Çember Kırılana Dek

Yaralandı

"Burası harikaymış!" diyerek menüye bakan Metehan'a "Yemekler mi otel mi güzel?" diye sordum.

Metehan kaşlarını çattı ve "Sen delirdin mi kızım?" diye sordu.

Bu tepkisine şaşırırken Metehan "Tabii ki yemekler! Oteli ne edeyim ben?" diye sordu.

"Geri zekalı." dedim gülerek.

Havaalanına yakın bir otele yerleşmiştik ve şu an Metehan'ın sızlanmaları sonucu olarak otelin restoranına gelmiştik.

"Yemekleri sipariş ettik zaten, şu menüye bakmayı bıraksana." dedi Aksel.

Metehan, "Gözümü de doyurmam lazımdı." deyince güldüm.

Metehan'ın yemeklere karşı olan bu büyük aşkı gibi bir aşk bulabilecek miydim acaba?

Belki... İleride...

"Gelecek olan yemeğe yer açmam lazım. Birazdan gelirim." diyerek masadan kalkan Metehan ile Aksel "Sadece tuvalete gideceğini söylesen de olurdu. Detaya gerek yoktu." dedi.

Metehan, Aksel'in bu dediğine söylenerek tuvaletlerin oraya yürümeye başladı.

Metehan'ın ardından masada bir sessizlik oluşmuştu.

Göz ucu ile Aksel'e baktım. Bugün Nazlı diye seslendiği kız ile yaşadıkları ona neler hissettirmişti diye merak ediyordum.

Neler hissettiğini zaten aşağı yukarı tahmin edebiliyorum fakat ondan duymak, dertleşmek daha iyi bir seçenek gibi geliyordu.

Aksel, "Ee sormayacak mısın?" diye sorunca anlamayarak ona baktım.

"Anlamadım?"

"Deminden beri bana bakıyorsun. Bir şeyler merak ettiğini düşündüm." dedi.

"Sormaya çekiniyorum aslında." dediğimde Aksel derin bir nefes verdi ve bana döndü.

"Küçükken tanrılar, etobur canlılar ile perdesiz insanları yiyebilir diye anlaşma yaptıkları için sinirlenip onlar ile yüzleşmek istediğimi söylemiştim. Hatırlıyor musun?" diye sordu Aksel.

"Evet, hatırlıyorum." dedim.

"O gün cahillik edip birisinin olup olmadığına bakmadan yeraltına girdim. Meğerse orada Nazlı varmış. Benden bir, iki yaş küçük bir kız çocuğu. Benim peşimden merakla gelmiş." dediğinde neler olduğunu anlamıştım.

"Lanet olsun ki onun gözünde perde vardı ve çevresinde olup biteni göremiyordu. Göremediği Kerberos tarafından yaralandı. Herkes vahşi hayvan saldırısı sandı ve kız hastaneye kaldırıldı." diyen Aksel'in sözünü kestim.

Merakla "Hastanede hayatını mı kaybetti?" diye sordum.

"Maalesef ki evet, kaybetti. Ölmeden kısa bir süre önce tanrı Hades onu ziyaret etmiş." dediğinde oldukça şaşırmıştım.

"Tanrılar böyle durumları önemsiyor mu?" diye sordum.

"Normalde hayır fakat tanrı Hades ilk ve son kez o gün böyle bir davranışta bulundu." dedi Aksel.

"İlginçmiş." diye mırıldandım.

Aksel kafasını öne eğdiğinde hissettiği vicdan azabını ve acıyı fark edebilmiştim.

"Aranızda güçlü bir bağ var gibi görünüyor." dedim.

"Hastanede kaldığı günler boyunca ziyaretine gittim, beni abisi olarak gördü. Güzel anlar yaşamıştık." dedi Aksel.

"Anlıyorum." diye mırıldandım.

Konuyu açmamdan dolayı kendimi suçlu hissediyordum.

"İnsanların öleceği saat hep bellidir. Nasıl öleceği ise o anki duruma bağlıdır." dedim.

Aksel kendisini teselli etmek istediğimi anlamış olmalı ki gözlerimin içine baktı.

Vicdan azabının verdiği acı ile gözleri dolmuştu.

"Eğer orada olmasaydın başka bir şekilde ölecekti. Belki ayağı kayacak kafasını çarpacaktı ya da hastanede öldüğü gün başka bir şey gelecekti başına. Bunu hiçbir zaman bilemeyiz fakat bir insanın ömrü dolduysa kendisi için belirlenen saatte ölürler." dedim.

Aksel teselli etme çabalarım boşuna gitmesin diye tebessüm etti ve "Teşekkür ederim." dedi.

"Teşekkürlük bir şey yapmadım." derken Metehan gülerek yanımıza geldi.

"Hayrola? Neye gülüyorsun?" diye sordu Aksel.

"Böyle aşk kumruları gibi durmuşsunuz." diyen Metehan'ın üzerine Aksel ile bakmıştık.

Bu denilen ikimizi de utandırırken Aksel için daha önce düşündüğüm bir konu aklıma geldi.

"Metehan beni daha önce bir kız ile yan yana görmedi diye heyecanlandı." dedikten sonra bugün Hades'in mekanında bir kız ile öyle yakın durunca bana yalan söylediğini düşünmüştüm.

Meğerse Metehan gerçekten onu bir kız ile görmemiş.

İlk olmak hoşuma gitmişti. İster istemez gülümsedim.