Ninjago: dwójka wybrańców

Odcinek 6

Odkąd w magiczny sposób dorośliśmy, minęło kilka dni. W tym czasie zdążyłam zauważyć, że pomimo dużych zmian fizycznych, zmianiło się też moje podejście do niektórych spraw. Szczerze mówiąc, czuję się dojrzalsza. Mój stosunek do Kai'a również uległ zmianie. Wcześniej było to tylko szczeniacke zauroczenie, ale teraz przerodziło się ono w coś dojrzalszego. Może nie jest to jeszcze wielka, nieskończona miłość, ale coś pomiędzy. Do tej pory widziałam w mistrzu ognia oparcie. Kogoś na kim można polegać. Teraz kiedy dorosłam, zaczoł mnie bardziej pociągać w kwestii fizycznej. Z raz, czy dwa złapałam się na myśleniu o całowaniu się z nim. Więc niedługo będę musiała mu o tym powiedzieć. Na razie jednak nie mam czasu, ponieważ wujek uparł się, żebyśmy trenowali jeszcze częściej. Jednak od kiedy, z Lloydem, dorośliśmy, dużo szybciej się uczymy. Co działa na naszą korzyść.

***

Zane właśnie dostał informacje od swojego ptaka, że nasz ojciec trenóje wężonów w zaginionym mieście Ouroboros. Skierowaliśmy statek w tamtą stronę i już po chwili byliśmy na miejscu. Lloyd zaatakował ojca mocą lodu, a ja zaczęłam strzelać ogniem w wężonów. Niestety i to nie podziałało i tata uciekł. My w tym czasie rozgromiliśmy węże. Kiedy skińczyliśmy, pognaliśmy za tatą, ale zamiast niego znaleźliśmy portal. Nagle poczułam się trochę dziwnie. Chłopcy wskoczyli w portal, a my wróciliśmy na statek.

***

W padliśmy z Lloyd'em do sali treningowej! - krzyk Oł od wejścia mój brat.
-Jednak jesteście - powiedział Kai, po czym wszyscy nas przytulili. O co tutaj chodzi? Poza tym gadali coś o cofnięciu się w czasie i o Mega Broni mojego taty... Ale mój ojciec nie ma żadnej broni. Kiedy oznajmiliśmy im, że nie rozumiemy o czym mówią. Oni jedynie zaczęło się śmiać. Mam jakieś takie dziwne wrażenie, że nasza dwójka coś przegapiła...