DEVRİN SULTANI

55. Yaralı Kuş

》Bir Kaç Ay Sonra《

Bu birkaç ay içerisinde Şehzade Mustafa ve Cihannara Sultanın arası eskisinden daha da iyi olmuştu. Şehzade Mustafa ve Cihannara Sultan bahçede dolaşırken Mihrişah Sultan onları uzaktan haset dolu bakışlarıyla izliyordu. Cihannara Sultan çiçeği koparırken eline kıymık batmış, Şehzade Mustafa nazik bir şekilde kıymığı çıkarmış ardından mendili ile Cihannara Sultanın elini sarıp, öpmüştü. Mihrişah Sultan onların daha fazla bu aşk dolu geçirdikleri dakikaları izlemeye dayanamayıp odasına geri dönmüştü. Öğleye doğru karnına saplanan acıyla kıvranırken yatağın üzerinde kan lekeleri fark etmişti Mihrişah Sultanın nedimeleri onu şifahaneye taşıtıktan sonra Gülnar Sultana bildirmiştiler Mihrişah Sultanın durumun. Gülnar Sultan şifahaneye ulaştığında Ebe Kadın dışarı çıkıyordu.

"Gelinim ve torunumun nesi var ?"

"Sultanım maalesef elimizden geleni yaptık. Lakin Mihrişah Sultan bebeğini kayıp etti."

"Aman Allahım."

Gülnar Sultan odaya girdiğinde Mihrişah Sultan perişan bir haldeydi. Gülnar Sultan, Mihrişah Sultana sarılıp usulca saçların okşuyordu.

"Validem neden böyle oldu ? O daha çok küçüktü. Kucağıma dahi alamadım."

"Öyle deme kızım. İsyan etme. Biliyorum çok canın yanıyor. Lakin diğer evlatların için ayakta durmalısın."

Bu sırada Mihrişah Sultanın düşük haberin duyan Şehzade Mustafa şifahaneye gelmişti. Şehzade Mustafa'nın ona karşı tavırlarında eski sıcaklığı his edemeyen Mihrişah Sultan ağlamaya başlamıştı.

"Kısmet değilmiş Mihrişah."

"Af edin Şehzadem."

"Bebeğimizin düşmesi hiç kimsenin suçu değil."

Cihannara Sultanın nedimesi ona Mihrişah Sultanın düşük yaptığı haberin ulaştırmıştı. Cihannara Sultan azda olsa bu habere sevinmişti. Sonuçta Şehzade doğacak olsaydı büyük bir tehdit olurdu Mihrişah Sultan. Akşama doğru Cihannara Sultan hamama gitmiş halvet için hazırlanırken Mihrişah Sultan gelmişti. Cihannara Sultan birkaç dakikanın ardından Mihrişah Sultanın onu süzmesinden rahatsız olmaya başlamıştı.

"Bir şey mi oldu Mihrişah ?"

"Daha ne olsun ki. Bebeğimi kayıp ettim."

"Başın sağ olsun. Duyduğumda üzüldüm."

"Seni pis yalancı."

"Kendine gel Mihrişah."

"Ya gelmezsem ne olur ?"

"Acın var diye üstüne gelmek istemiyorum. Lakin benim sabrımı zorlama."

"Sen yaptın. Bebeğimin düşmesine sen sebep oldun."

"Saçmalama Mihrişah."

Mihrişah Sultan bir hışımla ayağa kalkmış Cihannara Sultana tokat atmıştı. Cihannara Sultan aldığı darbenin etkisiyle yere düşüp kafasını çarpmıştı. Mihrişah Sultanın gözü dönmüş Cihannara Sultanı hırpalamaya devam etmişti. Nedimeler sesi duyup geldiğinde Cihannara Sultanı, şifahaneye kaldırmıştılar. Bu olanları duyan Gülnar Sultan çok kızmıştı. Şifahaneye gittiğinde Cihannara Sultan daha yeni kendine geliyordu.

"Validem."

"Efendim kızım."

"O Hatun."

"Her şeyi biliyorum. İyi ki ona karşılık vermemişsin."

"Neden ?"

"Onu Saraydan göndermek için büyük bir sebep sayıldığı için."

"O Hatundan nefret ediyorum. İnşallah bir daha geri dönemez."