Chapter 70

1.3K 108 14
                                    


Εχουν περασει λιγες μερες απο τοτε που τα ξαναβρηκαμε με τον Ζειν, και δεν το εχω μετανιωσει ουτε δευτερολεπτο. 

Χτες ηταν τα γεννελια του, εκλεισε τα δεκαοχτω. Ηταν πολυ ευτυχισμενος, και καθ'όλη τη διαρκεια του παρτυ εκανε σα μικρο παιδι. 

Ενω ολοι του ειχα δωσει τα δωρα τους, εγω περιμενα να μεινουμε μονοι μας.

Οχι πως ηταν κατι ξεχωριστο και πανακριβο, μα αφου αυτο που ηθελα να του δωσω, το ειχε ηδη. 

Λιγο μετα τα μεσανυχτα, αφου ειχε κοπει η τουρτα, Ο Ζειν τραβηξε το χερι μου και βγηκαμε απο το μπαρ. Μπηκαμε στο αυτοκινητο του Χαρρυ και αρχισε να οδηγαει,  και σε λιγα λεπτα ειχαμε φτασει σε μια παραλια. Γνωστη πλεον για εμενα, αφου εκει ειχαμε κοιμηθει ολοι μαζι πριν περιπου εναμιση χρονο, και ειχαμε αναψει φωτια. Κατεβηκε απο το αμαξι, και ηρθε στην πορτα του συνοδηγου. Χαμογελώντας άνοιξε την πορτα για να βγω, και με οδηγησε μέχρι κοντα στη θάλασσα.

Χωρις να νοιαστει για τα ρουχα του, καθησε στην αμμο, και με τραβηξε να καθησω κοντα του. Δεν μιλουσε κανεις μας, παρα μονο ακουγονταν τα κυματα λιγα εκατοστα μακρια μας.

'' Ηθρε η ωρα για το δωρο σου..'' χαμογελασα.

''Τι ειναι..?? '' ρωτησε ολο χαρα. Απορω πως γινεται να ειναι πλεον ενηλικας, αφου φερεται σαν μικρο παιδι. Αλλα δεν θα αλλαζα με τιποτα στον κοσμο αυτη τη χαρα στο ομορφο προσωπο του.

'' Ειναι κατι πολυ πολυ μικρο, που θα ηθελα να εχεις παντα μαζι σου... '' ειπα βγαζοντας απο το τσαντακι μου μια μικρη θηκη, η οποια μεσα ειχε ενα βραχιολι. Σκεφτηκα πως θα ηταν ωραιο πανω του, μιας και εχει αρχισει να φοραει δαχτυλιδια στους δεικτες και στα μικρα του δαχτυλα, και εχει τατουαζ, οποτε ολο αυτο θυμιζει bad-boy, και το βραχιολι ηταν η πινελια σε ολη την εικονα. 

Μπορει να δειχνει αγριος και θυμωμενος οταν καποιος τον βλεπει για πρωτη φορα, -και εγω την ιδια εντυπωση ειχα- γιατι η εικονα του ειναι πολυ πιο ωριμη απο την ηλικια του, αλλα εχω μαθει πως ειναι το πιο γλυκο αγορι σε ολον τον κοσμο. 

Ετινε το χερι του για να το κουμπωσω, και αφου ηταν ετοιμο, τυλιξε το ελευθερο του χερι στη μεση μου. 

Στυ σενεχεια με εφερε κοντα ου για να με φιλησει πριν με ευχαριστησει για το δωρο.

'' Ειναι υπεροχο.. οπως και εσυ..'' χαμογελασε τοτε και ηταν το μονο που μου πηρε πριν τον αγκαλιασω οσο πιο σφιχτα μπουρουσα.

What about love..???Where stories live. Discover now