What about love..???

Chapter 62

Μετα απο δυο ωρες περπατημα, κουραζομαστε, και ο Ζειν παραπαταει εχοντας με κοντα στο σωμα του. 

''Χαχα, προσεχε..'' γελαει και εκεινος μαζι μου και σταματαει για να με σφιξει και αλλο πανω του.

''Παμε καπου να φαμε..!!! Θα πεσω κατω.. '' γκρινιαζει για χιλιοστη φορα και τον τραβαω απο τον καρπο του χεριου του.

'' Εχουν περασει μονο δυο ωρες απο το πρωινο..''

''Ναι, ομως εγω δεν εφαγα.. '' 

''Προβλημα σου.. '' γελαω και τον σερνω στο πεζοδρομιο.

'' Δηλαδη δεν θελεις να εχεις μπροστα σου εκεινο εκει που δεν ξερω τι ειναι.?? '' με σταματαει και σκυβει πανω μου για να μου δειξει μια ταμπελα μρποστα μας που αναβοσβηνει .

Χαμογελαω και τον κοιταζω.

'' Θα παμε εκει αν μου πεις τι εκπληξη μου ετοιμαζεις.. '' 

'' Σατανικη..!!! Ενταξει, παμε, θα σου πω.. '' 

'' Υποσχεσαι..?? '' 

''Ναι, αντε..'' και καπως ετσι μπαινουμε μεσα στο υπεροχο fast-food που λαχταρουσε ο Ζειν.

Παραγγελνουμε τα φαγητα μας, και καθομαστε σε ενα τραπεζι γωνιακο.

'' Ζειν, ξερεις που ειμαστε ακριβως..?? Ή θα ψαχνωμαστε..?? '' γελαω.

''Αντε καλε..!!! Θα ψαχνωμαστε..!!! Φυσικα και δεν εχουμε χαθει.. '' ομως το βλεμμα του αλλο μαρτυραει.

''Καταλαβα, οπως τοτε στο παρκο.. '' 

'' Ναι, ομως γυρισαμε πισω σωοι και αβλαβεις..''

''Μουσκεμα θες να πεις..'' γελαω στην αναμνηση και κανει το ιδιο.

'' Απλα ξεχνα για λιγο το ξενοδοχειο, και τα παιδια, και τις γιορτες, και περνα καλα, ενταξει..?? '' πριν προλάβω να απαντησω το φαγητο μας φτανει, και μολις συνειδητοποιω ποσο πολυ πειναω.

''Λοιπον, ποια ειναι η εκπληξη..?? '' 

'' Σε λιγο θα σου πω..!! Τωρα τρωω...'' φοβαμαι πως δεν μου πει απο τον τροπο που προσπαθει να κρατησει το γελιο του. 

Οση ωρα τρωμε κανεις μας δεν μιλαει. Εκεινος τελειωνει πριν απο εμενα και απλα με κοιταζει για οση ωρα εγω αργω.

''Που θα παμε τωρα..?? '' ρωταει καθως σηκωνομαστε γα να πληρωσουμε.

''Δεν εχω ιδεα..  αυτη τη στιγμη νυσταζω.. '' γελαω και νευει καταφατικα, ειμαι σιγουρη πως και εκεινος νυσταζει. Ο Ζειν παντα νυσταζει.