Chapter 21

1.9K 172 10
                                    

''Μαμα... '' φωναζω μόλις κατεβαίνω πανικόβλητη στον κάτω όροφο..

'' Τι έγινε..?? Τι έπαθες..?? '' κλεινει την τηλεόραση και στρέφει την προσοχή της σ'εμένα.

'' Τι τί έγινε ρε μαμα..?? Έχω μόλις ένα τέτρτο για να ετοιμαστώ, και ούτε που μπουφάν δεν προλαβαίνω να βάλω....!! Γιατί δεν χτύπησε το ηλίθιο ξυπνητήρι..?? Τώρα πως θα ετοιμαστω τόσο γρήγορα..??? Σε λίγο θα έρθει ο Χάρρυ να με πάρει..!!! Πόσες ώρες κοιμήθηκα δηλαδή..??? Για λίγα λεπτά μόνο ξάπλωσα, και έχει φτάσει ήδη απόγευμα, και ο ήλ-'' 

'' Παιδί μου ηρέμησε..!!! Μια χαρά θα προλάβεις, και θα είσαι έτοιμη στην ώρα σου..!!! Δεν δίνεις και εξετάσεις..!!! Βόλτα με τους φίλους σου θα πας..!!! Εξάλλου ο Χάρρυ μπορει να περιμένει και λίγο..!!! Δεν ειναι ξένος πλέον..!!! Μην κάνεις έτσι..!! '' η μαμά μου με διακόπτει από τον παραληρισμό μου.

'' Τώρα έχω μόνο 13 λεπτα..'' τρέχω στο δωμάτιο μου, και φοράω τα πιο άνετα και ζεστά ρούχα που βρίσκω μπροστά μου: Το κόκκινο φουτερ μου, και τη χνουδωτή αλλά παν-ζεστή μάυρη φόρμα...

Συνήθως αυτά τα φοράω μέσα στο σπίτι, αλλά η βραδιά πιθανόν θα είναι κρύα, οπότε είναι το λογότερο που μπορώ να κάνω

Μέσα στη σχολική μου τσάντα βάζω το μαξιλάρι μου.. Είναι χαζο, το ξέρω, αλλά το παίρνω πάντα μαζί μου.. δεν κοιμάμαι χωρίς αυτό.. 

Βάζω και το τεράστιο μπουφάν μου μέσα με τη βία, και πραγματικά, φέρομαι λες και θα περάσω την υπόλοιπη ζωή μου στο Νότιο Πόλο παρέα με τους πιγκουίνους.

Δεν σκοπεύω να το ρισκάρω φυσικά, αφού μόλις έγινα καλά από κρυολόγιμα, και η μαμά μου δεν θα με άφηνε ποτέ ξανά να μείνω έξω απο το σπίτι... οπότε πρέπει να πάρω όσα πιο πολλά μπορώ μαζί μου, και να είμαι ευγνώμων που ήδη δέχτηκε να πάω μαζί τους..

Ήδη φαντάζομαι τον Ζέιν να γελάει κρυφα μαζί μου για την υπερβολή αυτή..

Δυστυχώς η τσάντα μου δεν κλείνει, οπότε κενευρίζομαι περισσότερο..

Παιρνω στα χέρια μου έναν σχετικά μεγλάο σάκο, και αφού μένει άδειος χώρος με μόνο δυο αντικείμενα, βρίσκω την ευκαιρία να βάλω μέσα και ένα σεντόνι που δεν το χρισηημοποιώ σχεδόν ποτέ, και τις χνουδωτές ροζ παντόφλες μου..

Ξερω οτι ειναι χαζό να κουβαλάω μαζι μου σε παραλια χνουδωτές παντόφλες, επειδη θα μπορούσαν να γεμισουν άμμο, αλλά γι'αυτό έχω το σεντόνι μου μαζι..!!! Θα πατάω μόνο πάνω του, και έτσι δεν θα γίνεια απολύτως τίποτα..

What about love..???Where stories live. Discover now