What about love..???

Chapter 1

...αυτο ηταν.. Τελειωσαμε με την μετακομιση, και τωρα στο σπιτι ολα ειναι ετοιμα.

Εγω και η μαμα μου μετα απο ενα κουραστικο Σαββ/κυριακο, επιτελους θα μπορεσουμε να ξεκουραστουμε.

Τωρα ειμαι στο δωματιο μου, το οποιο για πρωτη φορα το διακοσμησα οπως ακριβως ηθελα.

Ειναι βαμμενο ενα πολυ απαλο πορτοκαλι χρωμα, το οποιο ειναι και το αγαπημενο μου.

Το κρεβατι μου ειναι τεραστιο και πανω του εχει ενα πορτοκαλι επισης χρωμα παπλοματος..

Η ντουλαπα μου, η οποια βρισκεται στον απενατι τοιχο, τον καλυπτει ολο, κανονοντας τον ελευθερο χωρο στο δωματιο μου να μειωνεται.

Και τελος, απεναντι απο την μπαλκονοπορτα, που ειναι και αυτη τερστια, βρισκεται το γραφειο μου, και πανω του τα βιβλια μου.

-'' Bella, το φαγητο ειναι ετοιμο..!! Κατεβα να φας και να μιλησουμε για το σχολειο..'' ακουσα την μητερα μου να φωναζει απο το σαλονι στον πρωτο οροφο.

Ουφφ.... εχω και το σχολειο.. Αυριο θα ειναι η πρωτη μου μερα στο λυκειο, και θα παω πρωτη ταξη.... Ξερω οτι με περιμενουν πολλες δυσκολιες, οπως το να κανω φιλους και να προσαρμοστω, γιατι το Λονδινο δεν ειναι και η πιο ευκολη πολη.

Εχω ηδη αγχοθει παρα πολυ, και ευχομαι να μην ειναι τοσο δυσκολο οσο νομιζω..

[..] Κατεβηκα στην κουζινα, και ειδα την μαμα μου να τοποθετει τα ποτηρια με νερο στο τραπεζι.

Ειχε φτιαξει μακαρονια με κοκκινη σαλτσα, το οποιο ειναι το αγαπημενο μου φαγητο, ομως ειχα πολυ καιρο να φαω..

Αρχισα να τρωω και να συζητω με την μαμα μου για το σχολειο, και δεν κρυβω πως ετρεμα στη σκεψη του τι θα αντιμετωπιζα την αμεσως απομενη μερα.

Λιγη ωρα αργοτερα χτυπησε το κουδουνι και η μαμα μου σηκωθηκε να ανοιξει, λεγοντας μου χαμογελωντας πως οι πρωτοι επισκεπτες μολις ειχαν φτασει..

-'' Καλησπερα, μηπως ενοχλω..?? '' ρωτησε γλυκα η κυρια η οποια στεκοταν εξω απο την πορτα μας.

-''Ο-οχι, οχι φυσικα.. περαστε..!! ''

-'' Ευχαριστω!! Μενω εδω κοντα, και ηρθα να γνωριστουμε, αλλα δυσκταζα γιατι ειναι λιγο αργα, ομως ανυπομονουσα γιατι σας εβλεπα και τις δυο που δουλευατε με την μετακομιση, και επισης σκεφτηκα οτι μπορει να χρειαζοσασταν βοηθεια..'' ελεγε χαμογελωντας ντροπαλα, καθως οι λεξεις εβγαιναν γρηγορα απο το στομα της, αλλα δεν νομιζω να το ειχε παρατηρησει,

-'' Ααχ... συγνωμη, ξεχασα να συστηθω.!! Ειμαι η Juliet, και μενω ακριβως διπλα σας για την ακριβεια, οποτε θα βλεπομαστε συχνα. ''

-'' Χαιρομαι γι'αυτο..!! Εγω ειμαι η Elizabeth, και απο εδω ειναι η κορη μου, η Bella-Christine..

Και μην ανησυχειτε... δεν ενοχλειτε καθολου... εξαλλου θα χρειαζομαι και εγω καποιον να μιλαω τις ωρες που η κορη μου θα ειναι στο σχολειο..'' της απαντησε η μητερα μου.

-'' Θα πας στο Chambridge High School..??? '' (τυχαιο ονομα)

-'' Ναι..''

-'' Τι ταξη..??? Εχω και εγω εναν γιο εκει..!! ''

-'' Α' Λυκειου.. ''

-''Αα, κριμα, αυτος πηγαινει Β' αλλα δεν πειραζει... Θα του πω να σε βοηθησει να γνωρισεις τους συμμαθητες σου, και να προσαρμοστεις στην γειτονια μας..'' ειπε καλοπροαιρετα.

-'' Σας ευχαριστω πολυ..''

[...] Η κυρια Juliet ειχε φυγει, και η μαμα μου φαινοταν να την συμπαθησε, οπως και εγω...

Ηταν πολυ γλυκια, και ευγενικη..!! Θα τα πανε καλα οι δυο τους..!!

Ανεβηκα ξανα στο δωματιο μου, και ξαπλωσα γιατι την επομενη μερα επρεπε να σηκωθω νωρις

Προσπαθησα να ηρεμησω τον εαυτο μου, και να σκεφτομαι οσο πιο θετικα μπορω...