Ειναι Παρασκευή οταν περνάω σχεδόν όλη τη μέρα μαζι με τα κορίτσια, και το νεότερο μέλος της παρέας, στο σπίτι της Αναστασιας. Το μωρό ειναι τοσο υπέροχο.... Κανει κάτι γελάκια και μουτρα εκει που το συμφέρει και κερδίζει τις καρδιές μας....
Δεν αναρωτιέμαι ποιον έμοιασε....
Παρόλο που ειναι πολυ νωρίς ακόμα, εχω βγάλει τα συμπεράσματα μου: Τα ματια του ειναι κάστανα όπως της Αναστασιας, και οταν γελάει έχει ένα λακκακι... Τα μαλλάκια του ειναι ίσια, όπως του Λουι, και τον θυμίζει οταν γελάει...
Ηδη το εχω αδυναμία, και αποφασίζω πως ειναι το αγαπημένο μου μωράκι σε όλον τον κόσμο.... -Οχι οτι εχω γνωρίσει και πολλα μέχρι τωρα..-
"Τι ομορφο παιδάκι είσαι εσυ.... Τι ματάρες ειναι αυτές... Πες μου..." το πλησιαζει η Evelyn αλλα εκείνος κρύβεται πίσω από την μαμα του γελώντας ντροπαλά.
Έχει αρχίσει να περπατάει λιγο, και του ειναι πιο εύκολο να σταθεί όρθιος στον καναπέ με την βοήθεια της Αναστασιας.
"Λυπάμαι ήδη τα κορίτσια που θα βασανίζονται για χάρη σου..." πλησιάζω το πρόσωπο του και βγάζει το χέρι του από το στόμα του κοιτώντας με.
Με δυσκολία τινει το χέρι του στα μαλλιά μου και τα τραβάει αργά χαμογελωντας.
Οταν προσπαθώ να απομακρύνω το χέρι του από τα μαλλιά μου, εκείνος το καταλαβαίνει και με αγνοεί για λίγη ωρα μέχρι να τα παρατήσω και να τον πάρω αγκαλιά 'για να με συγχωρέσει'.
"Ποτε θα αρχίσεις να μιλας εσυ αγαπη μου; " τον σηκώνω από τον καναπέ για να τον πάω μια βόλτα μέχρι την μπαλκονόπορτα..
"Ναι, περίμενε να σου απαντησει.." γελάει η Αναστασία και την μιμούνται και οι υπόλοιπες... ακόμα και το αγοράκι στην αγκαλιά μου.
"Τι; Εγκρίνεις το χιούμορ της μαμάς; Δεν άρχισες σωστα τη ζωούλα σου μωρό μου.." την κοιτάω και μου πετάει ένα μαξιλάρι....
"Αν θες να ξερεις γελάει πιο πολυ μαζι μου παρά με τον Λουι..."
"Αγαπάς πιο πολυ τη μαμα;;;" γουρλωνω τα ματια μου..
"Ναι, οταν ο μπαμπας δεν ειναι σπίτι, γιατι οταν έρχεται μετα έχει μια αδυναμία σ'εκεινον..." το μωρό συνεχίζει να γελάει και κρύβεται στον λαιμό μου.
"Γενικά όμως τα αγόρια ειναι πιο δεμένα με τις μητέρες, και τα κορίτσια με τους μπαμπάδες.... " μιλάει η Evelyn.
Δεν ξερω τι θα ήθελα να ειναι το δικό μας μωρό με τον Ζειν. Θα ηταν υπέροχο να ειναι αγοράκι και να μεγάλωνει μαζι με το μωρό της Αναστασιας και του Λουι. Αλλα από την άλλη αν ειναι κοριτσάκι θα ειναι πιο κοντά στον Ζειν, -σύμφωνα παντα με την Evelyn- και δεν θα άλλαζα την εικόνα του Ζειν να ειναι ερωτευμένος μαζι της και να ειναι 'ο Πρίγκιπας της' με τιποτα στον κόσμο.
ВЫ ЧИТАЕТЕ
What about love..???
ФанфикO Zayn και η Bella... Δυο διαφορετικοι ανθρωποι, μα τοσο ιδιοι ταυτοχρονα.. Θα τους παρει πολυ χρονο μεχρι να καταλαβουν τι ειναι γραφτο για αυτους.. Θα αντιμετωπισουν πολλες δυσκολιες, θα κανουν και οι δυο λαθη, θα δοκιμασουν διαφορετικους τροπους...