemiyorum.

-Sen nasıl istersen.

"Ben çıkayım"

Doktor çıkınca Civan yanıma yaklaşıp yatağın kenarına oturmuştu.

-Neden Handan hanımla gitmeme izin vermedin?

+Polise verecekti seni...

-En doğrusu olacaktı.

+İyi de sen suçlu değilsin ki...

-Suçluyum.

+Değilsin,ortada taciz yok,tecavüz yok...

-Şiddet var,yetmez mi?

+Sen zaten çekiyorsun onun cezasını...

-Polis beni tutuklasa sende kurtulurdun.

Kollarımı boynuna dolayıp uzun uzun sarıldım.

+Senden kurtulmak istemiyorum çünkü seni seviyorum...

-Benden kurtulmanı istiyorum çünkü seni seviyorum...

+İstesemde yapamam Civan,çok alıştın ben sana,hep yanımda olmana,ben sonsuza kadar beraber olalım istiyorum...Savaş ve Sahra ile beraber güzel bir aile olalım,bakarsın ilerde bizimde bir çocuğumuz olur...

-Yaren...

+Şimdi değil,1-2 yıl sonra.

-Olmaz.

+Neden?

-Yengem gibi olma diye.

+Civan...Anlıyorum ama ben yengen değilim,sen de değişiyorsun,çocuklarını çok seviyorsun biliyorum sadece belli edemiyorsun ama yavaş yavaş belli edeceksin...

-Yarın git okula.

+Hayır...

-Yaren,Yasin ve Murat da seninle gelecek.

+Civan nolur gitmeyeyim.

-Hayır efendim gidilecek.

+Offf! Boğdu burası beni,kalk gidelim.

-Peki.

Ayağa kalkıp eteğimi düzelttim.

-O etek var ya o etek...Neyse...

+Pişt!

-Ne o öyle pişt falan,çapkın erkekler gibi?!

+Sen az önce bana seni seviyorum mu dedin?

-Yaren!

2 gün sonra.

Civan ne yapmıştı ne etmişti okulda kalmayı başarmıştı.Ders başlamıştı.