What about love..???

Chapter 39

~ "Τωρα πες μου τι κανουμε.?? " χαμογελαω κοιτωντας τον

" Αρχικα φιλιομαστε γιατι μου εχεις λειψει αφάνταστα . . . Είναι ταλαιπωρια για εμενα να σε κοιταζω αλλα να μην μπορω να σε φιλαω τοσες ωρες! " γελαω και σκυβω πανω του για να τον φιλησω. ~

Το νερο της θάλασσας ειναι αρκετα ζεστο, υποθετω απο την βροχη, αλλα αυτο κανει πιο ευκολη την ολη κατάσταση.

"Μωρό μου, σηκω λιγο να φτιαξω το μαγιό μου" διακόπτει το φιλι μας και τον υπακουω.

Αφου το φτιαχνει, με βαζει ξανα να καθησω πανω του και τα χερια του με κολλανε περισσότερο στο σώμα του.

"Τα παιδια θα εχουν ανησυχισει" ψυθιριζω και σηκώνει τους ωμους του.

"Δεν νομιζω, εχει περάσει μονο λιγη ωρα.. " φιλαει τον λαιμό μου και το χερι του χαιδευει τη γυμνή κοιλιά μου μεσα απο το νερο..

Πεταω το κεφαλι μου πισω αφηνοντας τον να εχει περισσότερη προσβαση στο λσιμο μου, καθως μερικοι ηχοι ξεφευγουν απο το στομα μου.

"Μην το κάνεις αυτο.." δυσκολευεται να μιλησει,

"Να μην κάνω τι..?? "

"Μη βογκας.. μου ειναι δυσκολο να κρατηθώ... " τα χειλη του βρισκουν ξανα τα δικα μου, και τοποθετω τα χερια μου στο γυμνο στηθος του, το οποιο βρεχεται συνεχώς.

Λιγη ωρα αργοτερα αφηνω τα χειλη του και προχωραω στο λαιμο του, προσπαθώντας να θυμιθω τις οδηγίες που μου ειχε δωσει παλια, ξεκινωντας με το να βρω το αδυναμο σημείο του, το οποιο απ'οτι καταλαβαινω ειναι λιγο πιο πανω απο τον ωμο του, και το σωμα του τιναζεται οταν αρχιζω να πιπιλαω το δερμα του.

"καλα το κανω..?? " ρωταω καθως τα ματια του ειναι κλειστα.

"ναι, συνεχισε.." ριχνει το κεφαλι του πισω οπως ακριβως έκανα εγω πριν.

Τα χερια του σπρώχνουν το προσωπο μου περισσοτερο πανω του, και μετα από λιγη ωρα με σταματάει φέρνοντας με απεναντι του..

"Δεν μπορουσα να αντεξω αλλο..!! Ηταν η πρωτη σου φορά που του έκανες και ηταν σαν να ηξερες καθε βημα απ'εξω.. " λεει βαρια πριν με φιλησει παλι..

Ο λαιμός του πρεπει να έχει γεμίσει σημαδια, οπως ακριβώς και ο δικος μου, και δεν μπορώ παρά να ειμαι περιφανη για τον εαυτο μου.

Στη συνεχεια τυλιγει τα χερια του γύρω μου, και απλα καθόμαστε εκει, αγκαλια..

"Ζειν..? "